با “معاونت حمل‌ و نقل جاده‌ای” آشنا شویم

به گزارش ممتاز به نقل از خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران از مرکز مدیریت راه های کشور، اولین بار در سال ۱۳۶۱ “معاونت حمل‌ و نقل جاده‌ای” به‌عنوان یکی از پنج معاونت “وزارت راه و ترابری” در ساختار تشکیلاتی این وزارتخانه مطرح شد وهمچنین در آخرین وضعیت سازمانی، قبل از جدا شدن از وزارت راه و ترابری، این معاونت به‌ عنوان یکی از ۹ معاونت وزارتخانه بود.

در سال ۱۳۶۷ به‌ منظور بهره‌برداری، توسعه و نگهداری و همچنین احداث پایانه‌ های عمومی و مجتمع‌های خدماتی رفاهی- بین‌ راهی، تاسیس شرکت سهامی خاص پایانه‌ های عمومی وسایل نقلیه باربری به تصویب رسید و پس از تشکیل این شرکت که ریاست مجمع عمومی آن با وزیر راه و ترابری بود عملا بخشی از امور جاری در امور حمل‌ونقل عمومی برعهده این شرکت دولتی قرار گرفت.

در تاریخ ۳آبان ماه ۷۳ در پنجاهمین جلسه “شورای عالی اداری کشور”، بنا به پیشنهاد مشترک  وزارت راه و ترابری و “سازمان امور اداری و استخدامی کشور” با جدایی وظایف حمل‌ و نقل جاده‌ای از تشکیلات وزارت متبوع و ادغام آن در “شرکت سهامی خاص پایانه‌ های عمومی وسایل نقلیه باربری”، “سازمان حمل ‌و نقل و پایانه‌ های کشور” ایجاد و اولین تشکیلات “سازمان حمل ‌و نقل و پایانه‌ های کشور” در سال ۱۳۷۴ به تصویب رسید.

این سازمان در بدو تاسیس دارای دو شرکت وابسته به نام‌ های “شرکت حمل‌ و نقل جمهوری اسلامی ایران” و “شرکت حمل‌ و نقل بین ‌المللی جمهوری اسلامی ایران” بود که در سال ۱۳۸۱ طبق مصوبه شورای عالی اداری، “شرکت حمل‌ و نقل جمهوری اسلامی ایران” از سازمان منفک شد.

در آخرین تغییر تشکیلاتی، طی مصوبه شماره ۷۴۰۲۲/۱۹۰۱ مورخ ۲۲تیر ماه ۸۲ شورای عالی اداری کلیه وظایف، نیروی انسانی، تجهیزات، تعهدات و اعتبارات “معاونت راهداری وزارت راه و ترابری” به سازمان حمل ‌و نقل و پایانه‌ های کشور منتقل و معاونت مذکور از تشکیلات وزارت راه و ترابری حذف شد و طبق بند ۵ مصوبه مذکور، وظایف و اداره امور “دبیرخانه شورای عالی ترابری کشور” از سازمان منتزع و به وزارت راه و ترابری منتقل گردید و نام سازمان به “سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای” تغییر یافت.

انتهای پیام/