گردآوری توسط گروه سیاسی ممتاز نیوز
آن ایام، عدهای که به زعم دیگر اعضای جامعه، اقلیت! محسوب میشدند از جلسات مخفی سخن گفتند و از بسته شدن لیست انتخاباتی جامعه روحانیت مبارز در جلسات سری گلایه کردند. این شد آغاز یک انشعاب مهم از جامعه به نام مجمع روحانیون مبارز؛ انشعابی که دو قطبی “یت” (جامعه روحانیت مبارز) و “یون” (مجمع روحانیون مبارز) را در فضای سیاسی کشور رقم زد.
حالا نزدیک به سه دهه بعد از آن ایام، یکبار دیگر سرنوشت جامعه روحانیت مبارز در صدر اخبار سیاسی داخلی نشسته است.
درست است که انگیزههای انشعاب تشکیلاتی در هیچیک از تشکیلات سیاسی کشور دیده نمیشود و جامعه روحانیت مبارز نیز از این امر مستثنی نیست؛ اما این تشکل روحانی این روزها، چالشیترین و سرنوشتسازترین دوران خود را دست کم در دو دهه گذشته میگذراند؛ دورانی که روحانیت مبارز قرار است دبیرکل خود را با وجود قهر سیاسی بزرگانش انتخاب کند.
۲۹ مهر ، آیتالله محمدرضا مهدوی کنی، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز در حالی درگذشت که پیش از آن نیز این تشکل روحانی ۳۷ ساله، روزهای خوشی را سپری نمیکرد.
تقریبا از همان سالهایی که محمود احمدینژاد با حمایتهای پیدا و ناپیدای بخشی از اعضای روحانیت مبارز روی کار آمد و تیر حملات خود را به سوی برخی چهرههای مطرح انقلاب و به طور مشخص برخی چهرههای سرشناس جریان اصولگرایی پرتاب کرد، دلخوریها در روحانیت مبارز شکل گرفت و با انتخابات سال ۸۸ به اوج خود رسید.
احمدینژاد هرچند در ابتدا و شاید در ظاهر، به واسطه یک رقابت انتخاباتی، نوک پیکان اتهامزنیها و حملات خود را به سوی آیتالله هاشمی رفسنجانی نشانه رفت و روحانیت مبارز در قبال این شیوه رفتار با یکی از اعضای ارشد خود سکوت کرد، اما کمکم مشخص کرد که برای او هاشمی و غیرهاشمی ندارد و هر کس بر سر راه قدرتطلبی او ظاهر شود، میتواند موضوع خوبی برای اتهامزنی باشد. همین سکوت، در موضوع حملات رئیس جمهور سابق به علی اکبر ناطق نوری نیز تکرار شد و پس از آن، مسائل منتهی به انتخابات سال ۸۸ و حواشی پررنگ آن، مزید بر علت گردید تا شکافی جدی در درون جامعه روحانیت مبارز شکل بگیرد؛ شکافی به عمق و وسعتِ حضور نیافتن چند ساله بعضی از اعضا در جلسات جامعه روحانیت مبارز.
در این میان، عقبه سیاسی احمدینژاد همه تلاش خود را به کار بستند تا هر آن کس را که در مجموعه جامعه روحانیت به سوی هاشمی میل میکند، از خدنگ اتهام بیبهره نگذارند.
از میان آنان که روزگاری عضو بلاشک جامعه روحانیت مبارز بودند و امروز اصل اصولگرا بودن آنها نیز از سوی برخی محل تردید است، میتوان به امامی کاشانی، حسن روحانی، ناطق نوری، سید ابوالحسن نواب و سید رضا اکرمی اشاره کرد.
حالا در ایامی که صندلی رأس اصولگرایی با درگذشت آیتالله مهدوی کنی، خالی است، اختلافات این سالها که گاهی سعی میشد بر آنها سرپوش گذاشته شود، بیش از پیش رخ نموده است.
فردا سهشنبه – چهارم آذرماه- نشست جامعه روحانیت مبارز برگزار خواهد شد. روحانیت اعلام کرده تا چهلم آیتالله مهدوی کنی برای دبیرکلی تصمیم قاطع نخواهد گرفت و به احترام ایشان، صبر خواهد کرد؛ اما از اظهارات و اقدامات مشخص است که جلسه فردا، جلسهای است برای علنیتر و رسانهایتر شدن گزینههای اصلی دبیرکلی.
جلسه ۳۰ مهر این تشکل روحانی اصولگرا، طبعا بدون تصمیم درباره دبیرکلی گذشت چراکه تنها یک روز از درگذشت دبیرکل آن گذشته بود. اما قبل از جلسات آبان، اعضای جامعه در گفتوگو با رسانهها از تعیین دبیرکل خبر میدادند ولی در نهایت، از درون جلسات چیزی درنمیآمد.
حالا، در آستانه جلسه چهارم آذر نیز، برخی اعضا از بررسی گزینهها در این جلسه و برخی نیز از تعیین قطعی دبیرکل سخن میگویند؛ هرچند که برخی هم اعلام دبیرکل را به بعد از چهلم مرحوم مهدوی کنی موکول میکنند.
همه این احوالات، حکایت از آن دارد که جامعه روحانیت مبارز، در تعیین دبیرکل خود دچار مشکل است و قطعا هیچیک از اعضا به لحاظ مقبولیت نمیتواند جای مهدوی کنی را پر کند.
هر بار، برای غایبان جلسات سالهای اخیر، دعوتنامه ارسال شده ولی، آنها همچنان غایب هستند.
این بار نیز گفته شده که برای هاشمی رفسنجانی، روحانی، امامی کاشانی و ناطق نوری دعوتنامه ارسال شده است؛ اما کسی نمیداند که در جلسه فردا چه کسانی حاضر خواهند بود.
هماکنون، آیتالله موحدی کرمانی امام جمعه موقت تهران، به صورت موقت جلسات جامعه روحانیت مبارز را اداره میکند. به گفته رضا آشتیانی، موحدی کرمانی یکی از گزینههای قوی دبیرکلی جامعه در کنار باقری کنی و مصباحی مقدم است.
رضا آشتیانی، عضو ارشد جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در این زمینه به ایسنا گفته است: انتخاب دبیرکل جامعه روحانیت مبارز پس از چهلم آیتالله مهدویکنی خواهد بود. او در عین حال از گزینههایی در این زمینه سخن گفته و اظهار داشته است: بعضیها آیتالله موحدی کرمانی را گزینه مناسب عنوان کردهاند و برخی هم صحبتهایی با آقای باقری کنی اخوی آیتالله مهدوی کنی داشتهاند، اگرچه ایشان مسن است و شاید حوصله این کار را نداشته باشد.
وی ادامه داد: احتمال اینکه دبیرکل جامعه روحانیت مبارز بین آقای باقری کنی و آیتالله موحدی کرمانی انتخاب شود وجود دارد یا خود آقای مصباحی مقدم که فرد متینی است و از نظر مسائل سیاسی پخته است. اگر من بودم میگفتم ایشان از جهاتی هم پابهرکابتر است.
وی خاطرنشان کرد: آیتالله موحدی با توجه به سنشان شاید فشار کاری برایشان خیلی مناسب نباشد اما اگر بشود آقایان را متقاعد کرد که خود آقای مصباحی مقدم به عنوان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز انتخاب شود به نظرم خیلی خوب خواهد بود.
برخی رسانهها نیز در گمانهزنیهایشان از حسن روحانی به عنوان یکی از گزینههای دبیرکلی نام بردهاند که در این زمینه جعفر شجونی، به مهر گفت: این ادعاها دروغ است و حسن روحانی اگر هم کاندیدا شود، رأی نمیآورد!
شجونی همچنین درباره احتمال حضور غایبان در جلسات آبان گفته بود: امثال آقای ناطق نوری که معلوم است نمیآید و بارها اعلام کرده است که در جلسات حضور نخواهد داشت.
او هم در واقع انتخاب دبیرکل تشکل متبوعش را یک پروسه طولانی خوانده و افزوده است: هنوز هم ریاست هیچ شخصی معلوم نیست و ممکن است چند جلسه این انتخاب طول بکشد.
هرچند که برخی از اعضای جامعه تلاش دارند، بر دلایل غیبت غایبان سرپوشی با عنوان مشغله کاری بگذارند، اما عمق شکافها در جامعه روحانیت مبارز بر چه کسی پوشیده است؟
آنچه روشن به نظر میرسد، چند سالی است که جامعه روحانیت مبارز، آبستن یک انشعاب دیگر است و اگر انشعابی رخ نداده و قطعا در آینده نیز رخ نخواهد داد، دلایل خاص خود را دارد که یکی از آنها نبود انگیزههای لازم برای کار تشکیلاتی از این جنس در میان غایبان است.
حالا با فقدان آیتالله مهدوی کنی که به نوعی حلقه اتصال میان اعضای زاویهدار جامعه محسوب میشد، اختلافات بیش از پیش بروز کرده است.
اینکه بقایای جامعه روحانیت مبارز در غیاب السابقون خود، چه کسی را در رأس جریان اصولگرایی بنشاند که قابلیت جمع کردن همه اصولگرایان زیر چتر جامعتین را داشته باشد به معضلی برای اصولگرایان سنتی تبدیل شده است.
اصولگرایان، در آستانه انتخابات مجلس دهم، به وحدت میاندیشند و دبیرکل جامعه روحانیت مبارز در واقع، میتواند سرنوشت این وحدت را علیه یا له جریان اصولگرایی رقم بزند.
خبرگزاری آنا – سیاسی
باز نشر: سایت خبری تحلیلی ممتاز نیوز www.momtaznews.com