۱۰ روز: تشکیل کمیته حل مشکل بیکاران
۲۰ روز: استخدام دو هزار نفر برای شمارش تعداد بیکاران کشور و به دست آوردن آمار واقعی
۳۰ روز: استخدام هزار نفر بازرس برای جلوگیری از فساد اداری در شمارش بیکاران
۴۰ روز: استخدام پانصد نفر برای بررسی آمارها و مقایسه آن با آمارهای قبلی
۵۰ روز: تشکر از تمام بیکاران و ارائه آمارهای درست
۶۰ روز: انجام همایش کار و معرفی بیکاران برتر
۷۰ روز: نوشتن مقاله ای با عنوان «معضل بیکاری فقط با گفتگو حل خواهد شد.» در روزنامه دیلی تلگراف
۸۰ روز: تشکر از منتقدینی که دلسوزانه پیشنهادات خود را به صورت مسالمت آمیز بیان کردند
۹۰ روز: آزاد شدن ۱۰۰ نفر از منتقدین و وعده آزادی بقیه آنها تا چند سال آینده
۱۰۰ روز: تصویب لایحه ای در مجلس برای استفاده از واژه «در جستجویِ کار» به جای واژه بیگانه و نامأنوس «بیکار»
جمع بندی: طبق وعده داده شده ۳۵۰۰ نفر در طی این صد روز استخدام شدند که باعث کاهش شدید بیکاری در کشور شد