گام‌های اول در برخورد با غریق

آسیب‌های ناشی از ورزش‌های آبی همزمان با گرم‌شدن هوا روبه افزایش است. عموماً در تعطیلات تابستانی همزمان با افزایش مسافرت به ساحل دریای خزر آمار روبه افزایشی از غرق‌شدگی منتشر می‎شود.

غرق‌شدگی یکی از علت‌های مرگ و میر است که به راحتی قابل پیشگیری است. با انجام اقداماتی همچون حصارکشی استخرها، ممنوع‌شدن شنا در مکان‌های غیرمجاز که امکان کمک رسانی نیست، داشتن همراه در حین شنا، جلوگیری از شناکردن توسط افرادی که به دلیل بیماری (مانند صرع) منع برای شنا دارند، می‌توان از بروز غرق‌شدگی در حین شنا کردن و تفریحات آبی کم کرد.

مهم‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین عامل در افرادی که دچار غرق‌شدگی می‌شوند مدت زمانی است که به بدن و مخصوصا اعضای حیاتی همچون مغز و قلب اکسیژن نمی‌رسد.

گاهی غرق‌شدن را بر اساس نوع آب که شیرین یا شور است تقسیم‌بندی می‌کنند که از نظر عوارض تفاوتی ندارد.

غرق‌شدگی در آب سرد و گرم می‌تواند تأثیرات مختلفی داشته باشد. در آب سرد به دلیل سردشدن بدن و کاهش سوخت و ساز، کمبود اکسیژن بهتر تحمل می‌شود و بیماران با وجود غرق‌شدن تا ۳۰ دقیقه امکان نجات‌شان وجود دارد وممکن است بیمار با دادن چند تنفس به هوش آید با این حال تمام بیماران حتی در موارد خفیف که با دادن چند تنفس بهبود می‌یابند باید به بیمارستان منتقل شوند.

علت این مساله این است که در نبود اکسیژن، ریه فرد غریق مستعد عوارض تأخیری می‌شود؛ بنابراین مراقبت از بیمار باید در بیمارستانی که دارای امکانات لازم برای مراقبت از بیماران ریوی است، انجام شود. مهم‌ترین عاملی که عاقبت بیماران غرق‌شده را رقم می‌زند زمان و شدت کمبود اکسیژن است.

تمام مصدومان را باید به بیمارستان انتقال داد مگر این که شواهدی از مرگ حتمی در غریق دیده شود. شواهد مرگ شامل جمود نعشی و تجزیه جسد می‎شود.

نکته مهم این است؛ زمانی که شما در مورد شنا و نجات غریقی مهارتی ندارید نباید برای نجات دیگران خود را به آب بزنید.

با این کار نه‌تنها کمکی نکرده‌اید، بلکه با به خطر انداختن جان خود، تیم نجات را هم در دردسر بزرگی قرار داده‌اید. در این شرایط اجازه بدهید تا افراد ماهر به کمک بیایند بنابراین در صورت برخورد با غریق، اولین گام درخواست کمک از افرادی است که به فن نجات‌ غریق آشنا هستند.

دکتر بهروز هاشمی – متخصص طب اورژانس