سیاره‌ی زمین بر اساس فاصله تا خورشید، سومین سیاره‌ی منظومه شمسی است. فاصله زمین تا خورشید به گونه‌ایست که شرایط محیطی آن قابلیت زیستن را به موجودات زنده کربنی می‌دهد و تاکنون تنها سیاره‌ای بوده است که وجود حیات در آن ثابت شده است. وقتیکه فضانوردان برای اولین بار به فضا رفتند و با چشم سر زمین را مشاهده کردند، آن را سیاره آبی (آبی رنگ) نامیدند و این جای تعجب نیست. زیرا ۷۰ درصد از سیاره ما را اقیانوس ها پوشانیده و ۳۰ درصد باقیمانده آن زمین خشک و سفت است که بالاتر از سطح دریا قرار دارد.
شکل زمین را می توان بصورت کره ای که در قطبین پهن شده تصور نمود. در واقع یک گوی است، اما گردش زمین باعث می گردد تا در استوا متورم شود. بدین معنی است که اندازه گیری از قطب تا قطب دیگر حدود ۴۳ کیلیومتر کمتر از قطر زمین در استوای آن می باشد. با اینکه بلندترین کوه روی زمین البرز، اما دورترین کوه از مرکز زمین کوه چیمبورازو در اکوادور می باشد.
کره خاکی ما سرشار از دیدنی ها و شگفتی های کشف شده یا ناشناخته است اما آنچه مسلم است زمین یگانه سیاره ایست که دارای صفحه ای هموار در منظومه شمسی است و خداوند بزرگ ویژگی های حیات را در آن قرار داده است که این خود یک واقعیت جالب توجه است …
