کیانوش رستمی:پای تلویزیون فقط حسرت خوردم/اگر در مسابقات بودم،مدال که هیچ،رکورد جهان را می زدم

ورزش > دیگر ورزشها – وزنه بردار دسته ۸۵ کیلوگرم و المپیکی ایران می گوید اگر در مسابقات قهرمانی جهانی حضور داشت کاری می کرد تا سرود ایران در سالن مسابقات طنین انداز شود.

مرتضی رضایی:شبی تلخ برای وزنه برداری ایران؛هر چند که ما نماینده ای در وزنه ۸۵ کیلوگرم نداشتیم اما باید گفت که اگر کیانوش به این مسابقات می رفت حداقلش این بود که یک مدال برای کاروان ایران می گرفت.« آنقدر آماده بودم که حتما این کار را انجام می دادم.»رقبای کیانوش رستمی حتی فکرش را هم نمی کردند که ایران با تیمی ناقص و بدون المپیکی ها در مسابقات جهانی شرکت کند و جالب تر هم اینکه در وزن ۸۵ کیلوگرم نماینده ای نداشته باشد.وقتی با رستمی تماس گرفتیم کمی عصبی بود و ناراحت.او هرگز نتوانست ناراحتی اش را پنهان کند و بسیار زود از حسرت هایش گفت:«واقعا متاسفم.از دیشب تا حالا ناراحتم.شک نکنید که اگر من در این مسابقات بودم صددرصد رکورد دنیا را جابجا می کردم.»این حرف کیانوش یعنی اینکه او بدون شک مدال طلا را از آن خودش می کرد:«مدال که پیش کش من هدفم جابجایی رکورد دنیا بود.امسال هم که گذشت و دقیقا شد ۱۴ سال که رکورد ۲۱۸ کیلیوگرمی وزنه بردار چینی جابجا نشد.آنقدر به خودم مطمئن بودم که اگر در مسابقات جهانی شرکت می کردم رکورد دنیا را میزدم.من در تمرین ها ۲۲۰ کیلوگرم را زده بودم و می توانستم علاوه بر گرفتن مدال طلا،رکورد را هم بشکنم.»
کیانوش با انتقاد دوباره از کادر فنی تیم ملی ادامه می دهد:«یک بار دیگر باید تاسف بخورم،آن هم به سبب اینکه به خاطر یک نفر همه ما را نابود کردند.چرا با وجود گذشت چند روز از مسابقات جهانی نباید پرچم ایران بالا برود و سرود جمهوری اسلامی در آنجا طنین انداز شود؟چرا ایران نباید در ۸۵ کیلوگرم نماینده ای داشته باشد؟مگر ما خارج گود نبودیم؟چرا الان ایران نباید در سنگین وزن،وزنه بردار مطمئنی داشته باشد؟آیا واقعا حق بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی این بود؟بهداد که بود مطمئن بودیم که در سنگین وزن طلا می گیریم اما حالا هیچ تضمینی وجود ندارد.من برای بهادر آرزوی موفقیت می کنم اما حرف هایی که می زنم به آقایان است.واقعا زشت است وزنه برداری ایران که همیشه پرچمدار بوده است هنوز در این رقابت ها مدالی نگرفته است.»
رستمی در پایان گفت:«وقتی مسابقات دسته ۸۵ کیلوگرم را تماشا کردم از پای تلویزیون حسرت خوردم.مدام فکر می کردم که الان نام من را صدا می زنند وباید بروم روی تخته.امسال که گذشت اما باید برای سال آینده فکری اساسی شود.من نمی گویم حتما باید ما برویم و وزنه بزنیم اما سال آینده انتخابی المپیک است و با این شرایط (اگر فکری به حال وزنه برداری نشود)بعید است که ایران بتواند سهمیه المپیک را بگیرد.

۲۵۱ ۴۱