تحریم دارو نقض آشکار حقوق بشر از سوی مدعیان پایبندی به موازین بین‌المللی است

 “رضا محمدی” پژوهشگر حقوق درگفتگو با خبرنگار حقوقی قضایی ممتاز نیوز، در ارتباط با تحریم دارویی ایران از سوی غرب اظهار داشت: حتی تصور این نکته هم سخت است که منادیان حقوق بشر و مدعیان پایبندی به موازین بین‌المللی با اعمال تحریم‌ها خواه به طور مستقیم و خواه غیر‌مستقیم، ورود دارو و تجهیزات پزشکی به کشور ایران را ممنوع کرده  و با جان انسانها به راحتی بازی می‌کنند.

وی ادامه داد: در مقدمه اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است که “از آنجایی‌که به رسمیت شناختن منزلت ذاتی و حقوق یکسان و انتقال‌ناپذیر همهٔ اعضای خانوادهٔ بشری اساس آزادی، عدالت و صلح در جهان است، اعضای سازمان ملل در منشور این سازمان وفاداری خود را به حقوق بنیادین بشر، منزلت و ارزش انسان، و حقوق یکسان برای مردان و زنان ابراز کرده‌اند و دول عضو، متعهد شده‌اند که همراه با سازمان ملل برای احترام گزاردن به حقوق بشر در دنیا و رعایت این حقوق و ایجاد آزادی‌های اساسی تلاش کنند”.
 
این پ‍ژوهشگر حقوق افزود: روابط سیاسی ایران و آمریکا و مناقشات حال حاضر که به ظاهر با مسایل هسته‌ای مرتبط است سبب شده که با اعمال تحریم های بین‌المللی  یکجانبه، دسترسی شهروندان ایرانی به دارو با سختی و مشقت همراه بوده و حقوق بنیادین بشر را با تهدید جدی روبرو ساخته است.
 
 
محمدی با بیان اینکه تحریم دارو مستقیما جان و حق حیات فرد را تهدید می کند، تصریح کرد: بشر برای استفاده از حقوق خود باید ابتدا” زنده ” باشد یعنی با داشتن حق حیات است که فرد از سایر حقوق بهره مند می‌شود، بدین سبب حق حیات جزء حقوق اساسی و بنیادین بشر و جزیی از حقوق ذاتی شخص انسان است لذا این حق باید به سبب قانون حمایت شود .  
 
وی با تاکید بر اینکه در مهمترین اسناد بین‌المللی حقوق بشر به حمایت از حق حیات اشاره شده است، گفت: حق حیات از اصول غیر قابل تخطی از سوی دولتها است و در ردیف قواعد آمره ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشرمقرر میدارد که “هرکس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد” همچنین در بند ۱ ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است که  این حق باید به سبب قانون حمایت شود.
 
این پژوهشگر حقوق با اشاره به اثرات مستقیم تحریم دارو  بر سایر مصادیق حقوق بشر تصریح کرد: حق بهداشت و سلامتی در پیوندی ناگسستنی با حق حیات قرار دارد و از سوی دیگر با حق بهداشت و تأمین اجتماعی گره خورده است. علاوه بر این، حق  محیط زیست سالم که در فصل سوم حقوق بشر قرار دارد نیز از سرچشمه حق  سلامتی سیراب می‌شود. به این ترتیب حق سلامتی را می‌توان حلقه ارتباط نسل‌های مختلف حقوق بشر قلمداد کرد.علاوه بر اعلامیه جهانی حقوق بشر ، ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی ،اجتماعی عنوان می دارد که کشورهای‌ طرف‌ این‌ میثاق‌ حق‌ هر کس‌ را برای تمتع‌ از بهترین‌ حال‌ جسمی‌ و روحی‌ ممکن‌الحصول‌ به‌ رسمیت‌ می‌‌شناسند.
 
وی با اشاره به استاندارهای مناسب زندگی که از مصادیق حقوق بشر است ، گفت: حق داشتن استانداردهای مناسب زندگی دربند”۱″ ماده “۱۱”میثاق حقوق اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی به صورت ذیل بیان شده است که دولت‌های عضو باید حق هرفرد را در داشتن یک استاندارد مناسب زندگی برای خود و خانواده‌اش ازجمله غذای کافی، لباس، مسکن و ارتقای مداوم شرایط زندگی به رسمیت بشناسند، پر واضح است که حق بهداشت و دارو نیز در زمره این استانداردها قرار می‌گیرد.

این پژوهشگر حقوق در پایان خاطرنشان کرد:  با وجود این  تحریم‌های دارویی علیه کشورمان  نقش سازمانهای بین المللی اعم از دولتی و غیر دولتی بسیار حایز اهمیت است و باید بطور قاطع و همه‌جانبه با چنین اقدامات ضد انسانی مبارزه و اجازه تکرار آن را برای همیشه از دولتها سلب کنند.

انتهای پیام/