اتحادیه بین‌المللی مخابرات ( ITU ) چگونه تشکیل شد؟

اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) یک سازمان بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد است. این اتحادیه دومین اتحادیه قدیمی پس از کمیسیون راین است و وظیفه قانون‌گذاری و مدیریت فضای فرکانسی، تدوین استانداردهای تبادل داده و اطلاعات و همچنین کمک به رشد و توسعه ارتباطات در سراسر جهان را برعهده دارد. مقر این سازمان در ژنو سوئیس واقع شده است.

 

به گزارش ایسنا اتحادیه بین‌المللی مخابرات در سال ۱۸۶۵ پس از اختراع تلگراف ۲۰ کشور اروپایی نهادی را به عنوان اتحادیه بین‌المللی تلگراف تاسیس کردند که اولین مقررات بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) در آن به تصویب رسید.

 

این اتحادیه پس از کنفرانسی جهانی در مادرید اسپانیا به اتحادیه بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) یا همان ITU تغییر نام داد. پس از تاسیس سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۴۵، آی‌تی‌یو به نهادی وابسته به این سازمان تبدیل شد.

 

اجزای تشکیل دهنده ITU از سه بخش ۱- بخش استاندارد سازی مخابرات؛ ۲- بخش مخابرات رادیویی؛ ۳- بخش توسعه مخابرات تشکیل شده است.

 

بر اساس بیانیه‌ی اجلاس سران جامعه اطلاعاتی (WSIS)، اتحادیه بین‌المللی مخابرات، مسوول توسعه زیرساخت‌های ICT و تسهیل کننده عملکردهای تعاملی، اتصال مقابل و اتصال جهانی شبکه‌ها و سرویس‌ها، فراهم آورنده یک محیط توانمند جهت توسعه و اعتمادسازی در استفاده از فن‌آوری‌های اطلاعات و ارتباطات از طریق ارتقای امنیت رایانه‌یی تعیین شده و مسوولیت دارد که امکان استفاده از ICT را برای همه اشخاص در هر زمان و مکانی گسترش دهند.

 

ریاست بخش ارتباطات رادیویی توسط کنفرانس مجمع عمومی چهار سالانه آی‌تی‌یو انتخاب می‌شود. ریاست این بخش، علاوه بر مسوولیت هماهنگی بین زیربخش‌های مختلف، به طور مستقیم مسوولیت اداره دفتر ارتباطات رادیویی را نیز بر عهده دارد.