۲۳ آبان ،
سه شنبه, ۲۳ آبان ساعت ۰۶:۳۲ کافه سینما
کافه سینما-امیر قادری: این فقط شرح یک ملاحظه است. شب گذشته، دعوت کنسرت روزبه نعمت‌الهی بودیم که با همراهی مهناز افشار برگزار کرده بودند. معمولا رسم بر این است که آخر این جور مراسم، خواننده، یک ترانه را برای علاقه‌مندان و حضار تکرار می‌کند. که طبعا همان معروف‌ترین و شنیده شده‌ترین آهنگ‌اش هست. این آهنگ معروف از میان آثار نعمت‌الهی، همان ترانه‌ای است که بازیگران سعادت‌آباد در فیلم می‌خوانند. آواز عاشقانه‌ی قشنگی است و شما هم احتمالا شنیده‌ایدش: «نفس کشیدن سخته/تو رو ندیدن سخته…»
نعمت‌الهی روی سن انتظار داشت که حضار از او همین ترانه را بخواهند، پس ارکسترش را آماده کرد و مطمئن بود که انتخاب مردم هم همین است… که نبود: «ایران… ایران…»!
حاضران در سالن یک صدا، از ترانه‌خوان خواستند تا قطعه‌ی دیگری را که پیش از آن خوانده بود، تکرار کند. یک قطعه با حال و هوای حماسی درباره سرزمین ایران. عجیب بود. فکرش را بکنید شنوندگان کنسرت، که اغلب‌شان را جوان‌ها، و باز بیش‌تر این جوان‌ها را خانم‌های جوان تشکیل می‌دادند؛ یک ترانه‌ی حماسی درباره ایران را (که بارها و بارها از تلویزیون خودمان پخش شده بود)، به یک ترانه‌ی با حس و حال رومانتیک و عاشقانه ترجیح دادند.
شما شاید انتظار داشتید. من اما نه.
در چنین دوره‌ای از تاریخ کشورمان زندگی می‌کنیم.
امیر قادری/کافه سینما
کافه سینما-آخرین خبرها و یادداشت های سینمای ایران و جهان
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com