محمود عزیزی:
اول: ساعت ۲ بعد از ظهر ۲۷ تیر ماه ۶۷ اخبار ساعت ۱۴ رادیو، خبری را نقل کرد که تا یکی دو روز اشک بسیاری از مردم ایران را در آورد. پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران!
سربازانی که آن روز در دو کوهه در حال صرف ناهار بودند و یک گوششان هم به اخبار رادیو بود بعد از تیتراز خبر را شنیدند: «ایران با ارسال نامه ای به دکوئیار، دبیرکل سازمان ملل رسماً قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفته است.»[ اینجا ]
ترکش های یک قطعنامه
خبر که پخش شد اشک چشمان خیلی ها را پر کرده بود حتی عده ای قصد راهپیمایی داشتند. صادق خلخالی نماینده وقت تهران در مجلس سوم، در نطق پیش از دستور خود در ۲۷ تیر ماه ۶۷، از قصد برخی از مردم برای راهپیمایی سخن گفت. «خدا را شکر میکنیم به ما امامی داده است که در مراحل حساس تصمیم میگیرند. دیشب بعضیها، تلفنی، حضوری، می گفتند آی داد آی قال! که ما خانوادههای شهدا صبر نمیکنیم. حتی بنا داشتند امروز راهپیمائی کنند. اینها گفتند نه، چون امام فرموده تابع امام هستیم راهپیمائی برای خاطر ادامه جنگ. نه راهپیمائی برای اینکه بخواهند منباب مثال مخالفت بکنند که ما خیلی خوشحالیم نه، ما این جوری نیستیم، ما تابع رهبر هستیم. امام تا دیروز فرمودند جنگ، ما جنگ را کردیم امروز وقتیکه میفرمایند صلح، میگوئیم علی العین والرأس. حتی خانوادههای شهدا. شرمنده خانوادههای شهدا هستیم. باید همه برنامه هایمان را کنار بگذاریم برای خاطر اینکه غرور این خانوادهها نشکند و این خانوادهها عزیز این ملت هستند تا این ملت پابرجاست. [ اینجا ]
حسن سبحانی نیا هم که سال ۶۷ نماینده مجلس بوده در این باره می گوید: امکان داشت که مردم در مورد پذیرش قطعنامه حرفهایی داشته باشند اما چون به امام(ره) اعتماد داشتند، اگر هم احیانا انتقادی نسبت به این مساله داشتند سعی کردند این مسائل را جایی مطرح نکنند. [ ایـنـجـا ]
محرمانه دفاع مقدس
دوم: دو دهه بعد در یک صبح تابستانی در سال ۸۵ محمدرضا شهیدی فر مجری برنامه مردم ایران سلام در یک صبح متن نامه ای را خواند که در آن درباره دلایل پایان جنگ و پذیرش قطعنامه از سوی امام خمینی سخن گفته شده بود.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در مجموع ۱۰ قطعنامه و ۱۰ بیانیه درمورد جنگ عراق علیه ایران صادر کرد. اولین آنها یک روز پس از آغاز جنگ و آخرینش هم ۵ سال پس از پایان جنگ صادر شد.
دو دستگی روحانیت و تاثیرات آن در جنگ
در مقابل اسماعیل کوثری آخرین فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله عوامل داخلی را در این زمینه موثر می داند. جدایی دو نحوه فهم از دین در میان روحانیون ایرانی در سالهای جنگ که منجر به تشکیل مجمع روحانیون مبارز و جدایی آن از جامعه روحانیت مبارز گردید به گفته وی تاثیرات خود در فضای سیاسی و حوزه های علمیه و حتی حضور رزمندگان در جبهه ها گذاشت.[ اینجا ]
قطعنامه منطقی یا تحمیلی؟
مهمترین نکته در این زمینه بعد از ۲۴ سال تحمیلی یا منطقی بودن پذیرش این قطعنامه در آن مقطع است. نگاهی به بیانات رهبر انقلاب که در آن دوران رئیس جمهور کشور بودند نشان می دهد برخی از فشارها موجب شد امام تن به پذیرش این قطعنامه دهد.[ اینجا ]
جواد منصوری معاون وزیر امور خارجه هم در سال ۶۷ هم معتقد است اگر ایران در سال ۶۶ این قطعنامه را می پذیرفت بیشتر به نفعش بود. چرا که سال ۶۶ مرحله موفقیت های ایران در جنگ تحمیلی بود و شاید به همین دلیل بود که رضایی فرمانده وقت سپاه در آن دوران، طرحی ۵ ساله را برای پیروزی نهایی در جنگ پیشنهاد می کند.[ اینجا ]،اما دولت وقت و برخی از چهره های موثر در جنگ تحلیلی دیگری داشتند و معتقد بودند که مردم دیگر علاقه ای به حضور در جبهه ها ندارند.
۲۴ سال بعد از آن دوران قطعنامه ۵۹۸ هنوز جعبه سیاه جنگ تحمیلی است. سرنوشت جلسه ۲۵ تیر سران نظام و نشست ۴۰ نفر از مسئولان کشور برای تصمیم گیری درباره پذیرش قطعنامه از جمله موضوعاتی است که کتاب های خاطرات چهره هایی سیاسی می تواند گوشه های ناگفته آن را عیان تر کند.[ ایـنـجـا ]
/۲۷۲۱۲
خبرآنلاین