دشواری‌های عکاسی از اماکن مذهبی بررسی شد

به گزارش هنرآنلاین، در این نشست که با حضور “علی آذرنیا کماری” و “حمزه اولیا زاده” برگزار شد عکاسی از مکان‌های مذهبی زیر مجموعه ای از عکاسی دینی مطرح و دشواری عکاسی دینی در شرایط جغرافیایی اماکن دینی و سنت‌ها، آداب و رسوم و باور‌های دینی مردمان ساکن مکان‌های زیارتی از جمله مسائلی بود که “شاهرخ” با توجه به سال‌ها سابقه وفعالیت حرفه ای در زمینه عکاسی دینی بررسی کرد.

این هنرمند در آغاز به فعالیت‌هایش در عکاسی خبری و مستند اجتماعی هنگام اتفاق‌های پیروزی انقلاب اسلامی‌ و سپس حضور در بیش از ۱۰ عملیات جنگی و بعد عکاسی هوایی اشاره کرد.

“کمال الدین شاهرخ” آغاز عکاسی دینی خود را سال ۷۳ عنوان کرد و گفت:”تفاوت این شاخه از عکاسی با رشته‌های دیگر آنقدر بسیار بود که جذابیت بیشتری برایم ایجاد می‌کرد تا هر چه بیشتر زوایای مختلف آن را ببینم و تجربه کنم.”

وی از شناخت به عنوان شرط اول و مهم در عکاسی از مکان‌های مذهبی که غالب اوقات عکاسی از آنها ممنوع است نام برد و افزود:”تاکنون حدود ۲۵ بار به این مکان‌ها سفر کرده که هر سفر به نوبه خود آموزش تازهی را برایش به همراه داشته است.”

نویسنده کتاب “شام سرزمین خاطره‌ها” یکی از هدف‌هایش در عکاسی از مکان‌های مذهبی ثبت تاریخی، تغییر معماری به دلایل مختلف تاریخی اعتقادی یا حتی مرور زمان و هم گامی‌ با تکنولوژی روز عنوان و در همین راستا عکاسی در این گونه فضاها را به دو دسته معماری و آثار تاریخی، مناسک و رفتارها و بازتاب رفتار مردم تقسیم کرد.

وی همچنین در مورد عکاسی از مناسک حج تاکید کرد :قبل و بعد از سه روزی که زائران اعمال واجبشان را انجام می‌دهند بهترین فرصت برای عکاسی است.

“شاهرخ” به سختی کار در سال‌هایی که دوربین‌های دیجیتال به بازار نیامده بود اشاره و انتخاب صحیح وسیله یا دوربین مناسب برای عکاسی در این محیط‌ها را بسیار مهم و اساسی دانست و پبشنهاد کرد در فضا‌های ممنوع از دوربین‌های کوچک که توانا یی‌های لازم را دارند استفاده شود.

این عکاس با ذکر خاطره‌ها و نشان دادن عکس‌هایی که طی این سال‌ها گرفته زمان سنجی و اطلاعات از اوقات کم خطر تر برای تهیه عکس‌های مناسب را از جمله دیگر موارد مهم ذکر کرد و اظهار داشت :”با رعایت این موارد و شناخت کامل و فراهم کردن مقدمات عکاس می‌تواند به فکر سوژه و کادربندی مناسب باشد تا صحنه‌های نابی را ثبت کند.”

“کمال الدین شاهرخ” در توضیح بعضی آثارش گفت:”گاهی فقط هدفم عکاسی از یک بنا است تا دوره‌های زمانی آن را ثبت کنم یعنی فقط به دنبال فرم هستم که الزاما محتوایی ندارد اما گاهی در کنار یک فرم یا فضا می‌خواهیم مفاهیم خاصی را چاشنی کارمان کنیم.

علی آذرنیا دربارهٔ عنصر تعیین کننده بار مفهومی‌و معنوی عکس‌ها،”شاهرخ” پاسخ داد:”عکس در جایی به توفیق می‌رسد که بدون حضور عکاسش در هر جای دنیا باز خورد خودش را داشته باشد.”

وی خاطر نشان کرد:”صحبت دربارهٔ فلسفه حج چیز دیگری است که در بعضی از این عکس‌ها هم دیدیم ، تصا ویری که در آن وجه اشتراک آدم‌هایی به تصویر کشیده شده که از گوشه گوشه دنیا با نژادها ی مختلف اما نشانه‌های مشخص کنار هم قرار گرفته اند و اتفاقا اگر این نشانه‌های مفهومی‌در عکس نباشد ،شاید تصویر هم حرفی برای گفتن نداشته باشد.”

انتهای پیام/۳۴/۳۲