ترکیب سنی جمعیت کشور بگونه ای است که در آینده نه چندان دور با جمعیت سالمند(افراد بالای۶۰ سال)روبرو خواهیم شد. کاهش رشد طبیعی جمعیت،دسترسی آسان و بموقع به خدمات بهداشتی و …. موجب بالا رفتن سن امید به زندگی در کشور شده است. این موضوع از یک منظر می تواتد موفقیت محسوب شود که واقعا هم این گونه است اما از منظر دیگر تهدید است اگر نتوانیم در راستای این افزایش جمعیت سالمند و پیر شدن جمعیت کشور، در سیاستگزاری های کلان کشور در همه ابعاد تغییرات جدی ایجاد کنیم.
با توجه به شرایط موجود جامعه، سالمندی بحران جدی خواهد بود. نظام تامین اجتماعی ضعیف، تغییر ساختار خانواده از گسترده به هسته ای (که حاصل توسعه شهرنشینی و … است)، و ….موجب خواهد شد که سازمان های ارایه کننده خدمات اجتماعی به افراد دارای نیاز های خاص درآینده آمادگی لازم برای تشکیل پرونده و حمایت مستمر از این افراد را داشته باشند وخدای ناکرده شاهد شیوع سالمند آزاری درجامعه نباشیم که زنگ آن نیز به صدا درآمده است.
در چنین شرایطی مددکاران اجتماعی نیز در کنار سایر متخصصین باید آمادگی لازم را داشته باشند و دانشگاه ها نیز لازم است از امروز برای تربیت متخصصین مورد نیاز جامعه ای که جمعیت سالمند دارد تمهیدات لازم را اتخاذ کنند. شاید به دلیل اهمیت توجه به این موضوع است که سازمان جهانی بهداشت طی چند سال اخیر دو بار شعار سال خود را در مورد سالمندان انتخاب کرده است.
اگر تدبیر نکنیم ممکن است شاهد سرقت از اموال سالمندان بویژه آنانی که تنها زندگی می کنند،قتل سالمندان تنها و … باشیم.آرزو می کنم که این اتفاقات نیافتد ولی اگر تدبیر نکنیم وقوع این حوادث روح جامعه را آزار خواهد داد.
شاید اگر از همین امروز هم برای فراگیر شدن«سالمندی پویا» برنامه ریزی کنیم باز هم دیر باشد ولی از بی توجهی یا کم توجهی بهتر است.سالمندان گنجینه ارشمند جامعه هستند قدر این گنجینه ها را بدانیم تا برکت جامعه و خانه ما زیادتر شود.روزی ما هم پیر می شویم. امروز به آنها محبت کنیم تا فرزندان ما درآینده به ما محبت کنند.
*رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
۴۵۲۳۴
دانلود
خبرآنلاین
بازنشر:ممتازنیوز www.momtaznews.com
باسلام و نظر شما کاملا موافقم بله درسته اما اگر زندگی سنتی و جمع خانواده رعایت شود از بروز بسیاری از حوادث ناخوشایند جلوگیری خواهد شد . باسپاس