تنسی تاکسیدو و چاملی

تهیه‌کنندگان مجموعه تنسی تاکسیدو همان کسانی می باشند که قبل و بعد از آن، مجموعه‌های موفقی مثل «سلطان لئوناردو» و« آندرداگ» را تهیه کردند.

شخصیت اصلی انیمیشن تنسی تاکسیدو، پنگوئنی به همین نام است که دن آدامز در نسخه اصلی به جای وی صحبت می‌کرد. او یک دوست صمیمی به نام چاملی دارد که برادلی بولک وظیفه صحبت‌کردن به جای او را بر عهده گرفته بود.

این جفت تلویزیونی در یک باغ‌وحش قدیمی به نام مگاپولیس زندگی و فعالیت می‌کنند و الزاما از این که در این مکان می باشند، چندان خوشحال و خشنود نیستند.

استنلی لیوینگستون، مدیر این باغ وحش است که بر تمام کارهای موجودات حاضر در آن نظارت دارد. مورت مارشال، صدای خود را به این شخصیت تلویزیونی قرض داد.

دستیار استنلی به نام فلونکی (با صدای کنی دلمار) کمک زیادی به او کرده و البته گاهی اوقات دردسرهایی هم خلق می‌کند.

در یکی از سفرهای استنلی است که تنسی او را ملاقات می‌کند. در حقیقت، استنلی به دنبال چاملی بود که در قطب جنوب زندگی می‌کرد، تنسی هم قبول می‌کند چاملی را تا باغ وحش همراهی کند و به این مکان بیاید.

باک بیگرز و چت استور، نویسندگان اپیزودهای مختلف مجموعه تلویزیونی تنسی تاکسیدو می باشند و خالقان اصلی آن به حساب می‌آیند.

بیش از ۱۵ بازیگر مختلف مطرح تلویزیونی به عنوان صداپیشه با این مجموعه همکاری کردند. ۷۰ اپیزودی که از این مجموعه تهیه شد، با استقبال بالای تماشاگران در تمام سن و سال‌ها همراه بود.

باک بیگرز در ارتباط با این مجموعه در گفت‌وگویی اعلام کرد: «زمانی که تولید این انیمیشن مطرح شد، بحث اصلی این بود که یک کار جدید با حال و هوایی تازه تولید شود. بخش آموزشی کار برای ما اهمیت زیادی داشت و در عین حال می‌خواستیم این کار را بدون این که جلب توجه کند یا شعاری باشد، انجام دهیم. همین نکته، کار نگارش فیلمنامه را سخت می‌کرد. من و چت (استور) مجبور بودیم تمام جوانب کار را در کنار هم و در یک خط موازی به انجام برسانیم.»

برای یک مجموعه انیمیشنی که در ۷۰ اپیزود تهیه شود، زمان هر قسمت آن اهمیت زیادی پیدا می‌کند. معمولا انیمیشن‌هایی که تولید و پخش آنها برای مدت زمانی طولانی ادامه پیدا می‌کند از زمان‌های نمایشی کوتاهی بهره می‌گیرند، اما این مساله در تنسی تاکسیدو وجود ندارد. هر اپیزود این مجموعه با طول زمانی حدود ۳۰ دقیقه‌ای تولید و این مساله سبب تعجب و تحسین منتقدان و اهل فن شد. م

نتقدان، توانایی دو فیلمنامه‌نویس مجموعه را ستودند. هم قبل و هم پس از پخش تنسی تاکسیدو، کمتر مجموعه انیمیشنی تولید شد و روی آنتن رفت که از یک چنین زمان طولانی برای تعریف قصه‌های خود بهره گرفته بودند.

تهیه‌کنندگان و فیلمنامه‌نویسان مجموعه برای این که بتوانند قصه‌های ۳۰ دقیقه‌ای ۷۰ اپیزود خود را آماده کنند ـ و قصه‌هایی هم خلق کنند که با جذابیت‌های خاص خود، تماشاگران بیشتری را به سمت ‌آن بکشد ـ برای تنسی تاکسیدو در داخل باغ‌وحش، یکسری دوست تازه پیدا کردند. به این ترتیب، تنسی تاکسیدو و چاملی درگیر مسائل این دوستان تازه می‌شوند.

ساکنان باغ‌وحش مسائل و ماجراهای مختلفی را پیش روی خود دارند و در برخی اپیزودها، شخصیت‌های تازه‌ای هم، ماجراهای قصه می‌شوند. یکی از معروف‌ترین آنها هاولر وارد سگ بانمکی است که ناگهان ـ و برای سه اپیزود ـ‌ وارد ماجراها می‌شود و هیجان و شور تازه‌ای به حال و هوای مجموعه می‌دهد.

ابتدای کار، استنلی مخالف آن است که تنسی از هاولر در باغ وحش نگهداری کند. اما زمانی که هاولر، جان استنلی را از خطر غرق‌شدن در آب رودخانه نجات می‌دهد، وی امکان ماندن در باغ‌وحش را پیدا می‌کند.

چت استور، یکی از دو فیلمنامه‌نویس این مجموعه انیمیشنی می‌گوید، تغییر فضا و مکان آن یکی از جنبه‌های مثبت و قابل ذکر تنسی تاکسیدو بوده است.

او گفته است: «قصه‌های مجموعه را به گونه‌ای نوشته و به پیش می‌بردیم که تنسی و چاملی، امکان فرار از باغ‌وحش و ورود به مکان‌های تازه را داشته باشند. این فرار بزودی تبدیل به یک اصل می‌شود و تماشاگران هم براحتی این موضوع را می‌پذیرند، اما نکته مهم در رابطه با این فرارها این است که دو شخصیت اصلی و محوری قصه در دنیای خارج با یکسری مشکل روبه‌رو می‌شوند و خودشان را درگیر دردسرهای تازه‌ای می‌بینند. تنسی و چاملی مجبورند از هوش و قوه تفکر خود بهره بگیرند تا خودشان را از مشکلی که خلق کرده‌اند، رها کنند. نکته جالب این است که تنسی سعی دارد به چاملی بقبولاند باهوش‌تر از چاملی است و دیدگاه‌های او می‌تواند آنها را از مشکلات‌شان برهاند. شعار معروف تنسی (تنسی تاکسیدو هیچ وقت شکست نمی‌خورد!) هم از همین جا می‌آید.»

تنسی تاکسیدو و چاملی برای حل بسیاری از مشکلاتی که برایشان به وجود می‌آید، نزد پروفسوری به نام ووپی می‌روند. ووپی هم یکی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی این مجموعه انیمیشن است. شخصیتی که دربارهٔ همه چیز اطلاعات زیادی دارد و با زبانی گویا آنها را برای تنسی تاکسیدو و چاملی توضیح می‌دهد. پروفسور ووپی در اتاقش یک کمد دارد که انباشته از ابزار و وسایل مختلف آموزشی است. این وسایل به شکل نامنظمی داخل کمد انباشته شده‌ است.

پروفسور همه این ابزارها را جستجو می‌کند تا تخته سیاه جادویی خود را پیدا کند. در دهه ۶۰ که این مجموعه به صورت روزانه از شبکه یک پخش می‌شد، کمد آقای ووپی بین مردم به یکی از شخصیت‌های پرطرفدار تبدیل شد و مردم به کمدها و قفسه‌های پر از لوازم نامرتب لقب کمد آقای ووپی را می‌دادند. هنوز هم این اصطلاح بین نسل متعلق به دهه ۶۰ رایج است.

نویسندگان فیلمنامه با بهره‌گیری از این شرایط، آگاهی و دانش تازه‌ای به دست می‌آورند که با کمک آن، هم مشکل خلق‌شده توسط خودشان را به شکلی منطقی حل کرده و هم از این دانش و آگاهی در آینده استفاده خوبی می‌کنند.

اما استنلی در این رابطه بیکار نمی‌نشیند و با مجازات‌هایی که برای این دو در نظر می‌گیرد، مشکلات تازه‌ای برایشان خلق می‌کند. خلق مشکل برای تنسی و چاملی، موتور حرکت قصه مجموعه است و آن را به سمت و سوی تازه‌ای می‌برد.

یکی از امتیازات مهمی که مجموعه تنسی تاکسیدو را بین مردم پرطرفدار کرد، دوبله این کارتون است. در این مجموعه دوست‌داشتنی، مهدی آژیر به جای تنسی تاکسیدو، ظفر گرایی به جای چاملی، شهروز ملک‌آرایی به جای آقای ووپی و کنعان کیانی به جای استنلی صحبت کرده‌اند.

IMDB – مترجم: کیکاووس زیاری