جام جم آنلاین: از زمان تولید ترانزیستورها و مدارهای مجتمع در اوایل دهه ۵۰، قابلیت رایانهها تقریبا هر ۱۸ ماه دو برابر شده است.
تراشههایی که تنها چند هزار ترانزیستور درخود جا میدادند، امروزه دارای چند میلیارد ترانزیستور بوده و این رقم همچنان در حال افزایش است.
مسالهای که کمکم در دنیای فناوری واضح میشود، ارتباطی به سرعت، هزینه، حجم یا اتصال ندارد، بلکه محدودیتهای انسانی برای توجه، درگیر شدن و بهکار گرفتن این فناوری بیشتر به چشم میآید.
امروزه بیشتر ساعتهای کاری خود را به کمک یک وسیله دیجیتال انجام میدهیم. نوجوانان امروزه بخش عمدهای از ساعات روزانه خود را با رایانه سپری میکنند.
البته این موضوع صحیح است که ما بخشی از کارهای خود را به اصطلاح Unplugged انجام میدهیم و به دستگاهی برای انجام آن وابسته نیستیم.
به لطف نقش صمیمانهای که فناوری در زندگیمان بازی میکند، تعریف ما از حالت معمول (وضعیت فعلیمان در دنیا و در ارتباط با دیگران) در حال تغییر است.
امروزه تمام دستگاههای دیجیتال یا قابلیت اتصال به اینترنت دارد یا بدون اینترنت کار نخواهد کرد؛ اکسباکس، لپتاپ، گوشیهای هوشمند، تبلت ها و حتی تلویزیونها. با این حال نباید این گونه تصور کرد که زمان آفلاین، قاعدتا بهتر از زمان آنلاین است.
رویارویی با زندگی مدرن استفاده بهینه از هر دو زمان است. در اصل، زمان در عصر دیجیتال معنای دیگری پیدا میکند و بهعنصری محوری تبدیل میشود. استفاده بهینه از این زمان نقش موثری در جلوگیری از سردرگمی در مواجهه با فناوری خواهد داشت.
در اختیار داشتن منابعی مانند اتصال به ذهن یکپارچه جهانی، دریافت اطلاعات، تجارب و دستاوردهای دیگران در عرض چند ثانیه، همکاری و تبادل ایده با سرعت نور و… بسیار ارزشمند است. در حقیقت مقاومت دربرابر فناوری کار عجیبی است.
به هر حال استفاده بهینه از امکانات هر دو دنیای واقعی و مجازی میتواند حضور مطمئنتر و ثابتتری برای انسان ایجاد کند.
منبع: www.bbc.com/future
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version