چند دفعه برقراری رابطه جنسی طبیعی است ؟
برخی معتقدند رضایت از زندگی مشترک در احساسات مثبت، دوست داشتن، رضایت جنسی، توافق در امور اقتصادی، خانه‌داری و تربیت فرزند معنا می‌شود. این روزها مجبوری ساعت‌های زیادی در روز کار کنی تا بتوانی از پس اجاره خانه و هزینه‌های زندگی برآیی. خستگی و استرس ناشی از کار از یک طرف، برآورده‌نشدن نیازها و انتظارهای زندگی زناشویی هم از طرف دیگر وضعیت را بدتر می‌کند…
برخی معتقدند رضایت از زندگی مشترک در احساسات مثبت، دوست داشتن، رضایت جنسی، توافق در امور اقتصادی، خانه‌داری و تربیت فرزند معنا می‌شود. متخصصان اعتقاد دارند پایین‌بودن سطح میل جنسی هم یکی از متداول‌ترین مسائل و مشکلات جنسی خانواده‌ها در قرن حاضر است. اینکه میل جنسی در حال حاضر نسبت به سال‌های قبل کمتر شده یا نه، مشخص نیست اما یک چیز قطعی است و آن اینکه شکایت خانم‌ها بیشتر است.
با دکتر سیدعلی آذین، متخصص پزشکی‌اجتماعی و مدیر درمان و مسوول کلینیک سلامت جنسی مرکز درمان ناباروری و سقط مکرر ابن‌سینا درباره این مطلب گفت‌وگو کرده‌ایم که واقعا چه میزان رابطه زناشویی طبیعی به حساب می‌آید.
آیا دفعات برقراری رابطه جنسی حد خاصی دارد؟
این سوال برای بسیاری از زوج‌ها مطرح است اما پیش از پاسخ به آن لازم می‌دانم در مورد باور نادرستی که متاسفانه بسیار هم شایع است، توضیح دهم؛ متاسفانه اغلب زن و شوهرها تصور می‌کنند که معنی رابطه زناشویی فقط انجام نزدیکی است درحالی که این تفکر باعث می‌شود زوج نه‌تنها خود را از لذت سایر تعامل‌های جنسی به‌خصوص جنبه‌های عاطفی آن محروم کنند، بلکه اگر به هر دلیل برای هرکدام عذری ایجاد شود (از انواع بیماری تا شرایطی کاملا طبیعی مثل دوران قاعدگی) رابطه زناشویی آنها تعطیل می‌شود و این به‌خصوص در درازمدت، برای زندگی زناشویی مفید نیست.
وقتی از رابطه زناشویی صحبت می‌شود، منظور انواع تعامل ممکن بین دو طرف است که می‌تواند از یک معاشقه ساده بدون نیت رسیدن به ارگاسم تا رفتار جنسی توام با اوج لذت جنسی برای یکی یا هر دو طرف یا در نهایت همراهی آن با نزدیکی جنسی باشد. در مورد تعداد دفعات برقراری رابطه زناشویی نیز برداشت‌های نادرست بسیاری وجود دارد که همکاران ما در بخش سلامت و همچنین رسانه‌های معتبر و مسوولیت‌پذیر باید برای اصلاح آنها تلاش کنند.
تعدد روابط زناشویی ضرری متوجه زوج نمی‌کند؟
به عنوان یک قاعده کلی، در صورتی که ممنوعیت پزشکی وجود نداشته باشد (که موارد آن بسیار محدود و تشخیص آن نیز فقط با پزشک معالج است)، دفعات برقراری رابطه زناشویی هیچ محدودیت خاصی ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند برای آن عدد و رقم، تواتر یا کمیت خاصی تجویز کند اما در مواردی مثل الگوی رفتار جنسی وسواسی یا اعتیاد به روابط جنسی (که ماهیت مورد دوم هنوز هم مورد مناقشه است)، استثناء وجود دارد و باید به‌وسیله متخصصان، به‌خصوص روان‌پزشکان، بررسی و پیگیری شود.
پس این باور که یک زوج طبیعی باید هفته‌ای یکبار رابطه زناشویی داشته باشند، چندان درست نیست؟
تمایل به برقراری رابطه زناشویی در افراد مختلف متفاوت است و نمی‌توان گفت برقراری چه تعداد رابطه زناشویی در یک زمان معین نشانه طبیعی بودن همسران است. گاهی همکاران زوج‌هایی را برای درمان به کلینیک ارجاع می‌دهند چون مثلا فقط ماهی یک بار رابطه دارند! ولی در بررسی‌های انجام‌شده، معلوم می‌شود هیچ اختلال عملکردی وجود ندارد و هر دو طرف هم از زندگی جنسی و عاطفی خود راضی هستند. طبیعی است که ما هم جز دادن اطمینان به آنها که همه چیز عادی است، هیچ مداخله دیگری را صلاح نمی‌دانیم.
برخی مردها معتقدند رابطه زناشویی انرژی زیادی از آنها می‌گیرد، این تصور درست است؟
نه! درواقع یکی از دلایلی هم که باعث می‌شود موضوع دفعات رابطه زناشویی در اذهان اهمیت ویژه‌ای پیدا کند، باورهای غلط درخصوص انرژی لازم برای این فعالیت‌ها و احتمال ضعیف‌شدن بنیه و توان عمومی فرد است.
یکی از چیزهایی که افراد در مطب‌ها و کلینیک‌ها درخواست می‌کنند، تجویز دارو یا مکمل‌های غذایی برای تقویت بنیه عمومی یا جنسی برای خود یا شریک زندگی شان است. به‌نظر می‌رسد باورهای قبلی رایج در جامعه، در کنار تبلیغات وسیع در خصوص محصولاتی با این ویژگی، به فراگیر شدن این تصور غلط کمک کرده‌اند، به‌خصوص در مورد مردان، چون فعالیت جنسی به خروج فرآورده‌ای از بدن منجر می‌شود که از دیرهنگام به مفاهیمی همچون انرژی حیاتی یا مایع حیات‌بخش و… منتسب می‌شده است و این، باور اینکه روابط زناشویی توانایی جسمی بالایی می‌طلبد، بسیار تقویت کرده است.
درحالی که برخلاف تصور رایج، روابط زناشویی چندان فعالیت سنگینی محسوب نمی‌شود. اگرچه میزان مصرف انرژی در جریان این رابطه به عواملی همچون نوع، مدت و شدت فعالیت‌های مختلف و جثه فرد بستگی دارد ولی مطالعه‌های مختلف نشان می‌دهند با وجود تنوع روابط، دامنه مصرف انرژی در مراحل مختلف یک ارتباط ۳۰ دقیقه‌ای، بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلوکالری است (از یک رابطه ملایم تا رابطه‌ای بسیار فعال).
این اعداد وقتی بیشتر مفهوم پیدا می‌کنند که بدانید یک فنجان بستنی وانیلی به‌طور متوسط ۳۰۰ کیلوکالری انرژی دارد، یعنی انرژی لازم برای دو بار برقراری ارتباط زناشویی کاملا فعال!
چه زمانی زیاده‌روی در این رابطه نوعی بیماری به شمار می‌رود؟
فعال بودن از لحاظ جنسی نه‌تنها ضرری ندارد بلکه با افزایش سن اهمیت خاصی نیز پیدا می‌کند. زنده و با طراوت نگه‌داشتن رابطه زناشویی در سنین بالاتر نه‌تنها به حفظ کیفیت زندگی و سلامت روان و حفظ صمیمیت زوج کمک می‌کند، بلکه از لحاظ بیولوژیک نیز کارکرد و سلامت اندام‌های تناسلی در هر دو جنس با فعالیت جنسی مستمر تا سنین بالاتری تضمین می‌شود.
آیا داشتن رابطه زناشویی کوتاه‌مدت، ناامیدکننده است؟
این مساله هم یک باور غلط دیگر است. همانطور که گفته شد برای یک رابطه زناشویی موفق حداکثر یا حداقل زمان تعریف نشده است. برخی افراد فقط زمان بین دخول تا انزال را درنظر می‌گیرند و در صورت کوتاه بودن این فاصله می‌گویند مرد دچار انزال زودرس است در حالی که نوازش و بوسه نیز جزیی از رابطه زناشویی محسوب می‌شود.
از سوی دیگر این مدت زمان صرف شده نیست که اهمیت دارد بلکه میزان رضایت زوجین از رابطه مهم است. بنابراین اگر زوجی با «رضایت هر دو طرف» در تمام ایام هفته فعالیت جنسی دارند و از این رابطه لذت می‌برند، هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهیم آنها را از این الگوی رفتاری نهی کنیم.
گاهی فقط یکی از طرفین میل زیادی به داشتن رابطه زناشویی دارد یا در مورد زمان انجام رابطه اختلاف سلیقه دارند…چه توصیه‌ای به این زوج‌ها می‌توان داشت؟
اگر تمایل و نیاز جنسی یک طرف بیشتر است، شریک زندگی او می‌تواند با ارتقای دانش و مهارت‌های جنسی و حتی بدون نیاز به انجام نزدیکی، به این نیاز پاسخ دهد چون میزان میل و نیاز جنسی نیز مثل بسیاری از متغیرهای انسانی دیگر از یک فرد به فرد دیگر و حتی در مقاطع زمانی متفاوت در یک فرد متفاوت خواهد بود.
توصیه می‌شود دو نفر که کاندیدای ازدواج با یکدیگر هستند، در مورد بسیاری از مسائل از جمله دیدگاه خودشان درباره روابط زناشویی و اهمیتی که در زندگی مشترک برای این موضوع قائل هستند، صحبت کنند، ولی در بهترین حالت هم نیاز و تمایل جنسی زوج همیشه کاملا همخوانی ندارد.
در مواجهه با این مساله، همانند بسیاری از موضوعات دیگر، زن و شوهر باید به یک تعامل سازنده دست یابند؛ به‌نحوی که احساس نکنند مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند و از سوی شریک زندگی، تحت‌فشار هستند. به‌علاوه درخصوص درخواست‌های جنسی، زن و شوهر باید صمیمانه گفت‌وگو کنند و خواسته‌های خود را با یکدیگر در میان بگذارند.
مثلا هنوز بسیاری از خانم‌ها از اینکه پیشنهاد دهنده شروع رابطه زناشویی باشند، اکراه دارند یا آن را صحیح نمی‌دانند در حالی که چنین تصوری اصلا درست نیست و برخی مردان توقع چنین رفتاری را دارند بدون آنکه به آن هیچ اشاره‌ای بکنند. چنین تعاملی در مورد سایر متغیرهای ممکن مثل زمان رابطه، مکان آن و نوع رفتارها و همچنین موقعیت‌های ممکن برای برقراری رابطه زناشویی باید وجود داشته باشد.
اتفاقا با بهره بردن از همین متغیرها می‌توان با وجود گذشتن سال‌ها از زندگی مشترک، از یکنواختی و سرد شدن رابطه پیشگیری کرد. زوجی که به دنبال خوشبختی هستند، باید برای رسیدن به آن هر کدام به نیازهای طرف مقابل احترام بگذارند. در صورت محقق‌شدن این شرایط، عملا به نیازها و خواسته‌های خود نیز دست یافته‌اند. صدالبته چنین تعاملی همراه با حسن‌نیت با آنچه عده‌ای به شکل کاسبکارانه در زندگی به دنبال آن هستند، تفاوت دارد.
تعداد دفعات برقراری رابطه جنسی در هفته
برای برقراری رابطه جنسی در هفته، نشانه و رقم مهم نیست . بعضی ها پرسش می‌کنند که مثلا در دهه ۴۰ زندگی چند دفعه ارتباط جنسی در هفته نیاز است. درحالی که به هیچ عنوان در مورد تعداد برقراری رابطه نرمال در دهه های مختلف عدد و رقم وجود ندارد و ارتباط جنسی مثل بیماری دیابت نیست که مثلا بگوییم اگر قندخون بیشتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در ۱۰۰ میلی‌لیتر خون باشد، طبیعی نیست.
از آن طرف، میل جنسی زیاد را نباید با بیش‌فعالی جنسی که روان‌شناسان و روان‌پزشکان آن را «اختلال رفتاری» محسوب می‌کنند، اشتباه گرفت. بیش‌فعالی جنسی عبارت از تمایل و احساس نیاز مرضی به برقراری رابطه جنسی است، به‌طوری‌که فرد مبتلا مثلا با ۲۰-۱۵ بار برقراری رابطه در روز هم ارضا نمی‌شود اما در شرایطی ممکن‌است مردی در روز ۳ بار رابطه زناشویی داشته باشد ولی این حالت بیماری به‌شمار نمی‌رود.
به‌علاوه، دفعات روابط زناشویی به نیازهای طرفین بستگی دارد و ممکن است یک زوج ۳۰ ساله با ۲ بار برقراری رابطه در هفته نیازهایشان برطرف شود ولی زوج ۳۰ ساله دیگر با ماهی یکبار رابطه نیازهایشان برطرف شود.
برخلاف تصور عام، رابطه جنسی هیچ‌گونه اثر سوئی بر بدن ندارد و این باور که هر بار رابطه زناشویی باعث مصرف هزاران کالری انرژی و از بین رفتن مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی از بدن می‌شود، کاملا نادرست است. ۶۰ درصد حجم منی ترشحات پروستات و حدود ۴۰ درصد بقیه ترشحات کیسه منوی است که فاقد هر نوع ویتامین، کلسیم و… است. عده‌ای حتی پا را از این فراتر گذاشته و بر این باورند که نزدیکی باعث پوکی استخوان و کاهش دید می‌شود که به هیچ‌وجه صحت ندارد.این مطلب از سایت تنظیم خانواده میباشد، شما میتوانید با جستجوی عبارت سایت تنظیم خانواده در موتورهای جستجو و ورود به این سایت با مطالب جامع تری در زمینه ازدواج و زناشویی آشنا شوید، اما با این حال گاهی دفعات روابط جنسی و درخواست از طرفین به میزانی است که باعث ایجاد مشکل در زندگی روزمره می‌شود. در این موارد است که تعدد روابط مشکل‌ساز می‌شود، آن هم نه مشکلات جسمی، بلکه مشکل در رابطه با همسر، کارهای روزمره و شاید هم آثار سوءروانی. به همین دلیل در مواردی که میل جنسی زیاد است (و مرضی هم نیست) با توجه به تجربه‌های به دست آمده باید به ۲ نکته مهم توجه داشته باشید؛ معمولا علاقه یا نیاز جنسی زوج‌ها کاملا با هم منطبق نیست و درمواردی که این نداشتن تطابق اندک است، طرفین با تعدیل در میل جنسی به حالت تعادل می‌رسند و زن و شوهر بدون مشکل در کنار هم زندگی و نیازهای جنسی همدیگر را برطرف می‌کنند ولی مشکل زمانی ایجاد می‌شود که این نداشتن تطابق زیاد باشد. مثلا مرد یا زنی تمایل داشته باشد ۳-۲ بار در روز رابطه برقرار کند ولی همسرش حتی تمایل به برقراری یکبار رابطه در ماه هم نداشته باشد. در این موارد مشکلات پیچیده می‌شود و حتی کار به جدایی می‌کشد. به همین دلیل توصیه می‌شود قبل از ازدواج از میزان نیازهای جنسی همدیگر برآوردی دقیق داشته باشید.
نکته مهم دیگر، منجر شدن میل جنسی زیاد به اختلال در کار روزانه و روزمره زندگی است. مثلا اخیرا زوجی به کلینیک مراجعه کرده بودند که رابطه زناشویی کاملا طبیعی داشتند و نیازهای آنها نیز تطابق خیلی زیادی با همدیگر داشت و زندگی مشترک ایده‌آلی داشتند ولی خانم به‌شدت مضطرب و ناراحت بود و می‌گفت در برقراری رابطه زناشویی هیچ مشکلی ندارد و میل جنسی‌اش به همان اندازه شوهرش است ولی کار به جایی رسیده که می‌خواهد تقاضای طلاق بدهد چرا که ۷ سال است ازدواج کرده‌اند و در این مدت تقریبا از ۷ روز هفته حتما ۵ روز شوهرش او را برای برقراری رابطه زناشویی ساعت ۳، ۴ یا ۵ صبح بیدار می‌کند. علاوه بر این، حتی در بیشتر زمان‌هایی هم که خسته هستند، شوهرش اجازه ۱۵ دقیقه استراحت هم به وی نمی‌دهد و درخواست فوری و فوتی برای برقراری رابطه دارد. اینگونه مسائل به تدریج باعث تنفر فرد از رابطه زناشویی می‌شود و حتی ممکن است مثل این زوج، باعث شود همسر از فرط استیصال تقاضای جدایی کند.
نوشته آیا دفعات برقراری رابطه جنسی حد خاصی دارد؟ اولین بار در مجله ممتاز نیوز ارسال شده است