مصر هنوز زیر سلطه آمریکاست

این دخالت‌ها در گذشته بود و همچنان ادامه دارد. دولت آمریکا همچنان از به رسمیت شناختن یک حقیقت اصلی سر باز می‌زند و آن این که مصر با انقلابی مردمی و بسیار بزرگ، خود را از حکومتی دیکتاتوری و وابسته رهانید؛ حکومتی که طی ۴۰ سال همواره تابع واشنگتن بود و سیاست‌های آمریکا را در منطقه پیاده می‌کرد.

وزیر دفاع آمریکا که به مصر سفر کرده بود با رییس‌جمهور جدید این کشور دیدار کرد، اما او دخالت را به نهایت رساند و درخواست کرد کابینه‌ای ائتلافی در مصر تشکیل شود.

وزیر امور خارجه آمریکا نیز در سخنرانی خود موضوع نقض آزادی‌های دینی در مصر را مطرح کرد و گفت: ملت مصر و جامعه بین‌المللی از رییس‌جمهور این کشور انتظار دارند کابینه‌ای فراگیر تشکیل دهد که شامل زنان و مسیحیان مصر شود؛ تنها کاری که وزیر امور خارجه آمریکا انجام نداد، ارائه فهرستی معین بود که حاوی نام وزیران مورد تمایل ایالات متحده برای مشارکت در کابینه جدید مصر باشد.

دکتر مصطفی الفقی، نویسنده مشهور مصری یک‌بار گفت: رییس‌جمهور جدید مصر باید از حمایت ایالات متحده آمریکا و مخالفت نکردن اسرائیل با وی برخوردار باشد و به نظر می‌رسد این شیوه که ما فکر می‌کنیم با سقوط نظام مبارک منسوخ شده باشد، همچنان برقرار است و ادامه‌دارد.

در سایه این فتنه‌ها و دودستگی‌هایی که در کشورهای عربی مشاهده می‌شود، بعید نیست روزی چشمان خود را باز و مشاهده کنیم که به بهانه نبود آزادی‌های دینی، مصر را می‌خواهند تجزیه کنند و تمامیت ارضی این کشور را زیرسوال ببرند.

ایالات متحده آمریکا این روزها سخن از حمایت از آزادی‌‌های دینی، دموکراسی، حقوق بشر و… در منطقه خاورمیانه و کشورهای عربی به میان می‌آورد و آمادگی دارد برای حمایت از این گونه آزادی‌ها حتی وارد نبرد نظامی شود!

دو سال پیش این موسسات سیاسی و امنیتی آمریکا این سوال را طرح کردند: چرا اعراب و مسلمانان از ما بیزارند؟ در پی آن با فعال ساختن شرکت‌های روابط عمومی و شبکه‌های تلویزیونی و فرستادن گروه‌هایی از کارشناسان تلاش کردند تصویر ناپسند آمریکا را بهبود بخشند، اما اکنون این تصویر تغییر یافته و با وجود کشته شدن حدود یک میلیون عراقی و یتیم شدن نزدیک به چهار میلیون کودک این سوال مطرح می‌شود که چرا تا این اندازه ما را دوست دارند، ما که همچنان به حمایت خود از اسرائیل و شهرک‌سازی این رژیم ادامه می‌دهیم و با سران این رژیم توافق‌نامه‌های دفاعی امضا می‌کنیم و خود را به دفاع و تامین امنیت اسرائیل متعهد می‌دانیم و فریاد می‌زنیم قدس‌پایتخت ابدی اسرائیل است؟!

بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی و اصحاب رسانه، سیاست‌های آمریکا را ستایش کرده و سخن از اقدامات مثبت آمریکا در میان اعراب و مسلمانان به میان می‌آورند و حتی برخی گروه‌های مخالف عربی، واشنگتن را قبله و پشتیبان خود می‌دانند! نباید هرگز ضرورت آزادی‌های مذهبی و همزیستی مسالمت‌آمیز میان مسلمانان و سایر مذاهب الهی را ـ نه‌تنها در مصر ـ بلکه در تمامی نقاط کشورهای عربی و اسلامی انکار کرد و این حق قبطی‌های مصر است که در حقوق شهروندی با دیگران برابر باشند و شعائر دینی خود را بدون سختی اجرا کرده و بتوانند با برادران مسلمان خود همزیستی داشته باشند.

حتی اگر در گذشته یا حال در معرض سختی‌هایی قرار داشته‌اند، باید فورا رفع شده و حقوق‌شان محترم دانسته شود؛ چراکه تسامح و برادری از بارزترین ارزش‌های دین مبین اسلام است؛ آنچه تعجب‌آور است این که هیلاری کلینتون خود را سخنگوی این گروه از مسیحیان مصری و حامی حقوق‌شان می‌داند، در حالی که در گذشته از حکومت‌های دیکتاتوری حمایت می‌کرد که مسلمانان و قبطیان را به طور یکسان سرکوب می‌نمود.

کلینتون فراموش کرده است دولت آمریکا حتی آزادی‌های دینی در کشور خودش را نقض کرده و اقلیت مسلمان آمریکا همواره در معرض دستگیری و فشار در برابر چشم همگان قرار دارند.

قبطیان مصری هرگز در فرودگاه قاهره مورد اهانت قرار‌نمی‌گیرند؛ این در حالی است که مسلمانانی که از نیویورک، شیکاگو، بوستون و … دیدن می‌کنند و در گذرنامه‌شان نام دولتی عربی و اسلامی مشاهده شود، در معرض تحقیر، بازجویی و تفتیش بدنی قرار می‌گیرند.

روشن نیست ریاست جمهوری مصر با این دخالت‌های آشکار آمریکا در امور داخلی کشورش چه برخوردی خواهد کرد و سیاست‌های دیکته شده از سوی وزیر امور خارجه آمریکا یا وزیر دفاع این کشور را چگونه پاسخ خواهد گفت.

انقلاب مردم مصر می‌گوید باید کرامت و سروری مصریان را بازگرداند و واکنش قوی و قاطع نشان داد: زمان وابستگی مصر به سر آمده است، مصر زیر پرچم آمریکا قرار ندارد و نیازی به سخنرانی خانم کلینتون یا امثال او هم نیست. مصر از فرهنگی چند هزار ساله برخوردار است و می‌خواهد کرامت و بزرگی و اقتدار خود را حفظ کند.

روزنامه القدس العربی – مترجم: محمدجواد گودینی