۴ راه برای پیشگیری از لیز خوردن در زمستان

زمستان فرا می‌رسد و برف و یخبندان در راه است. رسیدن این فصل همچنین به معنای افزایش خطر لیز خوردن و افتادن است.
بنابراین احتمال آسیب‌هایی مانند شکستگی‌ها، پارگی‌های عضلانی، رگ به رگ شدن مفاصلی مانند زانو و قوزک پا بالا می‌رود.

یک بررسی در سال ۲۰۱۰ نشان داد که حدود ۵۰ درصد از موارد افتادن سالمندان در آمریکا در خارج از خانه رخ می‌دهد. اما اشخاص جوانتر نیز باید مراقب راه رفتن خود باشند. یک بررسی اخیر نشان می‌دهد یک سوم اشخاص پیاده در هنگام عبور از خیابان به سبب استفاده از موبایل حواس‌شان پرت می‌شود. این وضعیت زمینه را برای لغزیدن خطرناک آماده می کند.

این چهار راهبرد به شما کمک خواهد کرد تا خطر افتادن در زمستان را کاهش دهید.

تقویت توانایی حفظ تعادل
افراد به این سبب سقوط می‌کنند که تعادل‌شان را از دست می‌دهند. فردی که دارای توانایی خوب حفظ تعادل است، می‌تواند خودش را جمع و جور کند، اما فردی عضلات ضعیفی دارد، سقوط خواهد کرد.

عضلات قدرتمند کلید حفظ تعادل است. برای همین کارشناسان پیشنهاد می‌کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین‌های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه‌های پا نیز مفید است.

هنگامی فردی می‌لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می‌شوند، و تعادل فرد را حفظ می‌کنند؛ با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.

گرچه تقویت توانایی تعادل مهم است، نباید از اهمیت کفش مناسب غافل شد. پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب هم مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل‌تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس‌تان هم باید دقت کنید. لباس‌های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.

پای خود را روی زمین بکشید
اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی یخ یا برف ندارید، به جای اینکه گام‌های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام‌های کوچک بردارید و پاهای‌تان را روی زمین بکشید.

پاهای‌تان را بسیار از هم دور نکنید، در حد ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر، و هنگام راه رفتن زانوهای‌تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن‌تان پایداری بیشتری خواهد داشت.

در شیب‌ها روی یک خط راه بروید
هنگامی که از شیب بالا یا پایین می‌روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای‌تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدن‌تان بسیار ناپایدار می‌شود.

حواس‌تان را جمع کنید
به محیط اطراف‌تان توجه داشته باشید و مراقب یخ‌ و برگ‌های مرطوب باشید. همچنین هنگام خارج آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله‌های خیابانی احتیاط به خرج دهید.

اغلب اشخاص هنگام برف یا باد شدید سرهای‌شان را پایین می‌آورند، و این کار می‌تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می‌دهد. ایمن‌ترین گزینه این است: به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین اطراف‌تان را وارسی کنید.