۴شنبه ۱۰م آبان iبه نقل از منبع ذکر شده در انتهای خبر در پورتال خبری ممتاز نیوز منتشر گردیده است
هفت صبح:موج سریال های کره ای، از سال ۸۵ و با پخش «جواهری در قصر» از شبکه دو فراگیر شد و با پخش «افسانه جومونگ» در سال ۸۷ iبه اوج خودش رسید. یانگوم و جومونگ، تا حدی برای مخاطبان، جذابیت پیدا نمودند که طبق آمار انتشار یافته از سوی مرکز تحقیقات سیما، بیشترین میزان مخاطب را در هر دوره داشتند.
پخش سریال تازه «دونگ یی» از اردیبهشت امسال، موج تازهی از توجه مخاطبان iبه سریال های کره ای را همراه داشت؛ موجی که با وجود اینکه هیچگاه iبه حد و اندازه یانگوم و جومونگ نرسید اما توجه بسیاری را iبه خود جلب نمود.
نکته قابل توجه اینجاست که قسمت های ابتدایی هیچ یک از این دو سریال پیشی، مخاطب چندانی نداشتند و هر دوی آنها در میانه راه با پر رنگ شدن جم محتوای خانوادگی، عاطفی و عاشقانه، مورد توجه قرار گرفتند. در مورد «دونگ یی» هم قضیه از همین قرار بود. این سریال از اردیبهشت iبه صورت هفتگی روی آنتن می رفت و خب طبیعتا چندان فرصتی برای دیده شدن نداشت.
با وارد شدن سریال iبه بخش های عاطفی، کنداکتور پخش هفتگی آن هم جایش را iبه پخش هر شبی داد و این سریال کره ای، یک مرتبه مورد توجه قرار گرفت. تا حدی که حالا کمتر پیش می آید راس ساعت ۲۰ وارد سوپرمارکت، ساندویچی یا مراکز مختلف خرید بشویم و فروشنده را مشغول تماشای «دونگ یی» نبینیم.
محبوبیت «دونگ یی» ظرف یکی دو ماه تا جایی پیش رفت که شبکه سه، حاضر شد پخش سریال ایرانی «خانه اجاره ای» را iبه ساعت ۱۷ موکول کند اما دست iبه وقت پخش این سریال کره ای نزند. همزمان با پایان پخش «دونگ یی» تا پایان این هفته، پرونده ویژه ای را برای بررسی دلایل ایجاد موج سریال های کره ای را بخوانید.
ایجاد موج استقبال ایرانیان از سریال های کره ای، iبه لحاظ بصری و محتوایی دلایل مختلفی دارد
باخت iبه کره در سریال سازی
سریال «سال های دور از خانه» شاید اولین سریال چشم بادامی هایی بود که همه اهل خانواده را پای تلویزیون میخکوبکرد تا بفهمند آخر چه بلایی بر سر اوشین، این دختر بینوا خواهد آمد. بعد از چند سال موج فیلم های ژاپنی iبه کشور همسایه، کره رسید و بار دیگر با پخش سریال هایی چون «یانگوم» و «جومونگ» تماشاچی های بسیاری که با تلویزیون قهر نموده بودند بار دیگر با رسانه ملی آشتی نمودند. بعد از آن بود که حتی ویدیو کلوپ ها هم برای کره ای پسندها سریال های مختلفی گلچین نمودند تا آنها را راضی نگه دارند و پشت ویترین مغازه های خود می زدند «سریال کره ای موجود است».
این روزها هم شبکه ۳ مشتاقان سریال های کره ای را بی نصیب نگذاشته و دوستداران این نوع سریال ها را با پخش «افسانه دونگ یی» از چشم انتظاری درآورده وبار دیگر شب های آنها را با تماشای سریالی تازه؛ خوش آب و رنگ تر نموده است. از مجید ابهری رفتارشناس در سبب iبه وجود آمدن موج سریال های کره ای سوال نمودیم که او هم یادداشتی برای ما نوشت که در ادامه می خوانید.
***
پر نمودن اوقات فراغت، نیاز iبه ابزار خاص خود دارد که هر کس برای انتخاب این ابزار، سلیقه ویژه ای iبه کار می برد. یکی از این روش ها، تماشای تلویزیون ودیدن فیلم ها وسریال هایی است که در دهه های اخیر همه گیر شده اند که بخش مهمی از آنها فیلم ها وسریال های کره ای مثل نام های «جومونگ»، «جواهری در قصر» و … است. پخش این سریال ها از سال ها پیش اپیدمی iبه نام سریال های کره ای در کشور را آغاز نمود؛ موجی که هنوزهم با پخش سریال دونگ یی ادامه دارد.
.
علت کشش و استقبال از این سریال ها را می توانیم در شباهت های فرهنگی، اسطوره سازی و نمایش روابط عاطفی آن بدانیم. مردم ما علاقه خاصی iبه ژانرهای تاریخی و اسطوره ای دارند و با دیدن این سریال ها ضمن پر شدن اوقات فراغت شان iبه مقایسه شباهت های تاریخی کشور خودمان هم می پردازند.
همچنین iبه کاربردن رنگ های شاد و جذاب، استفاده از بازیگران توانمند و حرفه ای و خلق صحنه های عاطفی جذاب، از دیگر عواملی است که سبب شده مخاطب iبه سمت این سریال ها جذب شود. از طرف دیگر iبه وجود بعضی چارچوب و خط قرمزهای اجتماعی و فرهنگی، نمایش بعضی صحنه های عاطفی در فیلم و سریال های داخلی محدود بوده و همین نکته سبب رویگردانی مخاطبان می گردد.
مثلا با وجود جذابیت فوق العاده یک سریال ایرانی، وقتی یک دختر و پدر بعد از ۱۵ سال همدیگر را می بینند؛ نمی توانند هم را در آغوش بگیرند و مانند صحنه های عادی زندگی iبه هم نزدیک شوند و ابراز محبت نمایند. همین غیرواقعی بودن، iبه رابطه مخاطب با این سریال ها خدشه وارد می نماید. نکته دیگری که سبب جذابیت فیلم های کره ای از نظر مخاطبان می گردد تکرار و طولانی بودن آنهاست.
همچنین عدم تنوع سریال های ایرانی از نظر سوژه، قابل پیش بینی بودن پایان سریال ها، تکراری بودن قصه ها و وجود شخصیت های خیر و شر که قصه را iبه سمت شعاری شدن پیش می برد، از دیگر نقاط ضعف کارهای ایرانی است که مخاطب را iبه سمت تماشای کارهای کره ای مایل می نماید. نکته دیگر، یکنواختی چهره ها و هنرپیشه هاست iبه طوری که از تماشای هنرپیشه نقش اول می توان تیم همراه او را حدس زد.
انحصاری بودن هنرپیشه هاغی داخلی مورد دیگری از خستگی بصری مخاطبان است اما در فیلم های کره ای اینطور نمی باشد. روحیه ساده زیستی در وجود ما رخنه نموده و خواه ناخواه وجود دارد. اگر iبه فیلم های کره ای، ژاپنی و چینی دقت نموده باشید چیدمان لوکسی در آنها دیده نمی شود.
ذات انسان ها iبه سمت ساده زیستی سوق دارد و این پیام iبه صورت نامحسوس iبه بیننده منتقل می گردد. سلسله مراتب احترام آمیز نیز از جمله نکاتی است که در این دسته از فیلم ها iبه وفور دیده می گردد و همین نکته نیز سبب می گردد سریال های کره ای iبه دل مخاطب بنشیند. متاسفانه در سریال های ایرانی سلسله مراتب احترام کوچکتر iبه بزرگتر بسیار کم شده؛ در صورتی که فطرت انسان ها این نوع احترام را مطالبه می نماید.
نکات قابل توجه از گفت و گوی مهناز افشار با سانگ ایل گوک بازیگر نقش جومونگ
جومونگ در خیابان های کره سخت قدم می زند
بعد از فراگیری موج سریال «افسانه جومونگ» در ایران، سانگ ایل گوک، بازیگر نقش جومونگ، iبه دعوت شرکت ال جی iبه ایران آمد و با استقبال بی نظیر مردم ایرانی مواجه شد.
همان موقع رضا رشیدپور از او دعوت نمود تا برای مجله اش با مهناز افشار گفت و گو کند. افشار در طول این مصاحبه، چندان وارد بحث های تخصصی نشد و از او خواسته بود تا iبه سوالات بسیار معمولی مثل حس و حالش را موقع گرفتن پلان حسی و عاطفی توضیح دهد. ایل گوک هم گفته بود که سخت ترین کار برایش این است که بخواهد جلوی دوربین گریه کند. او توضیح داده بود که برای این کار از صبح تمرین می نماید و مادرش هم همیشه iبهش می گفته فقط وقتی می تواند حس کند که بازیگر خوبی شده است که بتواند صحنه گریه و خنده را خوب درآورد.
بازیگر نقش جومونگ، در پاسخ iبه این سوال افشار که آیا شهرت اذیتش نمی کند هم گفته بود که بسیار وقت ها حتی در خیابان کره هم نمی تواند قدم بزند. ایل گوک درباره اینکه حالا با این شهرت iبه فکر وارد شدن iبه دنیای سینمای هالیوود است یا نه توضیح داده بود که اصلا iبه هالیوود فکر نمی کند وهیچ وقت هم دوست ندارد که سینما و هنر کره را رها کند و پایبند فرهنگ هالیوودی شود.
حرف های لی یونگ ئه بازیگر نقش یانگوم در گفت و گو با منصور ضابطیان
۶ ماه بازی مداوم برای یانگوم شدن!
بعد از پایان پخش سریال «جواهری در قصر»، منصور ضابطیان iبه همراه گروهی iبه کره جنوبی مسافرت نمود تا با لی یونگ ئه وسایر عوامل این سریال رودررو گفت و گو کند. در این گفت و گو که در برنامه ای دو قسمتی با نام «موج کره ای» از شبکه دو پخش شد، بازیگر نقش یانگوم درباره بازی اش در این سریال گفته بود که ۶ ماه بدون وقفه کار نموده و حتی یک روز هم استراحت نداشته.
او حتی آشپزی هم iبه آن صورت بلد نبوده و ۱۵ روز وقت برای یاد گرفتن آشپزی صرف نموده و در این مدت iبه غذاهای کره ای علاقه مند شده. iبه نظر لی، با اینکه از سن ۲۳ سالگی بازیگری می نموده و در فیلم ها و سریال های بسیاری هم بازی نموده، «جواهری در قصر» iبهترین سریالی بوده که در همه کارنامه کاری اش داشته.
ضابطیان درباره اینکه حضور لی در یک سریال تلویزیونی آیا در پیشنهادهای سینمایی اش اثر منفی نداشته گفته بوده که «جواهری در قصر» حتی در مقایسه با فیلم های کره ای از لحاظ تولید و ساخت، محبوبیت بیشتری بین مردم داشته و بسیاری از هنرپیشه ها مایلند در سریال های تلویزیونی بازی نمایند. بازیگر نقش یانگوم گفته بود که شهرتش را مدیون این سریال است و حتی نقش یانگوم سبب شده تا عاقل تر و باتجربه تر از پیش رفتار کند.
فیلمنامه نویس فصل اول و دوم قلب یخی معتقد است کره ای ها دقیقا iبه موضوعاتی می پردازند که مخاطب دوست دارد
روایت هایی بدون پیچیدگی
حامد عناق نویسنده ای است که در کارنامه کاری اش یک سریال تاریخی iبه نام «نردبام آسمان» دیده می گردد. iبه همین سبب گزینه خوبی بود تا سراغ او برویم و در مورد موج سریال های کره ای که عموما داستان های تاریخی دارند از او بپرسیم.
فکر می نمایید چرا سریال های کره ای در بین مردم ایران موج را ایجاد می نمایند؟
– iبه نظرم این ربطی iبه سریال های کره ای ندارد. مخاطبینی که سن و سال بیشتری دارند یادشان می آید که سال ها پیش در وقت پخش سریال «اوشین» هم هیچ کس در خیابان های تهران نبود. حتی یادم می آید آن وقت برق مناطق iبه صورت نوبتی قطع می شد و اگر روز قطعی برق منطقه ای با روز پخش سریال «اوشین» یکی می شد اعضای خانواده iبه خانه فک و فامیل می رفتندتا یک قسمت از این سریال را هم از دست ندهند. بعدها این موج iبه کره ای ها و حتی ترک ها رسید. با اینکه معتقدم همانگونه که جنس ژاپنی iبهتر از کره ای است، سریال های ژاپنی هم iبهتر از کره ای بودند.
خب اصلا چرا این موج iبه وجود می آید حالا چه کره ای و چه ژاپنی؟
– مردم وقتی با موضوعی روبرومی شوند که پایین ترین سطح احساسات و عواطف آنها را تحریک می نماید ناخودآگاه iبه آن موضوع علاقه پیدا می نمایند. در ایران هم از این قبیل تجربه ها داشته ایم.
پس چرا نویسنده های ایرانی از این مسئله برای ساخت سریال پرمخاطب iبهره نمی گیرند؟
– روابط و شخصیت ها در این سریال ها حول محور و موضوعاتی می گذرد که ما با آنها درگیریم ولی یک نویسنده ایرانی بیان آنها را دون شأن خودش می داند. شما نگاه نمایید در یک سریال فقر یک خانواده و تلاش اعضای خانواده برای رهایی از این فقر iبه تصویر کشیده می گردد یا یک نفر برای رسیدن iبه موفقیت تلاش بسیاری می نماید و سعی دارد از همه مشکلات عبور کند و حتی بین دو نفر عشقی نیز وجود دارد ولی آنها برای رسیدن iبه هم با کلی مشکل و بدبختی مواجه می شوند. نویسنده ایرانی می داند که اینها وجود دارد ولی پیش خودش فکر می نماید که مشکلات مهمتر و عمیق تری وجود دارد که او باید iبه آنها بپردازد.
یعنی شما می گویید اینگونه سریال ها مستقیما iبه ساده ترین نیازهای مخاطب می پردازد؟
– دقیقا. شما یانگوم را نگاه نمایید. یانگوم چه بود؟ یک دختر مظلوم و کاملا خوب. او در قصری زندگی می نمود که آدم هایش کاملا بد بودند. شخصیت های کاملا سیاه و سفید بدون پیچیدگی و فلسفه خاصی. مخاطب عام دوست دارد با خوبی صددرصد یک شخصیت ذوق کند و برای مشکلات او غصه بخورد.
سریال های کره ای این کار را iبه خوبی انجام می دهند. البته این سلیقه فقط مخصوص مخاطب ایرانی نمی باشد. برخلاف آنچه بسیار ها تصور می نمایند اکثر سریال های فوق العاده پرمخاطب در جایی مثل آمریکا هم سریال هایی می باشند که مخاطب در درک و فهم آن مشکل خاصی ندارد.
شما تجربه نوشتن یک سریال تاریخی را دارید. فکر می نمایید چرا روایت تاریخ یک کشور کره ای iبه مراتب برای مخاطب جذاب تر از روایت های تاریخی از ایران در سریال های وطنی است؟ در حالی که ما تاریخی صدها برابر جذاب تر و پراتفاق تر از کشوری مثل کره داریم.
– هدف گذاری ها متفاوت است. آنها تاریخ را تبدیل iبه یک تابو نمی نمایند. در ایران شخصیت های تاریخی تابو می باشند. شما در جایی مثل کره افسانه سرایی می نمایید در حالی که در ایران اسطوره سازی می گردد. خب وقتی اسطوره ها ساخته می شوند iبه سبب وجود تابو و خط قرمزهایی اطراف آنها نزدیک نمودنشان iبه آدم های واقعی، معمولی و باورپذیر تقریبا غیرممکن می گردد اما در سریال های کره ای شخصیت ها حتی اگر قهرمان های تاریخی باشند بسیار شبیه آدم های عادی می باشند و کره ای ها این مسئله را بسیار خوب فهمیده اند که برای جذب مخاطب همه چیز باید ساده و معمولی باشد. iبه نظرم اسوره سازی ما از شخصیت ها و حتی اتفاق هایغ تاریخی مان سبب شده که مردم با داستان های افسانه ای کشوری مثل کره ارتباط بسیار iبهتری برقرار نمایند تا شخصیت های دست نیافتنی تاریخ خودشان.
جواهری در قصر / سال پخش ۸۵ / شبکه دو
اولین موج کره ای با یانگوم
موج سریال های کره ای با پخش «جواهری در قصر» در سال ۸۵ آغاز شد. بعد از چندین سال دوری مخاطبان از سریال های خاطره انگیز ژاپنی مثل اوشین و هانیکو، یانگوم کره ای، انگیزه جدی برای مخاطبان ایرانی بود تا جمعه شب ها آنتن شبکه دو را از دست ندهند.
این سریال ۵۴ قسمتی، سال ۲۰۰۳ در کره جنوبی تهیه شد وساخت آن تا سال ۲۰۰۴ طول کشید. شخصیت یانگوم با بازی لی یونگ آئی، الهام گرفته از داستان واقعی اولین زن پزشک در خاندان جوسئون کره جنوبی است که iبه اولین زن پزشک درباری وقت خود تبدیل شد. این مجموعه علاوه بر استقبال بی نظیر در کشورهای آسیایی، در استرالیا، آمریکا وکانادا هم iبه نمایش درآمد و لقب «محبوب ترین درام کره ای همه دوران» را کسب نمود.
امپراتور دریا / سال پخش ۸۶ / شبکه سه
افسانه ای غیرواقعی
پخش «امپراتوری دریا»، تابستان سال ۸۶ در حالی از تلویزیون نایران آغاز شدکه «جواهری در قصر» هنوز وبه عنوان پرمخاطب ترین سریال خارجی تلویزیون، در صدر انتخاب و استقبال مخاطبان قرار داشت. این سریال در کنداکتور سه شنبه شب های شبکه سه قرار گرفت و تا ۵۰ هفته مدام روی آنتن بود با این حال اما چندان موج فراگیری ایجاد نکرد. «امپراتور دریا»، برخلاف «جواهری در قصر»، از هیج داستان واقعی گرفته نشده و کاری کاملا افسانه ای و محصول سال ۲۰۰۴ کره جنوبی بود. اصلا منظور از امپراتور دریا یا یونگ بوک که نقشش را چویی سو جونگ در این سریال iبه عهده داشت، همان پسر کمانداری است که در افسانه های چین و ژاپن iبه عنوان خدای دریا شناخته می گردد.
تاجر پوسان / سال پخش ۸۷ / شبکه سه
اثری دیگر از کارگردان جواهری در قصر
سریال کره ای «تاجر پوسان»، سال ۲۰۰۱ توسط لی بیونگ، کارگردان «جواهری در قصر» ساخته شد اما در ایران، یک سال بعد از پخش یانگوم روی آنتن رفت و iبه خاطر وقت نامناسب پخش، موفقیت آن را iبه دست نیاورد.
«تاجر پوسان» درباره زندگی یک تاجر معروف افسانه ای iبه نام سانگ اوک ساخته شده بود که در سال های ۱۷۹۹ تا ۱۸۵۵ زندگی می نموده. او تلاش می نمود در امتحان مترجمین دربار موفق شود ولی در راه رسیدن iبه چین iبه عنوان خیانکار دستگیر می گردد و اتفاق های مختلفی برایش می افتد. قصه سریال، روی اخلاق بازرگانی متمرکز بود و iبه همین سبب هم در خود کره جنوبی با نام «اخلاق در تجارت» روی آنتن می رفت.
جومونگ / سال پخش ۸۷ / شبکه سه
شخصیت افسانه ای دوست داشتنی
«افسانه جومونگ» دو سال بعد از «جواهری در قصر» با موج دیگری از استقبال مخاطبان روبرو شد. «جومونگ» در تاریخ کره جنوبی، پرنس افسانه ای است که اطلاعات خاصی درباره قهرمانی هایش وجود ندارد. برای همین بخش های بسیاری از اتفاق های این سریال که ۱۸۰ سال پیش از میلاد مسیح (ع) رخ داده، ساخته تخیل کارگردان بوده است.
این سریال سال ۲۰۰۶ ساخته شد و علاوه بر ایران، iبه هفت کشور مختلف جهان فروخته شد. حتی کانال آمریکایی AZNTV هم این سریال را پخش نمود. iبه خاطر محبوبیت شخصیت های داستان «افسانه جومونگ»، بسیاری از شخصیت های آن iبه عنوان نامزد دریافت جایزه MBC محبوب ترین شخصیت های داستانی شناخته شدند.
افسانه بادها / سال پخش ۸۹ / شبکه سه
بازگشت نوه جومونگ بعد از دو سال
بعد از موفقیت و استقبال چشمگیر مخاطبان از سریال «افسانه جومونگ»، سال ۲۰۰۸، قسمت دوم آن با نام «امپراتور بادها» در ۳۶ قسمت ساخته شد. «امپراتور بادها» درباره زندگی نوه «جومونگ» با نام «موهیول» ساخته شد و نقش آن را سونگ ایل گوک، بازیگر نقش جومونگ ایفا نمود.
ایل گوک، دو سال بعد از بازی در نقش جومونگ برای این کار دعوت شد. این سریال با وجود علاقه مخاطبان iبه جومونگ نتوانست iبه اندازه افسانه جومونگ نزد مخاطب ایرانی موفقیت کسب کند. البته کانگ ایل سو، کارگردان این سریال هم بر این باور بود که جذابیت های عاطفی در سرزمین بادها کمتر از افسانه جومونگ است. البته نسخه دی ویدی این سریال در شبکه قاچاق ویدوئویی با استقبال خوبی روبرو شد.
افسانه دونگ یی / سال پخش ۹۱ / شبکه سه
جدیدترین موج کره ای در ایران
سریال «دونگ یی» تازهترین سریال کره ای است که این روزها با پخ شهر شبی اش میان مخاطبان اقبال خاصی پیدا نموده. این سریال محصول ۲۰۱۰ با اینکه هیچ وقت نتوانست موفقیت جومونگ و یانگوم را تکرار کند اما باز هم مورد توجه بسیاری از علاقه مندان iبه کارهای کره ای قرار گرفته است.
این سریال iبه وقت سلطنت شاه سوک جونگ برمی گردد و زندگی دختری iبه نام دونگ یی است که پدر و برادرش را در کودکی از دست می دهد و ناخواسته وارد دربار سلطنتی کره شده و نهایتا موفق می گردد اعتماد ملکه را iبه دست بیاورد و iبه جایگاه قابل قبولی برسد. این سریال ۶۰ دقیقه ای تا iبه حال در ۱۳ کشور دنیا از جمله کانادا، آمریکا و … پخش شده است.
مجله اینترنتی برترین ها سبک زندگی سلامت دکوراسیون موفقیت کودک