بازیکنان فوتبال باید از مدل موی ایرانی استفاده کنند!

اگر هر دوی آن‌ها را ببینید متوجه می‌شوید که یکی هستند. حالا ممکن است تفاوت‌هایی با هم داشته باشند.

چه تفاوت‌هایی دارند؟

این تفاوت بیشتر به همان بحث رعایت فرهنگ بومی و محلی برمی‌گردد.

نسبت منشور با قوانین خودمان چگونه است؟ برخی از مواد منشور به صراحت دیگر قوانین کشور را نقض می‌کند.

همین طور نمی‌شود ادعا کرد که منشور با قوانین کشور ما در تعارض است. به طور مشخص نام ببرید که کدام ماده منشور…..

بند ۱۴ از ماده ۱۱٫ در این ماده آمده است که بازیکنان نباید از لباس‌های جلف و… استفاده کنند یا آن که بازیکنان باید از مدل موی ایرانی استفاده کنند. این ماده با مقررات قانون اساسی در حوزه حقوق اشخاص در تعارض است.

به نظر شما این ماده خلاف قانون اساسی است. این برداشت شماست که این ماده با حریم شخصی افراد در تعارض است. وقتی کسی می‌پذیرد که در یک تیم باشگاهی رده برتر بازی کند باید معیارهایی را رعایت کند؛ مثل این که بازیکن حرفه‌ای باید ساعتی را بخوابد یا آن که مجبور است رژیم غذایی خاصی داشته باشد. این را می‌شود گفت دخالت در حوزه شخصی افراد؟ قطعا خیر. به همین شکل هم بازیکن حرفه‌ای لیگ برتر باید برخی مسائل را رعایت کند و این را نمی‌شود تجاوز به حریم شخصی افراد تعبیر کرد. این برداشت شماست….

برداشت من نیست. ضمن آن‌که هیچ تعریفی از این مفاهیم وجود ندارد؛ یعنی مشخص نیست که پیراهن جلف چطور پیراهنی است یا مدل موی ایرانی چطور مدلی است؟ در حالی که شما قرار است براساس همین موارد بازیکنان را جریمه کنید. این، دست فدراسیون را برای هر نوع برخوردی باز می‌گذارد.

شما حکم حقوقی را با حکم کیفری اشتباه گرفته‌اید. اصلا سوال‌تان اشتباه است.

چه اشتباهی؟ این ماده حکم کیفری دارد؛ یعنی اگر بازیکنی پیراهن جلفی که اصلا معلوم نیست چیست بپوشد، مشمول مجازات‌های منشور می‌شود.

شما اصلا منشور را نخوانده اید. اگر خوانده بودید، اصلا برایتان سوال پیش نمی‌آمد. شما حتی ماده اول را نخوانده‌اید. پاسخ شما در این ماده هست.

اتفاقا همه این مشکلات از همین ماده پیش می‌آید. در این ماده، شما توپ و تور را عنصر فرهنگی شمرده‌اید. من اصلا این را نمی‌فهمم.

صبر کنید تا توضیح دهم. در فوتبال، هر تیمی تلاش می‌کند تا گل بزند و در مقابل هم گلی نخورد. در واقع فوتبال ۹۰ دقیقه سعی و تلاش است مثل زندگی واقعی؛ یعنی می‌خواهم بگویم که فوتبال یک مدل کوچک شده از زندگی واقعی است. در زندگی وقتی ملک الموت سر می‌رسد، دیگر وقتی به انسان داده نمی‌شود. در فوتبال هم وقتی بازی به دقیقه ۹۰ رسید سوت داور به صدا در می‌آید و دیگر به تیم بازنده هم وقت نمی‌دهند. در زندگی واقعی هدف ما جلب رضایت خداست. آن کسی که در زندگی‌اش موفق است توانسته رضایت خدا راجلب کند و خدا به او نظر دارد؛ در فوتبال هم همین طور. کسی که گل می زند توانسته نظرخدارا جلب کند.فوتبال پرده ای از زندگی واقعی است. حالا این توپ یک عنصر رو به جلوست. توپ ابزار ارتباطی میان بندگان خداست. پس چرا عنصر فرهنگی نباشد؟شما در زندگی ثواب می کنید، اگرجایی نباشد که این ثواب ها جمع شوند،شماچیزی عایدتان نمی شود. درفوتبال هم اگرتوری نباشد که گلهارا ذخیره کند، تیم برنده ای نخواهیم داشت؛ پس تورهم عنصر فرهنگی است.‌ ‌

‌این برداشت شخصی شما از فوتبال است. شاید برخی آن را قبول نداشته باشند.

آن کسی که به من اجازه داده تا بنویسم تور و توپ عنصر فرهنگی است، به من اجازه داده تا برای آن توجیه خودم را داشته باشم…

شما که نمی‌توانید برداشت شخصی‌تان را به عنوان توجیه یک نظام قانونی قرار دهید.

این شمایید که فکر می‌کنید برداشت شخصی است. من برای این‌ها استدلال و سند دارم؛ شما می‌توانید بپذیرید یا رد کنید. منتقدان ما حوصله ندارند وگرنه این برداشت شخصی نیست. جریان منتقدان منشور مثل جریان فیل در خانه تاریکی است. هر کس به جایی دست می‌زند بی آن‌که بداند اصل حقیقت چیست. ما ۵۰۰ درس اسلامی از فوتبال استخراج کرده‌ایم که کتابش به‌زودی چاپ می‌شود. برای هر کشوری فوتبال معنایی دارد. برای ایتالیا یا اسپانیا بنگاه اقتصادی و اجتماعی است. برای نظام جمهوری اسلامی اما فوتبال یک بنگاه با کلیت کاملا فرهنگی است؛ پس باید عناصر آن را فرهنگی دانست.

اما سیاست نظام جمهوری اسلامی در عرصه‌های فرهنگی این نیست که شما می‌گویید. مبانی و مبادی‌ای که شما می‌گویید کاملا شخصی است.

موضوع را خلط نکنید… وقتی کسی می‌خواهد در یکی از برنامه‌های سیمای جمهوری اسلامی شرکت کند آیا اجازه دارد هر طور که می‌خواهد آرایش داشته باشد؟ هر طورکه بخواهد لباس بپوشد…

الان دارید بحث منشور در مورد نوع لباس و آرایش مو را می‌گویید؟

بله، وقتی کسی می‌خواهد در یک برنامه تلویزیونی شرکت کند باید برخی مسائل را رعایت کند. لباسش نباید زننده باشد. مدل مویش نباید زننده باشد. باید از فیلترهای مختلف عبور کند. نمی‌تواند به میل خود رفتار کند. پس هر کسی که تصویرش در تلویزیون پخش می‌شود باید مسائلی را رعایت کند. الان همه فوتبال‌های لیگ برتر پخش زنده می‌شوند. بازیکنان باید مثل آن شرکت کننده در یک برنامه عادی تلویزیونی مدل موی صحیح داشته باشند. بارها از صدا و سیما به ما نامه زدند که بر آرایش و مدل موی بازیکنان نظارت کنید چون این‌ها دارند پخش زنده می‌شوند. مردم دارند این‌ها را می‌بینند و آن‌ها باید مراقب این مسائل باشند.

پس مساله پخش تلویزیونی مطرح است. این که دلیل نمی‌شود. بازیکن می‌تواند بگوید تصویر مرا پخش نکنید.

دلیل شما دلیل نیست. شما اگر قرارداد بازیکنان اروپایی را ببینید درباره تجاوز به حریم شخصی چه می‌گویید؟ وقتی دیوید بکهام با رئال مادرید قرارداد بست، شرط کردند که باید این طور بپوشد و آن طور نپوشد. باید این ساعت بخوابد. باید فلان مدل مو را داشته باشد. شما پاسخ دهید این می‌شود تجاوز به حریم شخصی؟

آن جا قرارداد می‌بندند؛ یعنی بازیکن با امضای خودش از برخی حقوق خودش می‌گذرد. شما اما این ممنوعیت‌ها را در منشور آورده‌اید. این دیگر یک قانون است.

متاسفم که شما فرق قانون و آیین نامه را نمی‌دانید. این یک آیین‌نامه است نه قانون.

فرقی نمی‌کند. قانون یا آیین‌نامه از سوی یک نهاد نوشته می‌شود. متولی اجرا دارد. در مورد بکهام، او می‌توانست اصلا به رئال مادرید نرود؛ یعنی این جا بحث رضایت وجود دارد.درمنشور دیگر رضایت نیست بلکه اجبار است.

بازیکن فوتبال هم می‌تواند بگوید «من نمی‌آیم در لیگ برتر بازی کنم و در مقابل مدل مویی را که دوست دارم حفظ می‌کنم». این جا هم رضایت بازیکن وجود دارد.

این‌ها با هم فرق دارند. این رضایت نیست. این جا مساله شغل بازیکن است که اتفاقا در قانون اساسی به صراحت از آن صیانت می‌شود.

اصلا شما فرض کنید علیپور آمده با تک تک بازیکنان قرارداد بسته که اگر این شرایط را اجرا نکنید اجازه بازی به شما داده نمی‌شود. بازیکن هم با رضایت خود این موارد را امضا کرده است. حالا اگر زیر قول خود بزند، باید تبعات آن را هم بپذیرد.

موضوع منشور، قرارداد با شخص شما نیست. شما نه به عنوان حجت‌الاسلام علیپور بلکه به عنوان دبیر ستاد منشور اخلاقی و منطبق با همین منشور، مسائلی را بر بازیکن تحمیل می‌کنید.

بازیکن می‌تواند نیاید لیگ برتر. برود در همان لیگ یک بازی کند. کسی که می‌خواهد در لیگ برتر بازی کند باید این مسائل را بپذیرد.

منشور اخلاقی الان چه وضعیتی دارد؟

ما از ابتدای تصویب منشور، مواردی را که در منشور آمده است زیر نظر گرفته‌ایم. چندین بار به متخلفان تذکر دادیم تا خود را اصلاح کنند. آن‌هایی را که همچنان به تخلفات ادامه دادند جریمه کردیم. الان هم مسائل را زیر ذره‌بین داریم و با قدرت منشور را اجرایی می‌کنیم.

بخشی از موضوع منشور، بحث دلالی‌ها بود. اخیرا برخی منابع خبری، اسامی ۹۹ دلال فوتبال را منتشر کرده‌اند که گویا برخوردی با آن‌ها نشده است.

اتفاقا ما مساله شفافیت و سلامت مالی را که در دستور فیفا هم است بیش از مسائل دیگر زیر نظر داریم. ۶۸ نفر از آن افراد به مراجع قضایی معرفی شده‌اند.

منبع: همشهری ماه