۳۱فروردین۱۳،
خشایار اعتمادی در نشست خبری:
خواننده موسیقی پاپ گفت: شغل من خوانندگی نیست بلکه خوانندگی عشق من است، من با مخاطبم صادقم و می‌خواهم برای کسی تعظیم کنم که واقعا برای من دست می‌زند.
به گزارش خبرنگار موسیقی هنرآنلاین، نشست خبری خشایار اعتمادی صبح امروز به همت موسسه تکنواز برگزار شد. این خواننده پاپ در ابتدای این نشست گفت: موسیقی پاپ از انقلاب اسلامی به سبب یک سوء تفاهم خاموش شد، از سال ۷۲ به فکر افتادم که باید این سوء تفاهم برطرف شود. در آن سال‌ها اگر در اتومبیل یک کاست موسیقی پاپ گوش می کردید برخورد بدی انجام می‌گرفت. از ۲۱ سالگی این موضوع را پیگیری می‌کردم و دوست داشتم تحولات در موسیقی پاپ در کشور خودم رقم بخورد.
این خواننده در ادامه بیان کرد: اواخر سال ۷۲ به مرکز موسیقی صدا و سیما رفتم و آنها قطعاتم را شنیدند، اما چون صدایم شبیه یکی از خواننده های لس آنجلسی بود به من مجوز ندادند. یادم می آید یک بار محمد اصفهانی از من دفاع کرد و گفت اگر صدایش شبیه صدای شجریان بود اشکالی نداشت؟
اعتمادی در ادامه گفت: سال ۷۴ قطعه ای را با صدای خودم منتشر کردم اما به خاطر شباهت صدایم به آن خواننده لس آنجلسی تا سال ۷۶ ممنوع الکار شدم. در آن دوران با بابک بیات آشنا شدم و برای آلبوم “دلشوره” با او قرارداد بستم. در این راه اتومبیلم را نیز فروختم . آلبوم دلشوره اواخر سال ۷۵ تمام شد و آن را به وزارت ارشاد دادم. حضور علی معلم دامغانی همه چیز را برای من تغییر داد و اولین مجوزها اعطا شد و ترانه “آخرین منجی” از آلبوم دلشوره در اختیار صدا و سیما قرار گرفت.
این خواننده دربارهٔ حضورش در جشنواره موسیقی بوسنی گفت: برگشتنم از جشنواره بوسنی همزمان با جشنواره موسیقی فجر در ایران بود که به درخواست کامبیز روشن روان در این جشنواره شرکت کردم.من معتقد بودم که موسیقی پاپ مخاطب بسیاری دارد و می‌تواند بخشی از هزینه‌های جشنواره را تامین کند.
اعتمادی در ادامه این نشست دربارهٔ آلبوم “تو محکومی به برگشتن ” گفت: میکس و مستر این اثر ۲۵ ماه طول کشید و در سه استودیو ضبط شد .حسینی وسیروان خسروی هم در تنظیم این اثر مرا همراهی کردند. همکاری من با رضا صادقی در این آلبوم تجربه خوبی برایم بود و از این کار بسیار راضی و خوشنود هستم.من برای تولید آلبوم “تو محکومی به برگشتن” ۸۰ میلیون تومان هزینه کردم.
اعتمادی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: شغل من خوانندگی نیست بلکه خوانندگی عشق من است.
این خواننده پاپ بیان کرد: ما نسل اولی بودیم و حرف های بسیاری برای گفتن داشتیم اما صدا و سیما راه را به روی ما بست بنابراین شبکه‌های ماهواره‌ای الگویی برای نسل سوم شدندبه همین سبب ذوق و سلیقه به سمت کارهای غربی گرایش پیدا کرده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا چند سالی است که به صحنه نرفته اید، خاطرنشان کرد : چهار سال است که روی صحنه نرفته‌ام. من وظیفه خوانندگی را در خودم احساس نمی‌کنم و اولین کنسرتی که در ساری داشتم یازده هزار نفر مخاطب داشت. وقتی جمعیت را دیدم حرف زدن یادم رفت در حال حاضر هم کمی دچار تنبلی و بی‌انگیزگی شده‌ام.
خشایار اعتمادی در پایان این نشست گفت: من از چیزی ناراحت نیستم چرا که من عاشقم. من یک سال سوژه طنز تلویزیون بودم و هیچ کس اندازه من انگ خورد اما بی‌انگیزگی من از مخاطب آغاز شد زیرا احساس کردم در دهه هفتاد توقعی که از مخاطب داشتم برآورده نشد. من با مخاطبم صادقم و می‌خواهم برای کسی تعظیم کنم که واقعا برای من دست می‌زند.
پایان پیام/۴۶
آخرین خبرها
منبع:هنرآنلاین
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com