· وقتی به علمی نبودن فعالیت‌ها، تصمیم‌ها و در کل تحرکات دولتی علم داریم، نمی‌توان در انتظار این بود که بعد از بررسی‌های دقیق به این نتیجه رسید که دولت، دولتی است که بر اساس باید‌ها و نبایدهای منطق و عرف حرکت می‌کند. این دولت مشی مشخصی دارد که نشان دهنده این است که در نهایت نمی‌تواند کارنامه‌ای قابل دفاع را از خود به جای بگذارد، این اطمینان وجود دارد که قضاوت اذهان عمومی هم از کارنامه احمدی‌نژاد و همراهانش ناراضی خواهد بود.
· اگر مدیریت مدیریتی علمی‌تر بود و مدیران ثبات بیشتری در حوزه اختیارات خود داشتند، اگر امکانات بر اساس عدالت تقسیم می‌شد، و اگرهای دیگر که اگر با دقت بازنگری می‌شد و در نتیجه روش‌ها تغییر می‌کرد، دولت حالا مجبور نبود تا هجمه‌ای از انتقاد و سئوال‌های جدی را همیشه در کمین خود ببیند و تحمل کند.
· متاسفانه کارهایی صورت گرفت که مجلس نتوانست آنطور که باید به نفع مردم و همچنین به نفع جایگاه قوه مقننه فعالیتی از خود نشان بدهد. حالا دیگر در سطح جامعه همه می‌دانند که دو قوه اختلافات زیادی با هم دارند و همچنین می‌دانند که مجلس در انجام به وظیفه نظارتی خود کوتاهی زیادی داشته است. امیدوارم در مجلس نهم بتوانیم این نقیصه را برطرف کنیم و از این طریق شرایطی را به وجود بیاوریم که کاستی‌ها به کمترین حالت ممکن خود برسد. به هر حال این را باید در نظر گرفت که وقتی دولتی‌ها در عمل نشان دادند که به راحتی قانون‌گریزی را جانشین قانون‌گرایی کردند، باید گفت که به مردم و جامعه اجحاف شد و در نتیجه این اجحاف مشکلاتی به وجود آمد که راحتی اصلاح نمی‌شوند.
· اینکه اذهان عمومی بی‌توجهی به قانون را امری عادی و محتمل بدانند، اتفاقی است که تحت هیچ شرایطی نباید می‌افتاد اما توسط دولت افتاد تا نگرانی‌های زیادی راجع به تبعات منفی آن به وجود بیاید.
· به نظر من مماشات بی‌دلیل برخی از نماینده‌های دوره هشتم مجلس و اینکه آن‌ها تحت هر شرایطی، تاکید می‌کنم تحت هر شرایطی دنبال این بودند که از دولت حمایت کنند، دولتی‌ها را به اشتباه به این نتیجه رساند که می‌توانند در اجرای امور به راحتی نظرات مجلس را نادیده بگیرند. این در حالی است که این رویه نقض صریح یکی از اصول اصلی قانون اساسی است.
· اصرار به بی‌قانونی موجب مشکلات زیادی شده و جالب است که هنوز هم به این «اصرار»، اصرار دارند و مثل اینکه متوجه این نشده‌اند که ریشه مشکلات جامعه و البته شرایطی که دولت با آن درگیر است، همین قانون‌گریزی است. البته بنده کسی را متهم به قانون گریزی نمی‌کنم چون اصلا احتیاجی به این کار نیست. تعداد متعدد قانون‌های مصوب مجلس که هنوز وارد مرحله عمل نشده‌اند، نشان‌گر این پدیده خطرناک است. دولت در حالی که خودش مجری قانون است و یکی از وظیفه‌های مهمش مقابله با بی‌قانونی است، خودش قسمت هایی از قانون را فقط با این بهانه که با نظراش همخوانی ندارد، عمل نمی کند.
· دولتی‌ها به خوبی می‌دانند که به اندازه‌ای قانون‌گریزی از خود نشان داده‌اند که کارشان جای دفاع ندارد. دولت برای اینکه اعتقاد به ولایت‌مداری خود را ثابت کند، باید حتی به قانون‌هایی که مطابق با نظرش نیستند احترام بگذارد. چون بر قوه مجریه واجب است که مصوباتی را که در حال حاضر معطل نگه داشته و اجرا نمی‌کند و یا آن‌ها را به‌طور سلیقه‌ای اجرا می‌کند، به‌طور کامل به آن‌ها توجه نشان داده و در امور اجرایی دخیل کند.
· اتفاق غیرقابل انکار این است که دولت به واسطه اینکه شدیدا زیر ذره‌بین منتقدان خود است، حاشیه‌های زیادی را متوجه خود می‌بیند. واقعا نمی‌توان گفت که دولت چطور می‌خواهد فضای کنونی را مدیریت کند تا کمتر با مشکل مواجه شود. در این روز‌ها شاهد اتفاقاتی هستیم که تا پیش از این واقعا غیرقابل پیش‌بینی بود و کسی فکرش را هم نمیکرد که دولتی در جمهوری اسلامی با چنین حرف و حدیث‌هایی مواجه شود. حاشیه‌ها از زمان انتخابات سال ۸۸ شروع شده است و شواهد نشان می‌دهد که همچنان ادامه خواهد داشت و نمی‌توان منتظر بازگشت آرامش به فضای سیاسی و اجرایی کشور بود.
· ای کاش دولتی‌ها “منطق‌مدار” و البته “علم‌گرا” بودند تا کشور این همه مشکل مواجه نمی‌شد.
/۲۹۲۹
دانلود
خبرآنلاین