جشن تراکتورسازی در فوتبال ایران

ملی‌پوشانی مثل پرویز مظلومی، احد شیخ‌لاری، حسین خطیبی، یحیی‌ گل‌محمدی، کریم باقری، سیروس دین‌محمدی، رسول خطیبی، ستار همدانی، اسماعیل حلالی و… حضور طولانی‌مدت واسیلی گوجای رومانیایی در تراکتورسازی، این تیم را از لحاظ سبک و سیاق بازی، دارای شباهت زیادی به تیم‌های پرقدرت اروپای شرقی کرده بود؛ فوتبالی منظم، خونسرد، فیزیکی، دارای سرعت تیمی، تکنیک و تاکتیکی سنجیده که رگه‌هایی از غیرت و تعصب ویژه آذری را هم در ذات خود داشت و از بازیکنانی نظیر عباس آقایی، برادران دین‌محمدی، فرشباف، کاظم محمودی، شهریاری، تخت کیانی، همدانی، پژمان، برادران خطیبی، باقری، گل‌محمدی، شیخ لاری، باهنر، حلالی، فراستی و… تیمی یکدست به وجود آورده بود.

صدور بی‌وقفه بازیکنان آذری از تراکتورسازی به دیگر باشگاه‌های کشور و حتی خارج از کشور، در کنار دوران افت و افول این باشگاه موجب شد سال‌هایی طولانی، تراکتورسازان در لیگ کم‌ضابطه و باری به هر جهت دسته اول فوتبال ایران غرق شوند و هر ساله در بازگشت به لیگ برتر ناکام بمانند تا این‌که سرانجام دو سال پیش، این طلسم توسط فراز کمالوند جوان شکسته شد و تراکتورسازی برای نخستین‌بار در تاریخ چندین ساله لیگ برتر، به این رقابت‌ها راه پیدا کرد.

چنین بازگشتی اتفاقا با استقبال بی‌نظیر تبریزی‌ها و دیگر هواداران پرشمار این تیم هم روبه‌رو شد، طوری که به موازات کاهش محسوس تعداد تماشاگران دو تیم پرهوادار پرسپولیس و استقلال، قطب سوم پرهواداری به نام تراکتورسازی وارد لیگ شد که در بسیاری موارد، حتی تماشاگرانی بیش از استقلال و پرسپولیس را هم با خود به ورزشگاه می‌آورد.

تراکتورسازی که در فصل نخست حضور خود در لیگ برتر، خیلی فراتر از انتظارها ظاهر شد در فصل جاری هم با استخدام مربی مطرحی که دارای بیشترین عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها بود و صرف هزینه‌های هنگفت برای جذب نفراتی دیگر، خود را به عنوان یکی از مدعیان جدی مطرح کرد.

انصافا قلعه‌نویی و یاران بعضا بومی و عمدتا غیربومی او در تراکتورسازی فصل ۹۱ـ۹۰ نیز نمایش قدرتمندانه‌ای از خود نشان دادند و از ابتدا تا انتهای فصل یکی از سه ضلع مثلث قهرمانی بودند.

با این وصف، تراکتورسازان که در اجرای طرح‌های گام به گام خود، خیلی محکم قدم برداشته‌اند و طی مدتی کوتاه، خود را از قواره یک تیم دسته اولی به قامت یک تیم آسیایی درآورده‌اند، امسال نیز در نخستین حضور آسیایی خود، چشم به درخشش در این جام دارند تا روند پیشرفت برق‌آسای خود را ادامه دهند.

خبر مذاکره مسوولان باشگاه تراکتورسازی با برونومتسوی فرانسوی (که پیشینه فتح لیگ قهرمانان آسیا را هم به همراه تیم العین در کارنامه خود می‌بیند)‌ و متعاقبا مشورت این مربی با کارلوس کرش در مورد شرایط کار در فوتبال ایران شاید در همین جهت به شمار رود، چون به هر حال قلعه‌نویی در کنار کارنامه درخشان قهرمانی‌های خود در لیگ ایران، پیشینه چندان قابل اعتنایی در رقابت‌های برون‌مرزی به همراه ندارد و به همین دلیل او گزینه‌ای مناسب برای تحقق برنامه‌های یک ساله اخیر باشگاه تبریزی بوده و با وجود موفقیت‌های مسلسل گونه‌اش، بیشتر متناسب با طرح‌های گردانندگان باشگاه استقلال ارزیابی می‌شود تا دیدگاه‌های طراحان حرکت تراکتورسازی.

به هر حال با توجه به اتمام تقریبا زودهنگام رقابت‌های فوتبال فصل ۹۱ـ۹۰ و این که برای نخستین بار طی چند سال اخیر، باشگاه‌ها، وقت کافی و مناسبی برای تجدید قوا و طی دوره زمانی لازم برای آماده‌سازی فصل بعد را در اختیار دارند، امید است تراکتورسازی هم که با معضل تعداد بالای ملی‌پوش در باشگاه خود روبه‌رو نیست، بدون فوت وقت گرانبهای دوره آماده‌سازی، هر چه سریع‌تر تکلیف ابقای سرمربی یا استخدام سرمربی جدید و سپس بلافاصله، جذب بازیکنان جدید و حفظ بازیکنان مورد تایید قبلی خود را روشن کند تا روند سریع پیشرفت این تیم که در میان باشگاه‌های ایران از بالاترین رشد برقرار است به پسرفت و تنزل تبدیل نشود.

مجید عباسقلی – گروه ورزش