بررسی نمونهبرداریهای انجامشده در انستیتو پاستور نشان میدهد که بهطور کلی میانگین ۳۰درصد دامهای کشور در معرض آلودگی ویروس تب کریمه کنگو قرار دارند.
معاونت بهداشت و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور در گفتگو با خبرنگار ایانا با اعلام این مطلب گفت: در خونگیریهای انجامشده از دامهای پراکنده در کشور مشخص شد پادتن تب کریمه کنگو در ۳۰ درصد دامهای کشور وجود دارد و از این مقدار دو درصد دامها جدیداً در معرض این آلودگی قرار گرفتهاند.
محسن مشکات افزود: این بیماری در حیوانات بهسادگی شناخته نمیشود. از علائم این بیماری به تب مختصری میتوان اشاره کرد که بهسرعت برطرف میشود.
وی خاطرنشان کرد: تاکنون موردی از تلفات این بیماری در دام کشور گزارش نشده است.
مشکات در پاسخ به سؤال خبرنگار ایانا که چشمانداز مقابله با این ویروس چگونه است، ادامه داد: این بیماری از سالهای دور در کشور وجود داشته است و پس از بروز جدی آن در سال ۱۳۷۸ در مناطقی از چهارمحال و بختیاری و مرگ برخی از هموطنان توجه وزارت بهداشت و دامپزشکی بر فعالیتهای پیشگیرانه افزایش پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: با توجه به شناخت مردم و کارکنان بهداشتی نسبت به این بیماری، چشمانداز کنترل تب کریمه کنگو در کشور امیدوارکننده است.
این مقام مسئول یادآور شد: سالانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ تن سموم بهمنظور مقابله با انگلهای خارجی و سمپاشی جایگاه دام در کشور مصرف میشود.
مشکات تأکید کرد: باتوجه به اینکه کنه عامل اصلی انتقال بیماری در دام است، گذر از دامداری سنتی به صنعتی و بهسازی اصطبلها در کاهش جمعیت کنهها و کنترل میزان موارد بیماری مؤثر است.
گفتنی است، تب خونریزیدهنده کریمه کنگو یک بیماری حاد تبدار و خونریزیدهنده است که از طریق گزش و یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل میشود. این بیماری اولنی بار در سال ۱۹۴۴ در کریمه اوکراین مشاهده شد. ویروس CCHF بهوسیله کنه هیالوما منتقل میشود. مخزن ویروس از طبیعت اصولاً کنهها هستند و گاو، گوسفند، بز و خرگوش نیز بهعنوان مخزن مطرح هستند. این ویروس از طریق تماس مستقیم با خون یا ترشحات بیمار، لاشه حیوان آلوده (انتقال به قصابها و سلاخها) باعث ایجاد همهگیریهای ناگهانی میشود. این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاورمیانه عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ایران و غرب چین مشاهده میشود. شیوع بالایی از بیماری در بین پرسنل نظامی کارکنان بیمارستانها، کشاورزان و اشخاصی که با دام سروکار دارند مشاهده میشود. بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریورماه (زمان رشد و تکثیر کنهها) شیوع پیدا میکند. مواردی در بین اعضاء خانواده بیمار و پرسنل پزشکی بعد از آلودگی با خون یا ترشحات بیمار رخ داده است. پرندگان (غیر از شترمرغ) به بیماری مقاوم هستند، ولی میتوانند با پخش کنههای آلوده باعث اپیدمی شوند.
لازم به ذکر است، این بیماری در حیوانات بدون علامت است./
خبرنگار: یوسف فرهادی بابادی
L-910716-01
دام و طیور