با انتشار فراخوان دومین دوسالانه بین‌المللی خوشنویسی ایران که در رشته‌های نستعلیق، شکسته نستعلیق، نسخ، ثلث و نقاشیخط برگزار می شود، نام ‘درویش عبدالمجید طالقانی’ با دیگر در فضای هنر کشور پیچید، زیرا این دوسالانه با برگزاری بزرگداشتی از این هنرمند همراه خواهد بود.
این دوسالانه علاوه بر بزرگداشت این هنرمند برجسته در قالب برگزاری همایش، آثاری از وی را نیز به معرض دید علاقه مندان قرار می دهد.
درویش عبدالمجید طالقانی معروف به ‘مجید خوشنویس’، شاعر و عارف شهیر ایرانی است و بزرگترین خوشنویس خط شکسته نستعلیق در تاریخ خوشنویسی ایران به شمار می‌رود که در قرن دوازدهم هجری قمری می زیست.
درویش برجسته ترین استاد خط شکسته است و با آنکه در سن ۳۵ سالگی به دیار باقی شتاقت، اما این هنر را به حد اعلا رساند، چنانکه ‘میرعماد’ نستعلیق را به حد کمال رساند و تاکنون نظیر آنها در این رشته های هنری وجود نداشته است.
وی این هنر را از دوران جوانی در اصفهان آموخت و به مرور استعداد شگرف خود را در کامل کردن این خط شکسته نشان داد و بتدریج خط وی به جایی رسید که در ملاحت و زیبایی در نوع خود بی نظیر بود.
درویش عبدالمجید در اوایل کار از روی خط ‘میرزا حسن کرمانی’ و ‘شفیعا’ مشق می‌کرد، اما در اندک زمانی به درجه استادی رسید و سرآمد استادان شکسته نویسی شد.
وی از ارکان چهارگانه خوشنویسان عالم و جزء بزرگان خط است و قطعات وی اکنون زیور دهنده بزرگ ترین کتابخانه‌های دنیاست.
از این هنرمند، آثار فراوانی شامل کتاب، قطعه و مرقع به جای مانده که گرانبهاترین آثار وی جز قطعات و مرقعات متعدد نسخه کلیات سعدی است که در موزه کاخ گلستان تهران نگهداری می‌شود.
استاد درویش علاوه بر خط در شعر نیز تبحر بسیار داشت و از اعضای انجمن ادبی ‘مشتاق’ به شمار می‌رفت.
وی دیوان غزلیاتی داشت که در اشعارش از تخلص ‘خموش’ و ‘درویش’ استفاده می کرد.
برخی مورخان، تعداد اشعار وی را بیش از یکهزار و ۵۰۰ بیت دانسته اند که نسخه ای از این اشعار نیز در کتابخانه سپهسالار وجود دارد.
‘میرزا کوچک اصفهانی’ که خود از اساتید خط شکسته است، از معروفترین شاگردان درویش محسوب می شود.
علاوه بر این، افرادی از جمله ‘سیدعلی اکبر گلستانه’ و ‘میرزا غلامر‌ضا اصفهانی’ در دوره قاجار و از معاصرین اساتید ‘محمدحسین عطارچیان’ و ‘رضا مشعشعی’ را می‌توان از شاگردان درویش دانست.
وی به حدی در این خط به مهارت رسید که رونق بازار خط شکسته نویسان گذشته را شکست و با اینکه بعد از وی شاگردان و پیروانش به مقام استادی رسیدند، اما هیچکدام به درجه هنرمندی درویش دست نیافتند.
در واقع همانطور که کمال خط نستعلیق به دست ‘میرعماد’ صورت گرفت، خط شکسته را درویش عبدالمجید به حد کمال رساند.
درویش عبدالمجید مردی عارف و منزوی بود و عمر را به تجرد سپری ساخت تا آنکه در سال ۱۱۸۵ قمری در اثر ابتلا به بیماری مالاریا، چشم از دنیای فانی فرو پوشید و پیکر وی در فضای جلوخان ‘تکیه میر’ در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
فراهنگ ** ۹۱۷۳ ** ۱۰۷۱
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۰۹۴۷۳۲
ایرنا: خبرگزاری جمهوری اسلامی