نیایش شبانه/پروردگارا! من بی‌تو دمی قرار نتوانم کرد

 من بی‌تو دمی قرار نتوانم کرد       احسان تو را شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زبان شود هر مویی      یک شکر تو از هزار نتوانم کرد    

الهی! گرفتار آن دردم، که تو داروی آنی، بنده آن ثنایم که تو سزاوار آنی، من در تو، چه دانم؟ تو دانی. تو آنی که مصطفی گفت، من ثنای تو را نتوانم شمرد آن گونه که تو خود بر نفس خویش ثنا گفتی.
الهی! جمال تو راست، باقی زشتند، و زاهدان مزدوران بهشتند!