خدایا، شرمنده ایم…

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،  کم کم به انتهای ماه مبارک رمضان نزدیک می شویم و ما، بندگان ضعیف و ذلیل خدای بزرگ و مقتدر، هر چه تلاش کردیم، نتوانستیم به آن جایی که برایمان در نظر گرفته شده بود، و به ما وعده داده شده بود برسیم.
 خدایا…حال که می بینیم، این فرصت بزرگ و بهانه عجیب تو برای بخشیده شدن ما، و بزرگ شدن ما و بیرون آمدن ما از سطح انسان های کوچک و موجو دات ضعیف النفس به سمت کمال و رشد معنوی، در حال تمام شدن است، باید حسرت بخوریم که عمرمان در این ماه شریف به آن صورت که به ما سفارش شده بود، نگذشت، و ما مانده ایم و روزمرگی و گذر زمانی که دیگر برایمان عادی شده است.

خدایا، شرمنده ایم…

شرمنده ایم که انتظار تو را برای به تو رسیدن بی پاسخ گذاشتیم…

خدایا، شرمنده ایم، از اینکه کوتاهی های ما، تو را ناراحت کرد، و این همه نعمت تو باعث نشد به خود بیاییم و کمی به این فکر کنیم که، مگر چه منتی بر سر تو داریم که اینگونه به ما می رسی و ما به جای به تو رسیدن از تو دورتر می شویم…

خدایا، شرمنده ایم، تو ما را برای انسانیت خودمان می خواهی و ما تو را برای نفسانیت خودمان، و در ملک و زمین تو ، و با نعمت های بیشمار تو، بهترین لذت ها را می بریم و انگار نه انگار که، هزینه اش شکرگزاری واقعی به درگاه توست…

خدایا، شرمنده ایم، مانند قوم بنی اسرائیل که”من و سلوی” برایشان فرستادی و آن را بهترین غذا برایشان قرار دادی و آنها درست برعکس آنچه باید باشند، ناسپاسی کردند و بیهوده زیاده خواهی کردند، ما هم به رسم آنها این همه نعمتت را ندیدیم و همه فکر و ذکرمان شد قیمت مرغ و گوشت و… و…؛ و چقدر بد بود که همه اینها را تقصیر تو گذاشتیم، که خدایا این چه زندگی ای است که برای ما ساختی؟!

خدایا، شرمنده ایم، ما به عنوان اشرف مخلوقات به این دنیا آورده شدیم، ولی حالا حیوانات را در شهوت و شکم پرستی الگوی خود کرده ایم، و تو  از اینکه، ولی و خلیفه و انسان کاملت غریبترین موجود این زمین و زمان است، به حال ما غصه می خوری که، شما را چه می شود؟

خدایا، ما شرمنده ایم که می دانیم و عمل نمی کنیم، می فهمیم و رو می گردانیم، می شناسیم و چشم بر هم می گذاریم، و تو بزرگوارانه، باز در پی راحتی ما نعمت می فرستی، شرمنده ایم…

خدایا شرمنده ایم، ما آسایش داریم، آرامش داریم، به وفور نعمت و امکانات در اختیارمان هست، بدون اینکه به فکر فقرا و ایتام و ضعیفان خلقت که به خواست تو اینگونه شده اند نظری بیندازیم، همه قدرت خود را به زیاده خواهی و غرو و تکبر گذاشتیم و باز چشممان به چیزهایی بود که نداشتیم…

خدایا، شرمنده ایم، که شکم سیر خوردیم، به غفلت خفتیم، عطا و کرم تو ما را به خود نیاورد، کمی به این فکر نکردیم، شاید در همین نزدیکی ها، آدم ها سلاخی می شوند، گرسنگی می کشند، و خواب؟؟؟ خواب برایشان معنا ندارد، که حتی آرامش نشستن به لحظه ای هم ندارند، و باز خودخواهی کردیم، و از تو بهتر خواستیم، که آنها هم حقشان است، ما در خوشی مان خللی به وجود نیاید….!

خدایا، به خاطر همه آنچه که به ما دادی شکر، و همه آنچه که ندادی، شکر؛ خدایا، نکند روزی به این زیستن ، به مرگ برسیم و ایستگاه آخر زندگی مان، بشود جدا شدن از خوشی های حیوانی و رسیدن به عذاب؟؟؟به ما توفیق شکرگزاری به درگاهت بده، به ما توفیق درک و رسیدگی به کار ضعیفان و محتاجان خلقت بده، ما را از تکبر و غرور و خودبزرگ بینی ها جدا کن، ما را آن ده که آن به و بگیر از ما آنچه تو را از ما می گیرد…

بعد از رمضان شیطان را که امروز به خاطر تبرک ماه زیبایت در بند است، بر ما مسلط نکن، دربهای جهنم که در این ماه بسته است، بر ما نگشا…

ما را از پاکی رمضان جدا نکن، ای خدای رمضان الکریم…

انشاالله…