حمایت از منافقین یعنی نفرت بیشتر ایرانیها

کیهان:

«اقدام آمریکا در به رسمیت شناختن سازمان تروریستی مجاهدین خلق، سبک عقلی است».
نشریه آلمانی دی سایت درباره حذف گروهک منافقین از فهرست گروه های تروریستی آمریکا نوشت: اقدام آمریکا اعلام دشمنی نیابتی با ایرانی هاست. در واقع آمریکا نشان می دهد دنبال راه حل سیاسی برای چالش های خود با ایران نیست. این سازمان دست کم سال ۲۰۰۷ توسط واحدهای نظامی آمریکا آموزش دیده اند. آنها ظاهرا در ترور دانشمندان هسته ای ایران نیز با سرویس موساد اسرائیل همکاری داشته اند. بنابراین طبیعی است که آمریکا این گروه را از فهرست تروریست ها خارج کند. اما مشروعیت دادن به یک گروه مخالف منزوی مانند سازمان مجاهدین خلق، خطرهایی را برای دیگر گروه های اپوزیسیون در ایران به همراه دارد. رئیس این گروه اکنون با نامه و مهر رسمی وزارت خارجه آمریکا، خود را نماینده مشروع مخالفان نشان می دهد و فراخوان تغییر صادر می کند به این ترتیب حکومت ایران به سادگی می تواند اپوزیسیون را بی اعتبار کند و بگوید که آنها با تروریست ها و تروریست ها نیز به نوبه خود با آمریکا همدست و هم کاسه هستند.
دی سایت می افزاید: شناسایی مجاهدین خلق از منطق بی اعتباری پیروی می کند که هنوز هم به غلط «سیاست واقع بینانه» تلقی می شود؛ دشمن دشمن من دوست من است. گرفتاری سیاست آمریکا درباره ایران اینگونه آغاز شد، با حمایت غرب از شاه، علیه جنبش آزادی خواهی ملی. شاه به دست اسلام گرایان سرنگون شد که غرب اکنون در مقابل آنها، از مجاهدین خلق حمایت می کند؟ دیوانگی است. وزارت خارجه آمریکا تاکید می کند این کشور با این سازمان به هیچ رو «در جبهه مشترک علیه جمهوری اسلامی» قرار ندارد. واقعا؟ پس چرا خارج کردن آنها از فهرست گروه های تروریست؟
دی سایت نوشت: نه تنها حکومت بلکه بخش زیادی از مردم ایران سازمان مجاهدین را رد می کنند. دلیل درستی هم دارند. این گروه پس از پیروزی انقلاب، با حکومت جدید به هم پیچیدند و شروع به ترور سیاستمداران کردند. سپس سازمان وادار به کار زیرزمینی و بعد هم خروج از کشور شد. دست بر قضا در نزد دشمن قسم خورده ایران صدام حسین پناه یافتند. سازمان به صدام در قتل عام کردها و شیعیان کمک کرد. هم در ایران و هم در عراق کسی این کار را فراموش نکرده است. صدام برای قدردانی به آنان اجازه داد در خاک عراق اردوگاه نظامی برپا کنند که در آنجا هزاران سرباز برای سرنگونی حکومت ایران آموزش دیدند. ایدئولوژی گروه، در آغاز آمیزه ای از اسلام و مارکسیسم، هر چه بیشتر با کیش شخصیت سران تبعیدی یعنی زوج مسعود و مریم رجوی تطبیق داده شد. ساختار تا امروز تمامیت خواه در این فرقه ستیزه جو، ادعای آنها را مبنی بر پذیرش «ایرانی سکولار و دمکراتیک» کاملا باور نکردنی می سازد.
نشریه آلمانی تاکید می کند: همیشه و همه جا این سیاست شکست خورده است که گروه های افراطی را علیه حکومت های نامطلوب به کار گیرند، از مخالفان در نیکاراگوئه تا طالبان در افغانستان. طبق یک تعریف صائب، سبک عقلی آنجاست که آدمی همواره کار مشابهی را انجام دهد اما نتیجه های دیگری انتظار داشته باشد. زمان آن رسیده که به این کار پایان دهند.