اردیبهشت ۱۴۰۳
بی قراری ام از ایوان طلایت میگذرد، بند می شود به پنجره فولاد و حوالی سقاخانه پرسه می زند و همچنان کبوتر آرزوهایم به شوق رضا (ع) بال بال می زند…
این بار نه نگاه ها به پنجره فولاد است و نه از بابت باز شدن گره ای از مشبک های پنجره فولاد است..
این بار کس هراسان با فریاد معجزه از ایوان طلا نمی دود .. این بار نقاره ها برای صاحب و سازنده این لحظات می نوازد…
مینوازد تا بگوید امروز روز پا نهادن مردی است که آفتاب مهربانیش خورشید را در سایه فرو رانده..
امروز آقای مهربانی، هشتمین کاتب کتیبه عشق و هستی، دردانه ایران زمین و شاه خراسان پا به خاک زمین نهاده تا زمین از عطر قدم هایش عمری معطر باشد.
این بار کبوتران حرم به احترام قدوم آقایشان پرواز میکنند و آسمان را رنگ بندی میکنند تا در جشن آسمانیان شریک باشند.
امروز هر چند هوا روشن است اما ستارگان پیدایند و صدا از زمین به آسمان میرود و صدای مهربانی که خداوند نیز این بار از خلقت لبخند زد و کوه از گناهان را با گوشه نگاهش بخشید..
اینجا و امروز زمان از حرکت ایستاده، گویی عقربه ها نیز به احترام قدوم نازنینش از حرکت باز ایستاده اند..
امروز و اینجا جشن است، جشن میلاد ولی نعمت مردمانی پارس که پرچم سبز رضوی را همیشه بر دوش داشته و دارند…
امروز فصل هلهله و شادی است، نترس با دلت پابکوبی کن، مهربانی را بیاموز، امروز میلاد آقای مهربانی هاست./
گزارش از نرجس رئیسی
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com