نشستن ساعتهای متمادی پشت فرمان ماشین خستگی زیادی را به همراه می آورد و این خستگی بیشتر هم می شود اگر لباس که پوشیده اید راحت نباشد.
طبق تصمیمات گرفته شده از سوی شورای شهر تهران و سازمان تاکسیرانی، تاکسیرانان موظفند تا از یونیفرم مخصوص تاکسیرانی استفاده کنند اما در این راه مشکلاتی هم وجود داشته است از جمله اینکه وظیفه دوخت این لباسها در اختیار شرکت های خصوصی تاکسیرانی قرار گرفته است تا رانندگان تحت پوشش خود را ساماندهی و لباسهایشان را یکدست کنند واکثر شرکتهای تاکسیرانی نیز این کار را اجرایی کرده اند و لباسها و جلیقه های متحدالشکلی که آرم سازمان تاکسیرانی بر روی آن حک شده را در اختیار رانندگانشان قرار داده اند.
مدیرعامل سازمان تاکسیرانی تهران هم درباره این لباس ها گفته بود، همه تاکسیرانان وظیفه دارند جلیقه های تاکسیرانی را بر تن کنند تا این ناوگان از لحاظ ظاهر کمی ساماندهی شود. اما این لباسهای متحدالشکل مشکلاتی را هم به وجود آورده و این بار این مشکل از سوی مسئولان نیست.
در صحبتی که با بسیاری از رانندگان تاکسی داشتم از آنان درباره لباسهای متحدالشکل که شرکتها در اختیارشان گذاشته اند و دلیل اینکه اکثریت آنها از این لباس استفاده نمی کنند پرسیدم. یکی از این رانندگان که در خط تجریش، تهرانپارس کار می کند می گوید: ما هیچ مشکلی با پوشیدن جلیقه ها نداریم اما قیمت آن بالاست و برخی از شرکتها هم برای لباس مالیات می گیرند و ما هم ترجیح می دهیم تا با لباس عادی رفت و آمد کنیم.
اما به راننده دیگری برخوردم که جلیقه تاکسیرانی خود را به همراه داشت اما به جای تن کردن، آن را روی صندلی مسافر گذاشته بود و وقتی از او دلیل این کار را پرسیدم خندید، گویی خودش می دانست که کارش بر خلاف قوانین تاکسیرانی است و گفت: وقتی این لباس را می پوشم ظاهری شیک تر پیدا می کنم اما احساس می کنم دست و پایم بسته شده است و راحت نمی توانم پشت فرمان بشینم، برای همین این جلیقه را همراه می آورم تا اگر در مسیر به گشت نظارتی تاکسیرانی برخوردم سریعاً آن را بپوشم و از جریمه خلاص شوم.
* این بار یه سوزن به مسئولان و یه جوالدوز به راننده ها
در اینکه مسئولان تاکسیرانی و شورای شهر باید قوانین سفت و سخت تری برای لباس های متحدالشکل وضع کنند مشکلی نیست و این واقعیت را هم اذعان می کنیم که گشت تاکسیرانی، نظارت مناسبی را بر روی تاکسی ها ندارند اما چرا همیشه، باید منتظر باشیم یا شخص سومی و یا ارگانی از بالا دست به ما دستور انجام کار درست را بدهد تا ما انجام دهیم.
چرا خود رانندگان زحمتکش تاکسیرانی سعی در اجرای چنین قانون ساده ای نمی کنند تا هم به مسئولان هم به مردم و هم به ما ثابت کنند که نه تنها قشری زحمتکش هستند بلکه وظیفه شناس نیز هستند./ز
گزارش از آریاناز میرزامحمدی
باشگاه خبرنگاران