۵ م دیماه ،
شبادراری به معنای ناتوانی در کنترل ادرار در طول ساعات شب است. اغلب پزشکان این اصطلاح را برای کودکان زیر پنج سال بهکار میبرند؛ با این حال…
رختخواب خیس
شبادراری به معنای ناتوانی در کنترل ادرار در طول ساعات شب است. اغلب پزشکان این اصطلاح را برای کودکان زیر پنج سال بهکار میبرند؛ با این حال، ۵ میلیون کودک در ایالات متحده امریکا زندگی میکنند که بعد از شش سالگی هم رختخواب خود را خیس میکنند. پس بپذیرید که کودک شما تنها نیست. برای شناخت پدیده شبادراری باید بدانیم که کلیهها چگونه کار میکنند. کار کلیهها ساختن ادرار است. ادرار از طریق حالبها به مثانه فرستاده میشود. مثانه شبیه بالون است و ادرار را در خود نگه میدارد. یک دریچه عضلانی نیز مانع خروج ادرار از مثانه میشود. با پر شدن مثانه، یک پیام عصبی به مغز میرسد و مغز دستور باز شدن دریچه عضلانی را صادر میکند. اگر کودک در زمان خواب این پیام را دریافت نکند، مثانه او خودبهخود خالی میشود.
علل ایجادکننده شبادراری ناشناختهاند. اما عوامل متعددی با این عارضه ارتباط دارند:
۱٫ حجم مثانه: شبادراری ممکن است بهدلیل ظرفیت کم مثانه باشد.
۲٫ سابقه خانوادگـــی: کودکان والدینی که شبادراری داشتهاند، بیشتر احتمال دارد که به این عارضه دچار شوند.
۳٫ عفونت: عفونت کلیهها یا مثانه ممکن است سبب شبادراری کودکی شود که سابقه این مشکل را نداشته است.
۴٫ کمبــود هـــورمون ضد ادرار:میزان این هورمون در بدن کودکانی که رختخواب خود را خیس می کنند کمتر از سایرین است.این هورمون ساخت ادرار را کاهش میدهد.بنابراین،افراد دارای سطح پایین هورمون ضد ادرار ممکن است ادرار بیشتری بسازند و مستعد شبادراری باشند.
۵٫ تأخیر در رشـــد و نمـــو: کودک ممکن است به سبب تأخیر رشد دستگاه عصبی خود قادر به دریافت پیام از مثانه پر نباشد.
۶٫ خـــواب بسیار عمیق: تعدادی از پزشکان به در نظر گرفتن این عامل بهتنهایی اعتقادی ندارند.
۷٫ رژیم غذایــــی: مصرف شکلات و مواد کافئیندار و محصولات غذایی حاوی مواد رنگی مصنوعی کودک را مستعد شبادراری میکند.
۸٫ علل روانی و عاطفی: برخی از کودکان دچار مشکلات روانی و عاطفیاند و اعتمادبهنفس کافی برای کنترل ادرار پیدا نکردهاند. این کودکان نیز مستعد شبادراریاند.
کودکان در حدود پنج الی شش سالگی کنترل ادرار در طول شب را بهدست میآورند. اما ۱۵ درصد کودکان پس از پنج سالگی همچنان در شب رختخواب خود را خیس میکنند. جالب آنکه ۳ درصد اشخاص تا پانزده سالگی نیز گاهگاه به این مشکل دچار میشوند. آنچه اهمیت دارد دانستن این موضوع است که شبادراری بیماری نیست، بلکه وضعیتی است که نیاز به درمان مؤثر و مداوم دارد.
آشنا کردن کودک با عارضه شبادراری
درمان شبادراری کودکان
راههای متفاوتی برای جلوگیری از شبادراری کودکان وجود دارد. توصیههای کاربردی زیر را بهخاطر بسپارید:
۱٫ نوشیدن مایعات را قبل از خواب کودک محدود کنید. بعد از شام، نوشیدن حداکثر یک لیوان آب کافی است. مقدار دقیق مایع مورد نیاز بدن کودک خود را از پزشک بپرسید.
۲٫ کـــودک را پیش از خواب به توالت بفرستید. اگــــر مثانهاش پر نیست، مجبورش نکنید که آن را خالــــی کند. این کار سبب می شود رختخوابش را خیس کند زیرا در کار مثانه اختلال بهوجود مـــیآورد.
۳٫ محدودسازی مصرف مایعات در طول روز هیچ کمکی به بهبود شبادراری نمیکند. محدودسازی مایعات باید حداکثر دو الی سه ساعت قبل از خواب کودک باشد.
۴٫ شبها چراغ توالت را روشن بگذارید. گاه ترس از تاریکی سبب میشود که کودک رختخوابش را ترک نکند.
استفــــاده از زنگ هشــــدار دهنده
در کودکی که رختخوابش را خیس میکند، باید راه عصبی مغز به مثانه تقویت شود. زنگهای اخطاردهنده برای تقویت این مکانیسم بهکار میروند. یک گیرنده رطوبت، بلافاصله پس از آغاز ادرار کردن کودک، در رختخواب او فعال میشود و زنگ را بهصدا درمیآورد. برخی از این زنگها لرزشی می باشند که برای کودکانِ دچار مشکلات شنوایی یا آنهایی که به همراه سایرین در یک اتاق میخوابند بهکار میروند. هنگامی که کودک بیدار میشود و به سمت توالت میرود، این زنگ اخطاردهنده عضلات سقف لگن را تحریک و منقبض میکند. در نتیجه، جلو خروج بیشتر ادرار گرفته میشود. بهتدریج کودک میآموزد که پیش از بهصدا درآمدن زنگ از خواب بیدار شود یا تمام شب را بدون نیاز به ادرار کردن به خواب رود. به این ترتیب، مشکل شبادراری حل میشود. استفاده از این روش برای کودکان زیر هفت سال مناسب نیست. زیرا کودک باید آنقدر بزرگ شده باشد که مشکل شبادراری را دریابد و، بهعنوان بخشی از درمان، با والدین و پزشک همکاری کند. براساس آمار بهدستآمده، این زنگها میتوانند تا ۷۰ درصد در درمان شبادراری مؤثر باشند. اما در ۱۰ الی ۱۵ درصد موارد، احتمال عود شبادراری وجود دارد. توصیه میشود که استفاده از این زنگها حداقل سه هفته پس از خشک شدن رختخواب کودک ادامه یابد. بهنظر میرسد که درمان هر کودک با این روش به چهار الی پنج ماه زمان نیاز دارد.
درمان دارویی شبادراری کودکان
داروها بسیار سریعتر از زنگهای اخطاردهنده عمل میکنند، بخصوص در کودکانی که به اردو یا سفر چندروزه میروند. اما این داروها، بهجای معالجه کردن عارضه، آن را برای مدت کوتاهی پنهان میکنند.
* اسپری استنشاقی دسموپرسین برای مدت زمان کوتاه مفید است. این دارو سبب کاهش تولید ادرار میشود، بسیار سریع اثر میکند و عوارض جانبی بسیار کمی دارد. طرز مصرف آن به صورت یک پُف در هر سوراخ بینی قبل از خواب است.
* در مورد برخی کودکان که عضلات مثانه آنها قبل از پر شدن کامل مثانه منقبض میشود، اکسیبوتین کاربرد دارد.
عــــــــــود شب ادراری
گاه کودکانی که مدتهای طولانی رختخواب خود را خیس نکردهاند، دوباره آغاز به شبادراری میکنند. این عارضه در اغلب موارد سبب روانی دارد. کودک بهدلیلی که میتواند تولد یک خواهر یا برادر جدید باشد مضطرب و نگران است. چنین کودکی نیاز به مشاوره روانی دارد و لازم است با او درباره آنچه نگرانش میکند صحبت شود. از هر صد کودک مبتلا به شبادراری، یک تا دو کودک تا پانزده سالگی رختخواب خود را خیس میکنند. شبادراری عارضهای پردردسر ولی خوشخیم است و در بیشتر موارد بهسادگی برطرف میشود. بسیاری از کودکان سعی میکنند بیدار بمانند تا جلو این اتفاق را بگیرند. باید به چنین کودکانی اطمینان داد که این مسئله دیر یا زود حل خواهد شد. پزشک و پدر و مادر در کنار او می باشند و او را حمایت میکنند تا مشکل بهطور کامل برطرف شود.
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com