۱۶۱
:
آیا از اینکه مجبور شوید در جمع صحبت کنید، هیجان زده و عصبی می شوید؟ دچار دلهره می شوید؟ نفس تان تندتر می شود؟ ضربان قلب تان بالا می رود؟ دست هایتان می لرزد؟ این احساسات سال ها کارلی سیمون را از اجرای برنامه ی زنده دور ساخته بود، در حالیکه سایر هنرمندان آموخته بودند چگونه در یک جمع از این احساسات به نفع خود استفاده کنند. مثلا بروس اسپپرینگس تین از این احساسات تحت عنوان هیجان یاد کرده و آن را بخش طبیعی و مثبت اجرایش قلمداد می کند. این احساسات به او یادآوری می کنند که قرار است با تجربه ی فوق العاده اش هزاران نفر را سرگرم کند. برای او، تند شدن ضربان قلب یک دشمن نیست بلکه یک حامی است.
دفعه ی بعد که مرکز توجه واقع می شوید، شاید زمان مناسبی باشد که افزایش ناگهانی آدرنالین را به جای ترس به عنوان هیجان در نظر بگیرید.
۱۶۲:
وقتی به چیزی برچسب می زنیم، احساسی نظیر آن را ایجاد می کنیم. برای این مسئله نمی توان مثالی بهتر از بیماری آورد. مطالعات نشان داده است که تشخیص بیماری سرطان و امراض قلبی می تواند احساس ترس و وحشت و به دنبال آن حس درماندگی و افسردگی را به همراه داشته باشد؛ طوری که این احساسات واقعا می توانند به کارآیی سیستم دفاعی بدن لطمه بزنند. علاوه بر این، مطالعات ثابت کرده است که اگر بیماران از افسردگی ناشی از این نوع برچسب ها رها شوند و بفهمند بدن برای به دست آوردن سلامتی به چه چیز نیاز دارد، سیستم دفاعی آن ها به سرعت تقویت می شود.
دکتر نورمن کازینز درباره ی کلمات تبدیل کننده، گفته است: ” کلمات می توانند یاعث بیماری یا مرگ شوند. بنابراین یک پزشک عاقل باید در نحوه ی ارتباطش با بیمار بسیار عاقلانه رفتار کند. ”
– برگرفته از: کتاب ۳۶۵ گام بلند موفقیت – آنتونی رابینز – انتشارات دویار
