راگبی ارزان‌تر از فوتبال

ایرلند، کانادا، ‌استرالیا و زلاندنو هم در زمره کشورهایی بودند که در همان سال‌ها راگبی را راه‌اندازی کرده بودند و به این ترتیب این رشته خیلی سریع در سراسر جهان جای خود را بخوبی باز کرد، اما نخستین جرقه‌ها سال ۱۸۲۳ در یک مسابقه فوتبال در بریتانیا زده شد.

زمانی که ویلیام وب آلیس توپ را با دست برداشت و شروع به دویدن کرد. او برگرفته از ورزش هارلینگ در ولز این کار را کرد تا به‌این ترتیب بازی جدید راگبی در اذهان خطور کند. سال‌ها بعد در استرالیا هم تام ولز یک بازی جدید را انجام داد که بعدها به راگبی شباهت زیادی پیدا کرد.

بتدریج این ورزش شکل جدیدتری به خود دید و اکنون به یکی از پرطرفدارترین ورزش‌ها در بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده است، طوری که در برخی کشورها برای هر بازی باشگاهی آن بیش از فوتبال تماشاگر به استادیوم می‌رود.

راگبی در ایران

در ایران و در سال‌های قبل از انقلاب به طور غیررسمی نظامی‌ها، این بازی را انجام می‌دادند و حتی یک بار هم مسابقه‌ای با تیم ملوان‌ها و سربازان انگلیسی برگزار شده بود. راگبی ورزشی خشن و به ظاهر خطرناک است، ولی جالب این که هم اکنون طرفداران پر و پا قرص این رشته در ایران قشر تحصیلکرده هستند.

حدود سال ۷۹ بود که جمعی از دانشجویان نخستین جرقه‌ها را پس از انقلاب برای راه‌اندازی این رشته زدند و با تلاش انجمن بیسبال ایران، این رشته مجوز رسمی برای فعالیت پیدا کرد و اکنون هم به عنوان یک انجمن به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

جایگاه راگبی در بین جوان‌ها

حسن‌میرزا آقابیک رییس انجمن راگبی ایران در خصوص جایگاه کنونی این رشته در کشور می‌گوید: این ورزش تازه شناخته شده است. دوستان قبلی که در این انجمن مسوولیت داشتند تلاش‌های زیادی به خرج دادند تا این رشته را به مردم معرفی کنند. در حال حاضر مخاطبان خوبی برای راگبی در ایران وجود دارد و بیشتر علاقه‌مندان آن قشر جوان هستند. این بازی در زمین‌های فوتبال برگزار می‌شود و خدا را شکر آنقدر در ایران زمین فوتبال داریم که اگر بخواهیم این رشته را گسترش دهیم مشکلی نداشته باشیم. تنها مشکل این است که نیازمند هماهنگی هستیم که همین عامل بازدارنده باعث شده تا مشکلاتی ایجاد شود. به طور مثال هم اکنون در تهران تنها زمین شماره ۴ ورزشگاه آزادی برای این رشته در نظر گرفته شده است.

جمعیت راگبی ایران

میرزا آقابیگ در خصوص این که در حال حاضر جمعیت راگبی بازان ایران چقدر است توضیح می‌دهد: ما در کل کشور راگبی بازان خوبی داریم و در ۲۰ استان کشور این رشته فعال شده است که آمار خوبی می‌تواند باشد. در آخرین دوره لیگ راگبی هم ۱۹ تیم در بخش آقایان و ۱۴ تیم نیز در بخش بانوان شرکت داشتند که این نشان می‌دهد خانواده راگبی در حال رشد است. بر اساس آمارهای رسمی در سراسر کشور بالغ بر ۵۰۰۰ نفر هستند که راگبی بازی می‌کنند. اما افرادی هم هستند که از رشته‌های دیگر به این رشته می‌آیند که آنها را در این آمارها قرار نداده‌ایم.

راگبی گران نیست!

آیا راگبی را هم باید در زمره ورزش‌های گرانقیمت قرار داد؟ این پرسشی است که مسئول انجمن راگبی کشور در پاسخ به آن می‌گوید: اصلا این ورزش گران نیست. حتی ارزان‌تر از فوتبال است. می‌توان راگبی را هفت نفره،‌ ده‌نفره یا ۱۵ نفره برگزار کرد که کافی است دو تیم تشکیل شود. خدا را شکر توپ به اندازه کافی به همه استان‌ها داده‌ایم و تیم‌های راگبی فعال هستند. در کرمان کلاس مربیگری داشتیم و سوم مهرماه هم در تهران این کلاس دایر بود. البته بیشتر در استان‌های آذربایجان شرقی، تهران،‌ کرمانشاه، کرمان،‌ خوزستان و گلستان این رشته فعال است.

مدارس راگبی

برای شروع این رشته می‌توان به کلاس‌های آموزشی و مدارس راگبی مراجعه کرد که در استان‌های مختلف انجمن‌های راگبی می‌توانند مشاوران خوبی برای علاقه‌مندان به این رشته باشند.

میرزا آقابیک می‌گوید: در تهران هم مدرسه راگبی در منطقه پونک دایر است و علاقه‌مندان می‌توانند به این کلاس آموزشی مراجعه کنند.

وی ادامه می‌دهد: لباس این رشته همان لباس فوتبال است و هزینه‌هایش هم از خیلی رشته‌های دیگر کمتر خواهد بود. ضمن این که انجمن راگبی هم آماده پاسخگویی به علاقه‌مندان به این رشته است. سایت ایران‌راگبی نیز مربوط به انجمن راگبی ایران است که دوستداران این رشته از این طریق می‌توانند اخبار را پیگیری کنند.