ازدواج عمر بیماران سرطانی را بیشتر می‌کند

به گزارش مهر، محققان طی یک دهه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ با انجام مطالعه ای بر روی ۱۶۸ بیمار مبتلا به سرطان ریه که تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی قرار داشتند، نشان دادند یک سوم آنهایی که متاهل بودند پس از گذشت سه سال از بیماری هنوز زنده اند این در حالی است که تنها ۱۰ درصد افرادی که مجرد بودند توانسته بودند این میزان زنده بمانند.تحقیقات پیشین نشان داده بودند ازدواج بیش از زنان، برای مردان مفید است اما در بین آنهایی که از سرطان جان سالم به در برده بودند این زنان بودند که بیشترین سود را از ازدواج به خود اختصاص داده بودند.

حدود نیمی (۴۶ درصد) از بیماران در صورتی که متاهل بودند دست کم سه سال پس از بیماری هنوز زنده مانده بودند اما فقط سه درصد مردان مجرد از این بیماری رهایی یافتند.

بیماران مبتلا به سرطان برای انجام امور روزانه خود به یک مراقبت مداوم و مناسب و همچنین برای رفتن به  بیمارستان و مطب برای معاینات به کمک نیاز دارند.

محققان دانشگاه مریلیند می گویند شاید به دلیل همین مراقبت ها است که بیماران متاهل از وضعیت روحی و جسمانی بهتری برخوردارند.

ظاهرا وضعیت تاهل یک پیش گیرنده مستقل مهم برای زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان ریه است.

الیزابت نیکلاس مجری این تحقیقات گفت: دلیل این امر هنوز مشخص نیست اما یافته های ما حاکی از اهمیت حمایت اجتماعی در مدیریت و درمان بیماران مبتلا به سرطان ریه است.

وی افزود: ما معتقدیم مراقبت و سازوکارهای حمایتی از بیماران مبتلا به سرطان می تواند تاثیرات بیشتری نسبت به شیوه های درمانی جدید در افزایش طول عمر آنها داشته باشد.

به گفته وی نه تنها باید بر یافتن شیوه های درمانی و دارویی برای سرطان متمرکز شویم بلکه باید به دنبال یافتن شیوه های حمایتی از بیماران نیز باشیم.

ازدواج فواید مشابهی در افراد مبتلا به سرطان پروستات و سر و گردن دارد.