مجموعه شعر «به سپیدی تاج محل» به کتابفروشی‌ها آمد

به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب شامل شعرهای م. موید از دهم آذر تا بیست و یکم بهمن ماه سال ۸۹ است.

محمدحسین مهدوی (م.موید) در هفتم تیرماه سال ۱۳۲۲ متولد شد. از چهارده سالگی به سرودن شعر پرداخت و نخستین شعر خود را در مجله ادبی «خوشه» چاپ کرد. در دهه ۴۰ آثار زیادی از این شاعر در مجلاتی مانند «جزوه شعر» و «فردوسی» منتشر شد. پدر او آیت‌الله محمد مهدوی لاهیجی، یکی از مشاهیر لاهیجان است که از همدرسان آیت‌الله مرعشی نجفی بوده است. «جغرافیای تاریخی گیلان» و «رجال دو هزار سال گیلان» و «سادات متقدمه گیلان» از آثار منتشرشده آیت‌الله لاهیجی هستند. از او دیوانی از اشعار کلاسیک هم به جا مانده است.

اما از م. موید فرزند آیت‌الله مهدوی لاهیجی هم به عنوان یکی از شاعران شناخته شده لاهیجان، آثار زیر منتشر شده است:

مجموعه شعرهای «مگر با لبخنده‌ی ماه» در سال ۷۳، «گلی اما آفتابگردان» در سال ۸۰، «تو کجاست؟» در سال ۸۴، «پروانه بی‌خویشی من» در سال ۸۶، «نرگس هنوز» در سال ۸۹، «بی‌خوانش پرندگان» در سال ۸۹، «سه‌بار می‌گویم گل سرخ» در سال ۹۰، شعر بلند «سیماب‌های سیمین» در سال ۸۵، و کتاب «حسین علی درود خداوند بر او» در سال ۹۰ .

مجموعه شعر «به سپیدی تاج محل» شامل ۳۸ قطعه شعر سپید از م. موید است که عناوینشان به ترتیب عبارت اند از:

محاصره شده‌ نبود ِ توام، چه پیچ و خمی دارند این کوچه‌ها!، ماه هشتم، هنوز آنجا مانده‌ایم!، نزدیک آسمان، ماه این‌سو نمی‌تابد!، شب از گل‌ها فاصله نمی‌گرفت، به اسب نگاه نکردم، گذشته هرگز نمی‌گذرد!، شات‌های سرخ، فردا چله ندیداری است!، سایه ناپیدای اما آفتاب!، رویا/ بر صندلی بی‌تو می‌نشیند، یاد همان اندک لبخند تو، شکوفه‌ درخت سیب مرزن‌آباد، تن/ به آب می‌سپارم، بیشتر/ با گل‌های درون، گریه کن سلمی، آهو/ بال گشود و پر کشید، بیژن نیست این بنفش، شب تاب را/ دیگر نمی‌بینم، آهوی گریزپا، به فشکور رسیدی، هرسو/ پی‌رنگ توست، نیمه بالا/ آبی آسمان، در اتاق تنهایی من، بود خویش/ خاموشی می‌خواستی، بشتاب بودند، فردوست تو، با پرتوهای ناگهان، نه!، به سپیدی تاج‌محل، چه کس می‌داند؟!، کامیابی نیش، باغ ایرانی تو، بی‌گمانی‌های نهان تو، فرشتگان و ستارگان

شاعر، در ابتدای این مجموعه نوشته است: مویه‌گاهی برای بیژن الهی. با این توضیح تعدادی از اشعار این مجموعه به یاد زنده‌یاد بیژن الهی سروده شده‌اند.

 شعر «ماه هشتم» را از این مجموعه می‌خوانیم:

از آوازخوانی ویس برمی‌گردم / ساعت هنوز گل سرخ است / با این‌که پیر شده‌ام / و حال پوست کندن پرتقال ندارم / می‌نشینم و چشم‌هایم را می‌بندم / و به رخت‌ها نگاه می‌کنم / روی بند رخت / تکان می‌خورند / با دست آفتاب / با دست نسیم / با دست مهربانی مادرم / بعد با همان چشم‌های بسته / به مشهد می‌روم / این‌جا جای اناری درشت / با دانه‌های یاقوتی‌ست / روی گنبد سبز / چند کبوتر نشسته‌اند / اتاق آقا خالی است / با رفتن بیژن.

«به سپیدی تاج‌ محل» با ۶۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۲ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.