جام جم آنلاین: یکی از نکاتی که در حوزه مدیریتی کلان هنرهای نمایشی به چشم میخورد وجود شوراهای متعدد و گاه پراکنده است که در مواردی تصمیمگیری آنها نهتنها کمک چندانی به پیشرفت امور نمیکند بلکه خود ناخواسته به تاخیر در رسیدن به نتایج مثبت میانجامد.
تصور من به عنوان کارگردانی که سالهاست در این حوزه فعالیت میکند این است که مرکز هنرهای نمایشی هیچ وظیفه دیگری جز حمایت از تئاتر کشور ندارد، اما این که چرا دائم و از راههای مختلف این وظیفه را به این شورا و آن شورا میسپارد یکی از شگفتیهای من درباره مدیریت هنر نمایش در کشور است.
بدیهی است که مرکز هنرهای نمایشی در ارتباط با آنچه که قانون برای او ترسیم کرده است باید از کارشناسان مختلف بهره بگیرد و با در نظر گرفتن دورنمایی که دارد به حمایت از تولید یا تسهیل اجرای نمایشهای تولید شده بپردازد.
به هر حال مدیریت فعلی (آقای آشنا و همکارانشان) نشان دادهاند که مایل هستند از تشتت در جریان نمایش کشور بکاهند و با تغییراتی که در همین شوراها اعمال کردهاند این اراده را تا حدی در مقام عمل و اجرا هم به نمایش گذاشتهاند که خود برای آغاز یک جریان، گام مهمی است، اما معتقدم که با تجمیع نیروی کارشناسی و پرهیز از تشکیل شوراهای متعدد بیش از پیش در این رابطه موفق خواهند شد.
به عبارت دیگر حضور یک تیم قدرتمند و باتجربه در کنار مدیریت تئاتر کشور باعث میشود تا در هر زمینهای که در شرح وظیفه این مرکز ترسیم شده است بتوانند مشورت بگیرند و اتفاقا با تجمیع نیروی کارشناسی و کاستن از تعداد آنها و پراکندگی موجود منبع نارساییها هم آشکار خواهد شد و دیگر نمیتوان ضعفهای احتمالی را به گردن یک تیم مشورتی یا اجرایی دیگر انداخت (اتفاقی که در مواردی در مقاطع مختلف زمانی شاهد آن بودهایم).
این تجمیع نیروی کارشناسی و پرهیز از موازیکاری، هم از نارساییها جلوگیری میکند و هم از پدید آوردن فضای ناامیدی و اشاعه اخباری که باب طبع کسانی است که آشفتگی را بر نظم و چنددستگی را بر یکپارچگی ترجیح میدهند جلوگیری خواهد کرد.
امیدوارم روند کنونی به سمتی حرکت کند که حاشیهها به حداقل خود برسد و شاهد نوعی انسجام در حوزه هنرهای نمایشی کشور در آیندهای نزدیک باشیم اتفاقی که با توجه به تصمیمهای مثبتی که در چند ماهه اخیر گرفته شده است چندان دور از انتظار نیست.
بهروز غریبپور – نویسنده و کارگردان
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version