بازیگر سختگیر و باتجربه سینمای ایران

تعجب می کنم مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که با آن همه اصرار پیگیر ساخته شدم. “گیرنده” بود و تأکید داشت نقش اصلی اش را من بازی کنم چطور راضی شد فیلم را در فصل مرده نیمه دی اکران کند. اینها که می گفتند “گیرنده” فیلم مهم سالشان است، حتی یک بیلبورد درست و حسابی برای این فیلم تدارک ندیدند.

از سوی دیگر ساخت “دست تنها” (مسعود کیمیایی) منتفی شد و راد که در چند مصاحبه از اشتیاق خود برای همکاری دوباره با کیمیایی و علاقه اش به نقشی که قرار بود بازی کند سخن گفته بود، پس از پایان جشنواره سی و یکم یک بار دیگر به اظهارنظری جالب همه را به یاد این اتفاق انداخت.

اگر دست تنها ساخت می شد، جایزه ای برای دیگران باقی نمی ماند. متأسفانه ما سینمایی می خواهیم که بسیاری از نمونه های آن را در جشنواره دیدیم.

گروه تئاتری ها بخواهند به خارج بروند اما پدر یکی از آنها اجازه ندهد یا دختری به خاطر سفته های پاره شده به زندان بیفتد.

او در فیلم “چ” (ابراهیم حاتمی کیا) هم بازی کرد، اما آن فیلم هم به جشنواره نرسید و البته به نظر نمی رسد نقش راد در “چ” چندان راضی اش کرده باشد. با این حال دست کم سعید راد می تواند مطمئن باشد از هم اکنون یک فیلم جنجالی و یک نقش دیدنی در جشنواره آینده دارد.

مردمی که از بازی های من خاطره دارند و حتی نسل جوان که نگاه نوستالژیک به پرسوناژ سینمایی من دارد توقعش این است که باز هم سعید راد را در قالب نقش های قهرمانانه و پرجنب و جوش ببیند.

نمی گویم اکشن ولی لااقل نقشی بازی کند که امکان تحرک و پویایی را به بازیگر بدهد.

متأسفانه این نوع نقش ها در سینمای ما هر روز کمیاب تر می گردد و کم کار شدن بازیگرانی مثل او هم تعجبی ندارد./ی۲

منبع ماهنامه “فیلم”.