بازگشت باشکوه آقای خاص

موسیقی ایرانیان – پریسا قهرمانی: آشنایی من با محسن چاوشی از آلبوم های به اصطلاح زیرزمینی او آغاز شد. نسل من در آن روزها به این سبب با کارهای چاوشی ارتباط خوبی برقرار کرد که او با توجه به ویژگی های صدایی که داشت، دردها و رنج های آن روزگار را بیان می کرد. چاوشی خواننده باهوشی است. او حتی در آهنگ های مشترکی که با خواننده های دیگر مثل محسن یگانه منتشر می کرد هم از چهارچوب خود خارج نمی شد و با ارائه کارهای خوب، به وضوح نشان می داد که نبض بازار و مخاطب را می شناسند.

شاید به همین سبب هم بود که علاقمندان به موسیقی بی صبرانه منتظر انتشار یافتن آلبوم مجاز او بودند تا چاوشی بتواند راحت تر آلبوم های خود را منتشر کند. اما وقتی محسن چاوشی وارد بازار موسیقی مجاز شد، سطح توقع من از کارهای او آنچنان که انتظار داشتم، برآورده نشد. البته او را درک می کردم و می دانستم در فضای مجاز او ملزم به رعایت یک سری چهارچوب های خاص است که شاید همین چهارچوب ها و خط قرمزها سبب می گردد او نتواند اثر مطبوع خود را منتشر نماید. البته با تمام این حرف ها، بازهم در همه آلبوم های مجاز آقای چاوشی چند آهنگ هیت وجود داشت و تا مدت ها شنیده می شد.

وقتی خبر انتشار یافتن «من خود آن سیزده ام» جدی شد، اطرافیان چاوشی می گفتند قبل از شنیدن این آلبوم باید آثار قبلی محسن را فراموش کنید چون در این آلبوم قرار است با یک چاوشی کاملاً متفاوت رو به رو شوید. من به عنوان کسی که همیشه منتظر انتشار یافتن آلبوم های چاوشی بودم، هیجان بسیاری داشتم تا ببینم اتفاق تازهی که قرار است در آلبوم تازه چاوشی ببینیم، چیست؟

وقتی آلبوم انتشار یافت، شوکه شدم. هیچ وقت فکر نمی کردم یک روز برسد که بخواهم اشعار مولانا و وحشی بافقی و باباطاهر را با صدای محسن چاوشی بشنوم. بدون تعارف می گویم که از این اتفاق به شدت خوشحال شدم و بعد از تهیه آلبوم، بارها و بارها آن را گوش کردم. به نظر من استفاده از اشعار شاعران کلاسیک ایرانی در آلبوم اولین برگ برنده آلبوم تازه چاوشی است. چیزی که در این آلبوم به وضوح مشخص است، وقت بسیاری است که چاوشی برای انتخاب اشعار «من خود آن سیزده ام» صرف کرده، او اشعاری را انتخاب کرده که با فقط لحن و سوز صدای محسن چاوشی می تواند مفهوم آن را به خوبی بیان کند.

امتیاز مثبت دیگری که در این آلبوم وجود دارد، تنظیم های فوق العاده ای است که در آن شنیده می گردد. تنظیم های این آلبوم بسیار حرفه ای انجام شده که نمونه آن را می توان در «شیرمردا» و «بهرام گور» جست و جو کرد. شاید می توان به جرات گفت که تنظیم های این آلبوم یک سر و گردن از تنظیم های موجود در آلبوم های چند وقت اخیر بالاتر است.

اگر بخواهیم یک نظر کلی در مورد «من خود آن سیزده ام» داشته باشیم باید بگوییم این آلبوم بازگشت باشکوه آقای خاص است. محسن چاوشی با این آلبوم هم موفق شد به هواداران قبلی خود ثابت کند که اگر بخواهد می تواند اثری متفاوت از خودش منتشر کند و هم توانست یک سری مخاطب تازه را به جمع طرفداران خودش اضافه کند که این موضوع در شرایط فعلی موسیقی، اتفاق مبارک و امیدوار کننده ای است.

منبع: تماشا/ بازنشر از موسیقی ایرانیان