به گزارش تفسیری ممتازنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان در تاریخ جمعه ۱۲م آبان ۹۱،
، تولید کتاب هایی که کتاب درسی نیستند اما در ارتباط با برنامه های درسی و کتاب های درسی می باشند از سال ۶۰ مورد توجه اولیای دانش آموزان و وزارت آموزش و پرورش بوده است. این در حالیست که هیچ گاه تعریف جامع و کاملی از این کتاب ها عنوان نشده است.
برخی این کتاب ها عنوان حل المسائل و بعضی عنوان کتب کمک آموزشی را می دهند به طور کل نمی توان آنها را در حد یک کتاب دانست.
حال جای این سوال است که چگونه می توان کتاب های کمک درسی و آموزشی تولید نمود که سبب رشد دانش آموزان شود و زمینه تنبلی و دوری آنها را از درس فراهم نکند.
برخی از کارشناسان معتقدند کتاب های حل المسائل یا همان کتاب های کمک آموزشی سبب تعطیل شدن فکر و اندیشه دانش آموزان است و کارهای کمک آموزشی که خارج از آموزش و پرورش انجام می گردد کمک به فکر نمودن نمی باش.
اما مسئله اینجاست که هنوز تشخیص این دو گونه کتاب برای خانواده ها مشکل است.
محمدی کارشناس آموزشی در این زمینه می گوید: کتاب های رنگارنگ آموزشی و کمک آموزشی برای اینکه مخاطبان را دچار سردرگمی نکند باید ضابطه مند شود تا دانش آموزان از سمت حافظه محوری به سمت یادگیری مفهومی بروند.
این در حالیست که نظام آموزشی کشور یک نظام آموزشی متمرکز است که به محوریت کتب درسی استوار است بنابراین شاید بتوان گفت: بهره گیری از کتاب های مکمل می تواند مورد نیاز باشد.
هنگامی که به کتاب فروشی در خیابان انقلاب مراجعه می کنیم با حجم گسترده ای از کتاب ها مواجه می شویم که گاهی مولفان آنها را نشناخته و دچار سردرگمی می شویم اما هر کتاب که در بازار موجود است را نمی توانیم کتب کمک آموزشی تلقی کنیم.
گفتنی است، کتاب های خودآموز باید هدفدار و حاوی محتوای مشخص باشند تا سطح یادگیری دانش آموز را بالا ببرند.
پس وقتی به راحتی به کتاب فروشی می رویم و به دنبال کتاب خودآموز برای فرزندمان هستیم یادمان باشد که اگر روزی دچار عدم درک موضوعی شد به سبب استفاده از کتاب هایی است که بدون تلاش فکری در اختیارش قرار داده ایم پس بگذاریم اگر فرزندمان می خواهد هر چیزی بیاموزد از کتاب باشد./ز
باشگاه خبرنگاران