رابطه بین قرآن صامت و قرآن ناطق

به گزارش تفسیری مجله شبانه ممتاز نیوز، وبلاگ قران و عترت در تازهترین نوشته خود آورده است:

با توجه iبه بسیاری از آیات قرآن ، روشن می گردد که هدف از نزول قرآن ، هدایت وراهنمایی  انسانها iبه سوی سعادت وکمال بوده است .

بر همین اساس  قرآن در  مرحله  اول ، همه ی انسانها را iبه هدایت و بسوی  خداپرستی دعوت می کند . (.. هدی للناس ..)(بقره -۱۸۵).

 اما چون تنها گروهی اندکی  دعوت قرآن را اجابت می کنند لذا می فرماید: (هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَهٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُون‏)

این قرآن براى عموم مردم مایه بصیرت بسیار و براى اهل یقین سبب هدایت و رحمت پروردگار است‏.(جاثیه -۲۰).

حال با توجه iبه اینکه امام معصوم علیه السلام ،  قرآن ناطق است ، پس در زمینه ی هدایت کردن مردم ، باید بین او وقرآن ،  این هماهنگی وارتباط وجود داشته باشد

 که بر اساس حدیث شریف (إنّ‏ الحسین‏ مصباح‏ الهدى‏ و سفینه النجاه) (۱) می بینیم  که   امام حسین علیه السلام هدفش  از مسافرت iبه کربلا ،   هدایت همه جامعه بوده است  ،  ولذا حضرت  ا ز همان آغاز حرکت خود iبه سوی کربلا ، تنها در اندیشه  هدایت  کردن مردم  بود ه است ، نه iبه فکر مقام و ریاست و دنیا و… .

حضرت در هر موقعیت و هر مکانی ، با هر وسیله ای  ، مردم را  وبه سوی حیات طیبه و وادی نور ،  هدایت وراهنمایی می کرده است

 اما با این همه ، می بینیم که جز گروهی اندک هدایت آن حضرت را نپذیرفتند و تنها پرهیزکاران و نیکوکاران دعوت قرآن ناطق، حسین علیه السلام را لبیک گفتند .

…………………………..

۱ : مدینه معاجز الأئمه الإثنی عشر، ج‏۴، ص:۵۲