آن‌ها که با عشق نقاشی می‌کشند/راه گریزی برای بیان داخل

به گزارش خبرنگار تجسمی‌هنرآنلاین؛ این دوازدهمین نمایشگاهی است که به انتخاب علی عزتی سرپرست انجمن هنرمندان خودآموخته برای شناسایی و معرفی هنرمندان خودآموخته برپا می‌شود.

هنرمند حرفه‌ای اساس کارش بر تعلیم و تعلم است و بدنه رسمی‌هنر و خلق آثار هنری را همین تعلیم و تعلم تشکیل داده است؛ اما هنرمندان خود‌آموخته در واقع نقطه مقابل هنرمندان حرفه‌ای قرار می‌گیرند و بدون گذراندن دوره‌های آموزشی از سرعلاقه به خلق اثر هنری روی می‌آورند و از ویژگی این آثار می‌توان به حس ناب، کشف فضاهای بسیار شخصی و متریال‌های که شاید تا پیش از آن کمتر مورد توجه هنرمندان حرفه ای قرار گرفته؛ می‌توان اشاره کرد.

دراین آثار به نوعی شاهد کودکانگی و سیالیت هستیم که با رنگ‌های درخشان مخاطب را به سادگی می‌تواند جذب خود کند؛ البته اگر از نظر تکنیکی بخواهیم دربارهٔ این آثار بحث کنیم؛ شاید از بسیاری جنبه‌ها دچار نقاصیی باشند، اما این موضوع به هیچ وجه از ارزش و اهمیت این آثار نمی‌کاهد.

انجمن هنرمندان خود‌آموخته نیز با هدف معرفی هنرمندان خودآموخته که مراحل آکادمیک را طی نکرده اما با آثاری که خلق کرده اند جامعه هنرهای تجسمی‌را به چالش کشیده‌اند؛ تصمیم گرفت که این بار آثار تعدادی از هنرمندان خودآموخته را در خانه هنرمندان در معرض تماشای عموم قرار دهد.

جمشید امین‌فر: نقاشی برای من حرف زدن با مردم است

جمشید امین فر یکی از هنرمندان خودآموخته‌ای است که برای سومین بار  در نمایشگاه هنرمندان خودآموخته آثارش را به نمایش می‌گذارد و سالهاست که نبش خیابان فلسطین نقاشی می‌کند و نقاشی‌هایش را می‌فروشد .او در گفت و گو با خبرنگار تجسمی‌هنرآنلاین گفت: من سال‌هاست که نقاشی می‌کنم و نقاشی برای من به نوعی حرف زدن با مردم است مردمی‌که هر روز در کوچه و خیابان از مقابل هم رد می‌شویم اما شاید توجه‌ای هم بهم نکنیم.

وی دربارهٔ تکنیک کارهایش گفت: من از زمانی که نقاشی را آغاز کرده‌ام تنها با ماژیک کار می‌کنم و سبب این انتخابم هم این است که با ماژیک بسیار راحت‌ر و در لحظه می‌توانم کار کنم.

امین‌فر افزود: البته من تاکنون هیچ تکنیک دیگری را برای نقاشی کردن انتخاب نکرده‌ام.

امین‌فرسال‌هاست که نقاشی می‌کند و اگر روند کارهای او در۱۰ سال اخیر جستجو کرده باشی به خوبی متوجه خواهید شد او همواره در آثارش اشاره به نوعی طنز دارد و آدم‌ها هر چند که درعالم واقع او با آنها کمتر وارد صحبت می‌شود اما در آثارش جایگاه ویژه‌ای دارند و شخصیت محوری آثارش را برعهده دارند.

درنقاش‌های این هنرمند خودآموخته که از نوعی بیماری هم رنج می‌برد رنگ قرمز بخش عمده فضای آثارش را به خود اختصاص می‌دهد.

امین‌فر دربارهٔ برپایی و حضورش در نمایشگاه هنرمندان خودآموخته می‌گوید: من تاکنون به هیچ نمایشگاهی سر نزده‌ام و آثارهیچ نقاشی را ندیده‌ام و برگزاری نمایشگاه هنرمندان خودآموخته زمینه‌ای را فراهم کرد تا آثار سایر هنرمندان را از نزدیک ببینم.

“رخساره قائم مقامی‌نیز سال‌ها پیش فیلم سیانوزه” را دربارهٔ زندگی جمشید امینی فرساخته است و این فیلم با استقبال بسیار خوبی نیز روبرو شده است.

رضی هیرمندی: هنر راه گریز خودش را پیدا می‌کند

رضی هیرمندی مترجم که سال‌هاست فعالیت هنرمندان خود‌آموخته را پیگیری می‌کند دربارهٔ اهمیت برپایی نمایشگاه هنرمندان خودآموخته گفت: به نظر من کسانی که استعداد هنری دارند همواره برایشان راه گریزی برای بیان خودشان وجود دارد و برای آنها فرقی نمی‌کند جوان باشند یا کهنسال.

وی با بیان این مطلب که هنرهمواره سرچشمه خودش را پیدا می‌کند، گفت: هنگام برپایی نمایشگاه هنرمندان خودآموخته به چشم خودم دیدم که هنر مرز نمی‌شناسد. دراین نمایشگاه شاهد نمایش آثار هنرمد ۸۵ ساله در کنار آثار هنرمند ۲۰ ساله هستیم؛ حتی در میان هنرمندان شرکت کننده دراین نمایشگاه اشخاصی می باشند که حتی قدرت تلکم و حرکت به تنهایی را ندارند، اما به وسیله هنر قصد دارند خودشان را بیان کنند و این بسیار ارزشمند است.

ناشنوایی که مبدع تکنیک تازهی در نقاشی شد

مژگان برجیان دیگر هنرمند شرکت کننده در این نمایشگاه که آثار او در شمار گران‌ترین آثار این نمایشگاه می باشند در گفت وگو با هنرآنلاین گفت: من در سال ۱۳۴۰ در اصفهان متولد شدم و در یک سالگی بر اثر بیماری سرخک شنوایی را از دست دادم و اکنون ناشنوای مطلق هستم.

وی افزود: درهفت سالگی الفبای ابتدایی نقاشی را پیش استاد نصر در اصفهان فرا گرفتم و حدود ۲۰ سال نقاشی با تکنیک رنگ و روغن کردم . در سال ۱۳۷۲ به این فکر افتادم که از خورده ریزهایی دور ریختنی از رنگ روغن‌هایم در اطراف خودم شدم و تصمیم گرفتم که از این رنگ‌های خورده ریزه برای خلق نقاشی‌های تازهم استفاده کنم. و همین خرده ریزها زمینه خلق آثاربرجسته من را فراهم کرد و در دهه ۷۰ تکنیک‌های گواش و آبرنگ را نیز به کارهایم اضافه کردم.

به گفته این نقاش برپایی این نمایشگاه ه فرصتی را فراهم می‌آورد که هنرمندان خودآموخته با یکدیگر آشنا شوند و از یکدیگر ایده بگیرند.من به عنوان یک هنرمند خودآموخته هرگز احساس منفعلی و تنهایی نکرده ام و با این که ناشنوا هستم تاکنون بیش از ۱۰۰ شاگرد را به صورت تخصصی تعلیم داده ام و نمایشگاه متعددی برپا کرده ام و حتی تصاویر کتاب اول معلولین را نیز من کشیده ام و یکی از آثارم نیز برترین اثر نمایشگاه یادبود جبار باغچه بان شده است.

عزتی: نمایش آثار هنرمندان خود‌آموخته در گالری‌های بین‌الملی

علی عزتی سرپرست انجمن خودآموخته دربارهٔ نمایشگاه هنرمندان خودآموخته گفت:هنرمندان خودآموخته در تمام دنیا نیاز به حمایت دارند و من سالهاست که بخشی از فعالیت حرفه ای بر روی معرفی هنرمندان خودآموخته گذاشته ام و در سال‌های آتی نیز قصد دارم که تمرکزم را تنها بر روی هنرهای تجسمی‌متمرکز نکنم و بزودی نیز بخش هنرمندان خودآموخته موسیقی و سایر رشته‌های هنری را نیز راه اندازی خواهم کرد.

وی دربارهٔ فعالیت‌های این انجمن گفت: دراین انجمن امکانی را برای هنرمندان خودآموخته داخل و خارج از کشور ساکن در کشورهایی مانند هلند، امریکا و کانادا فراهم کرده ایم تا آثارشان را از طریق این انجمن به نمایش بگذارند و تاکنون توانسته ایم هنرمندان خودآموخته ایرانی را سایر کشورها نیز معرفی کنیم که در سال جاری خبرها مهمی‌برای هنر خودآموخته ایران خواهیم داشت و برپایی چندین نمایشگاه بزرگ در داخل کشور و چند نمایشگاه در خارج از برنامه‌های انجمن است.

سرپرست انجمن هنرمندان خود‌آموخته همچنین گفت: این یک بخش کار است. بخش دیگر شوریدگی و شیدایی خاصی است که از طرف هنرمندان شهرهای مختلف مانند اهواز، اصفهان، شیراز، زنجان، قائم شهر و کرج ملاحظه کرده ایم. ما در این انجمن آثار ارزشمند و ماندگاری به دستمان رسیده است که جای خوشحالی دارد و به سبب کمبود فضا آثار ۲۰ هنرمند خودآموخته از این نمایشگاه کنار گذاشته شدند که در نمایشگاه‌های آتی حتما این آثار به نمایش عموم گذاشته خواهند شد.

عزتی ادامه داد: در این نمایشگاه ژانر کار بسیار متفاوت است. آثاری از این هنرمندان دیده می‌شود که جا دارد در قالب دپارتمان مستقل کشف و به نمایش گذاشته شود. اما نکته مهم این است که این اتفاق در هزار سوم روی داده که بسیار شگفت انگیز است.

او همچنین اذعان کرد: در پس ذهن هنرمندان نقطه عطف و شهود تازه ای نهفته است که اگر این آثار به شکل کارشناسانه تعریف شود پاسخی است برای پرسش‌های ناشنیده تاریخ هنر معاصر ایران . از این رو تصور می‌کنم که این نمایشگاه امکانی برای حضور و شناسایی این هنرمندان را فراهم می‌آورد.

وی دربارهٔ همکاری انجمن هنرمندان خودآموخته با انجمن معلولان گفت: پس از برسی‌های متعدد تصمیم گرفتیم که با این انجمن برای شناسایی هنرمندان خود‌آموخته همکاری کنیم که در بررسی‌هایمان توانستیم در این نمایشگاه آثار سه هنرمند خود‌آموخته که از بیماری معلولیت رنج می‌برند بهره ببریم و این همکاری مستمر خواهد بود.

عزتی دربارهٔ حمایت خانه هنرمندان ایران از هنرمندان خودآموخته گفت: خانه هنرمندان با در اختیار گذاشتن گالری ممیز لطف بزرگی به هنرمندان خود‌آموخته کرده است و حتی برای برپایی این نمایشگاه تاکنون مبلغی از ما دریافت نکرده است که این موضوع سبب می‌شود ما بتوانیم در گام‌های بعدی نیز موفق تر عمل کنیم.

سرشکی: نقاشی‌ها شعر‌های رنگی من می باشند

ناهید سرشگی (تارا) شاعر و نقاش خودآموخته ای است که در آثارش توجه ویژه‌ای به بافت دارد او سال‌هاست که آثارش را بر روی بوم‌هایی که با گونی می‌سازد خلق می‌کند . او در گفت وگو باهنرآنلاین دربارهٔ گرایشش به نقاشی گفت: من از سال ۱۳۶۳ نقاشی کشیدن را به صورت خودآموخته آغاز کردم و تاکنون هیچ دوره را نگذارنده ام اما با این همه نمایشگاه انفرادی متعددی از آثارم در داخل کشور برپا کرده ام و در تابستان سال جاری نیز نمایشگاهی از آثارم در ترکیه برپا خواهد شد.
تاکنون فیلمی‌هم براساس نقاشی‌های ناهید سرشکی ساخته شده و در جشنوره فیلم مستند ترکیه به نمایش گذاشته شده است.

وی افزود: برای من بافتی که بر روی آن کار می‌کنم بسیار اهمیت دارد و برای همین انواع و اقسام گونی و گلیم‌ها را خریداری می‌کنم و بر روی آنها کار می‌کنم و قصد دارم تجربه‌های تازهی بر روی بافت‌های دیگری نیز بکنم.

این هنرمند خودآموخته گفت: من می‌دانم که نقاشی‌هایم نقص دارد اما این نقاشی‌ها شعرهای من با رنگ است.

پروین جلالی دیگر هنرمند خود‌آموخته ای است که در این نمایشگاه آثارش را به نمایش گذاشته است او دربارهٔ علاقه اش به خلق مجسمه و نقاشی‌هایش می‌گوید: دخترم دانشجوی رشته هنر است و من یک روز به صورت اتفاقی مقداری از وسائل او را برداشتم و یک تابلو نقاشی کشیدم وقتی اشخاص خانواده ام این نقاشی را دیدند از این کار من استقبال کردند و از آن زمان تا به امروز نقاشی می‌کنم و با گل و سفال مجسمه می‌سازم.

وی افزود: این برای چندمین بار است که در نمایشگاه هنرمندان خودآموخته شرکت می‌کنم و تاکنون چند اثرم نیز به مجموعه‌های شخصی راه پیدا کرده است.

رویا میر مبد: به عشق نقاشی زندگی می‌کنم

رویا میر مبد دیگر هنرمند خودآموخته‌ای که به شدت از بیماری عضلانی رنج می‌برد و برای کارهای شخصی‌اش باید پرستارش به او کمک کند با دو اثر مینیاتور دیگر هنرمندی بود که در این نمایشگاه حضور داشت. او در گفت وگو با خبرنگار تجسمی‌هنرآنلاین دربارهٔ فعالیت هنری‌اش گفت: من از بچگی به نقاشی علاقه داشتم اما به سبب بیماری این امکان برایم وجود نداشت که در کلاسی شرکت کنم و حتی در خانه تحصیل کردم.

وی افزود: از ۲۲سال پیش تاکنون نگارگری و مینیاتور و تصویرگری کار می‌کنم و اوقاتی که نقاشی نمی‌کنم نیز دربارهٔ نگارگری و نقاشی کتاب می‌خوانم البته من چهره سازی و تذهیب و تمام هنرهای تزینی حاشیه سازی را بلد هستم و یک اثرم نیز به چهارمین دو سالانه نگارگری نیز راه پیدا کرد.

این هنرخودآموخته افزود: مینیاتور کار بسیار دشواری است و با توجه به مشکل من؛ روزانه تنها سه ساعت کار می‌توانم بکنم و کشیدن یک تابلوم حدود دو ماه زمان می‌برد و تمام آثارم برگرفته از ایده‌های خودم می باشند و اصلا من هر روز زندگی را برای پیدا کردن یک روز دیگر برای نقاشی آغاز می‌کنم از این رو هرگز هم در پی فروش آثارم نیستم.

میرمبد دربارهٔ اهمیت برپایی نمایشگاه هنرمندان خودآموخته گفت: شرکت در این نمایشگاه برای من فرصت مغتنمی‌بود که با سایر هنرمندان خودآموخته آشنا شوم و آثار خوبی را نیز از نزدیک ببینم.

آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه از ۲۰۰ هزار تومان تا پنج میلیون تومان قیمت گذاری شده اند. اکبر فضلی پناه، شهرزاد علوی،ناهید سرشکی، فیروزه یزدانی،جواد جوشقانی تنی چند از سایر هنرمندان خودآموخته شرکت کننده در این نمایشگاه می باشند.

علاقه‌مندان برای بازدید از این نمایشگاه می‌توانند از ۱۷ تا ۲۶ فروردین ماه در گالری ممیز در خانه هنرمندان برگزار می‌شود.

انتهای پیام/۳۱/مریم آموسا