در محضر بزرگان فرصتی است برای آموختن نکاتی که در هیچ کتابی یافت نمی‌شود و در حقیقت راه میان‌بری است به سوی خوبی‌ها و درستی‌ها که تقدیم به همه کاربران عزیز می‌گردد.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
مفسر بزرگ قرآن کریم، علامه طباطبایی(ره) در تفسیر گرانقدر المیزان درباره ویژگی های عبادت می فرماید: «…عبادت وقتى حقیقتا عبادت است که عبد عابد در عبادتش خلوص داشته باشد، عبادت وقتى تمام و کامل می شود که به غیر خدا به کسى دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکى براى سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت بسته و متعلق به جایى نباشد، نه به امیدى، و نه ترسى، حتى نه امید به بهشتى، و نه ترس از دوزخى، که در این صورت عبادتش خالص، و براى خداست، به خلاف این که عبادتش به منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در این صورت خودش را پرستیده، نه خدا را.
و همچنین عبادت وقتى تمام و کامل می شود که به خودش هم مشغول نباشد که اشتغال به نفس، منافى با مقام عبودیت است، عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟ و گویا علت آمدن پرستش و استعانت به صیغه متکلم مع الغیر (ما تو را مى پرستیم و از تو یارى می جوییم) همین دورى از منم زدن و استکبار بوده باشد، و می خواهد به همین نکته اشاره کند که گفتیم مقام عبودیت با خود دیدن منافات دارد، لذا بنده خدا عبادت خود و همه بندگان دیگر را در نظر گرفته می گوید: ما تو را مى پرستیم، چون همین مقدار هم در ذم نفس و دور افکندن تعینات و تشخصات اثر دارد.»
تفسیر المیزان جلد ۱
مفسر بزرگ قرآن کریم، علامه طباطبایی(ره) در تفسیر گرانقدر المیزان درباره ویژگی های عبادت می فرماید: «…عبادت وقتى حقیقتا عبادت است که عبد عابد در عبادتش خلوص داشته باشد، عبادت وقتى تمام و کامل می شود که به غیر خدا به کسى دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکى براى سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت بسته و متعلق به جایى نباشد، نه به امیدى، و نه ترسى، حتى نه امید به بهشتى، و نه ترس از دوزخى، که در این صورت عبادتش خالص، و براى خداست، به خلاف این که عبادتش به منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در این صورت خودش را پرستیده، نه خدا را.
و همچنین عبادت وقتى تمام و کامل می شود که به خودش هم مشغول نباشد که اشتغال به نفس، منافى با مقام عبودیت است، عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟ و گویا علت آمدن پرستش و استعانت به صیغه متکلم مع الغیر (ما تو را مى پرستیم و از تو یارى می جوییم) همین دورى از منم زدن و استکبار بوده باشد، و می خواهد به همین نکته اشاره کند که گفتیم مقام عبودیت با خود دیدن منافات دارد، لذا بنده خدا عبادت خود و همه بندگان دیگر را در نظر گرفته می گوید: ما تو را مى پرستیم، چون همین مقدار هم در ذم نفس و دور افکندن تعینات و تشخصات اثر دارد.»
تفسیر المیزان جلد ۱
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: سایت خبری تحلیلی ممتاز نیوز www.momtaznews.com