تأثیر عبور نور از بدن مادر برای رشد چشم جنین

۲۹م دیماه ،

به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج این مطالعات نشان می دهد موش هایی که دوران بارداری خود را در تاریکی مطلق سپری کرده بودند، نوزادانی داشتند که رشد چشمی نامناسب و غیرطبیعی داشتند.

این یافته حاکی از آن است که مقادیر بسیار کمی از نور برای کنترل رشد رگهای خونی در چشم جنین ضروری اند.

محققان امیدوارند این یافته ها به شناخت بهتر اختلالات چشمی منجر شود.

این محققان می گویند اگر می توانستیم به داخل بدن یک موش یا انسان سفر کنیم قطعا نور کافی برای ملاحظه نمی یافتیم. با این حال مقادیر بسیار کمی از نور از بدن عبور می کند.

از این تاثیر در حال حاضر برای تصویربرداری از گسترش عفونت در بدن استفاده می گردد.

اکنون دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا و بیمارستان کودکان سینسیناتی معتقدند نور نفوذ کرده به بدن، دستکم در موشها، رشد چشم را تغییر می دهد.

به طور معمول، شبکه ای از رگهای خونی موسوم به رگهای هیالوئید برای کمک به تغذیه شبکیه در حال ساخت، ایجاد می شوند.

با این حال اگر رگهای خونی باقی بمانند می توانند دید را مختل کنند و بعدا از بین بروند، مانند داربست هایی که وقتی ساخت ساختمان به اتمام می رسد، برچیده می شوند.

محققان می گویند در مادرانی که بارداریشان در تاریکی مطلق سپری شده، این رگهای خونی اضافی، از بین نمی رود.

این دوره حیاتی حدود ۱۶روزگی در بارداری موش ها و دیر هنگام است اما معادل سه ماهه اول بارداری در انسان است.

پروفسور ریچارد لانگ از بیمارستان سینسیناتی می گوید: این امر ناچیزی نیست این تاثیر مهمی در مسیری است که شبکیه رشد می کند و نیازمند عبور نور از بدن است.  این یک شگفتی بزرگ است که در بدن روی می دهد.

محققان امیدوارند این یافته ها بتواند به درک و شناخت بیماری های چشمی در انسان منجر شود که بسیاری از آنها به سبب مشکلات عروق خونی ایجاد می شوند.

برخی از نوزادان که پیش از موعد به دنیا می آیند به “رتینوپاتی نوزادان نارس” مبتلا می باشند که در آن رگهای خونی در چشم به طور غیر معمولی رشد می کند و سبب آسیب دیدگی شبکیه و از بین رفتن دید می گردد.

به گفته لانگ، در رتینوپاتی نوزادان نارس، شاهد رشد بیش از اندازه رگهای خونی هستیم و این چیزی است که در این موش ها ملاحظه شد.

این پژوهشگران نشان دادند نور در جنین موش، پروتئینی موسوم به ملانوپسین را فعال می کند که نقش مهمی در تنظیم ساعت بدن دارد. این پروتئین در انسان نیز وجود دارد. با این حال، اینکه آیا همین فرایند در انسان یا دیگر حیوانات نیز روی می دهد یا خیر هنوز مشخص نشده است.

نتایج این تحقیقات در نشریه Natureمنتشر شده است.


MehrNews Rss Feed
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.