داستانک/ اینجا کردستانه …

اگر محمود می گفت بمیر می مردم، آن قدر که مرا شیفته خودش کرده بود. شبی یکی از بچه ها سر شوخی پتویش را پرت کرد طرف من و اسلحه از دوشم افتاد، تا آمدم به خود بجنبم خورد توی سر محمود کاوه و سرش شکست. منتظر بودم یک برخورد ناجوری با من داشته باشد اما یک دستمال از جیبش درآورد و گذاشت روی زخم و از سالن زد بیرون! دنبالش دویدم و گفتم:«یک حرفی بزن»! با خنده گفت:«مگه چی شده؟» گفتم:«سرت شکست!» همان طور که خون ها را پاک می کرد گفت:« این جا کردستانه، از این خون ها ریخته می شود، این که چیزی نیست.»
خاطره ای از شهید محمود کاوه به نقل از ابراهیم پورخسروانی