به گزارش خبرآنلاین، هفته نامه پنجره در شماره این هفته خود در مصاحبه با عبدالحسین روح الامینی به بررسی آخرین وضعیت پرونده کهریزک پرداخته و در ضمن آن گریزی نیز به حوادث کوی دانشگاه سال ۷۸ داشته است.
اهم صحبت های روح الامینی را در ادامه می آید:
– حوادث سال ۸۸ موضوعی چندوجهی است که میبایست در بررسی آن به ابعاد مختلف و همچنین مسائل اصلی و فرعی دقت کرد. اینکه وقایعی از این دست با تمام هزینههایی که بر ما وارد میکنند، دستخوش فراموشی میشوند و عبرت لازم از آنها گرفته نمیشود، برمیگردد به ذات انسانی ما که فراوشی در طبیعت انسان است؛ وگرنه میبایست تجارب گذشته را اندوخت و با اتخاذ سازوکارهای لازم، از تکرار آن اشتباهات جلوگیری کرد چرا که همچون ماجرای کهریزک ممکن است به جنایت هم منجر شود. باید نقاط آسیبپذیر را شناخت و رفع آن را با سماجت و جدیت مطالبه کرد. این قضیه، پیگیری، نظارت و بازبینی همهجانبه و مستمر میطلبد و همگان هم مکلف به مطالبه پیاپی، هستند.
– شاید اکنون که در آستانه سومین سالگرد ماجرای تأثربرانگیز کوی دانشگاه و کهریزک هستیم، مجالی باشد برای بازخوانی و بازنگری در آن آسیبها و تلاش برای رفع آنها. اما درکنار همه اینها نباید از تفکیک اصل و فرع غافل بود. همه این مسائل باید در کنار هجمه وسیع دشمن علیه نظام و گناه بزرگ کسانی که با آنها همراهی کردند بررسی شود. در کنار این هجمه به نظام، مسائل دیگری هم بودهاند که شاید به ابعاد آن هجمه نباشند اما چشمپوشی از آنها هم مجاز نیست. با مشاهده عمل قاطعانه و عادلانه قضایی، اجرای مناسب امور کشوری و احقاق حقوق انسانی است که پایههای نظام مقدس جمهوری اسلامی استوار میشود. باید به روش و سیره عملی پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) که به واسطه وجود ذیرحمت و محبتش، همه جذب ایشان میشدند اقتدا کنیم. در اینباره باید در تعبیر بسیار جدی مقام معظم رهبری در دیدار با اساتید دانشگاهها در تاریخ هشتم شهریور ۸۸ دقت کرد که فرمودند نظام بهدنبال مجامله در این قضیه نیست. بنابراین هم مسئولان و هم نخبگان و رسانه‌ها و عامه مردم باید به این قضیه بپردازند.
– یکی از مسائلی که در مواجهه با فتنه ۸۸ مورد نظر بسیاری از نخبگان بوده و هست، این است که مسئولان ما باید در امر مملکتداری و حفظ آرامش و امنیت جامعه، به اخلاق دینی وفادار بمانند و بدانند که ابزارهای غیراخلاقی و رویکردهای ماکیاولیستی در نظام جمهوری اسلامی جایی ندارد. این بحث از زمان فتنههای ضدانقلاب در سالهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون مطرح بوده و همه هم به رهنمودهای حضرت امام و مقام معظم رهبری و همچنین شهید بهشتی (که به نوعی نظریهپرداز دستگاه قضا در جمهوری اسلامی بهشمار میآید) اشاره میکنند.
– برخوردهای غیرقانونی و غیراخلاقی در ماجراهای کوی دانشگاه و کهریزک نیز به همین دلیل برای مسئولان و نظام گران تمام شد و اگر پیگیری شخص مقام معظم رهبری نبود، شاید رفتارهای ماکیاولیستی برخی مسئولان هزینه‌های بسیار بیشتری را بر نظام تحمیل می‌کرد.
– در هر حال ما باید سیره معصومین و بزرگان را مدنظر داشته باشیم و بهطور خاص ماجرای ضربت خوردن حضرت امیر (علیهالسلام) را که ایشان به فرزندانشان درباره ضارب (ابن ملجم مرادی ملعون) وصیت کردند که اگر زنده ماندند، خود میدانند با او چه کنند و اگر به شهادت رسیدند تنها یک ضربه مانند ضربه خود ابن ملجم به وی زده شود. همچنین از همان شیری که خود مینوشیدند، به ضارب هم دادند که این نمایانگر رفتار درست اسلامی با اسیر، متهم و حتی مجرم است. ایشان حقوق پیروان آیین یهود در سرزمین اسلامی را آنچنان مراقبت میکنند که میفرمایند اگر مسلمانی از این غم که در سرزمین اسلامی زیورآلات یک بانوی یهودی را به زور از او بگیرند، بمیرد حرجی بر او نیست. همین سیره باید مورد توجه مسئولان ما هم باشد. رهنمودهای امام و مقام معظم رهبری و بزرگان انقلاب هم که دیگر کاملا آشکار و دقیق است.
– در پروندههای کهریزک و کوی دانشگاه ۸۸ باید ابعاد مختلف را بررسی کرد. اولین بُعد این حوادث تلخ، بُعد انتظامی بود که اشتباهات افرادی از دستگاه انتظامی و زندانهای کشور که مباشر تا در این پرونده متهم بودند، حسب پیگیری سازمان قضایی نیروهای مسلح و دادگاه نظامی تهران از همان ابتدا به سرعت پیگیری شد و در پایان حدود ۵۰ ساعت جلسات دادگاه (که اگرچه متأسفانه غیرعلنی بود، اما به نتیجه خوبی رسید) و در آغاز سال ۸۹ احکامشان مبنی بر قصاص قتل عمد و سایر مجازاتها صادر گردید.
– گام دومِ پیگیری پرونده، خطاها و جرایم مسئولان قضایی مرتبط با پرونده بود که با تصمیم نابجا برای فرستادن بازداشتیها به کهریزک با وجود این که بهطور کامل از وضعیت اسفبار آنجا مطلع بودند، موجب تسریع این جنایت شدند. پرونده آنها هم در دادگاه عالی انتظامی قضات پیگیری و مصونیت قضاییاین افراد تعلیق شد. این ماجرا اگرچه مقداری بیشتر به طول انجامید، اما رضایت بخش بود.
– برکناری آقای مرتضوی [که در این ماجرا متهم بود] از مسئولیت دادستانی تهران رخدادی منحصربهفرد در تاریخ دستگاه قضا بهشمار میآمد که دادستان تهران عزل یا تعلیق شود. اما مرحله نهایی پرونده که باید در دادسرای کارکنان دولت، اتهامات این افراد بررسی شود، تاکنون به طول انجامیده است. مسئولان محترم دادسرای کارکنان دولت و دادستانی تهران، این اطاله را به دلیل رفت و آمد پرونده در مجاری اداری مختلف طبیعی میدانند.
– از آغاز تا بدین جای کار، با بیش از ده قاضی و بازپرس برخورد داشتهایم که همه همکاری شجاعانه، عادلانه، متقن و بدون حاشیه در مواجهه با چنین پرونده حساسی (که نامهای مشهور و ذینفوذی در آن مطرح است) داشتهاند بهجز یک مورد که آنهم حکمش نقض شده و دوباره پرونده به جریان افتاده است. بنابراین در عین انتقاد از اطاله بخش اخیر پرونده، باید از کلیت پیگیری دستگاه قضا تقدیر کرد.
– این انتقاد جدی به مسئولان دولت وارد است که چرا با دادن پستها و مسئولیتهای سنگین از کسانی حمایت میکنند که متهم جدی پرونده هستند و از مسئولیتهایشان عزل شدهاند. این مسأله همچنین مورد اعتراض بسیاری از نمایندگان مردم در دستگاه مقننه هم بوده و هست.
– ارزش خون فرزندان ما و مرگ مظلومانه آنها کمتر از پروندههای اختلاسهای میلیاردی نیست که الحمدلله به آن پروندهها سریعتر رسیدگی شده است.
– رهبر معظم انقلاب از ابتدای امر تاکنون به صورت جدی پیگیر بودهاند؛ شما میتوانید از رهنمودهای مستمر ایشان وقایعنگاری کنید. در ابتدای امر در ۲۲ تیرماه وقتی خبر نگهداری بازداشتشدگان در کنار اراذل و اوباش و ضرب و شتم آنها در کهریزک به ایشان رسید، با فراخواندن دبیر شورایعالی امنیت ملی فرمودند که هیچکس حق ضرب و شتم بازداشتشدگان را نداشته و همان روز باید بازداشتگاه کهریزک تعطیل و در صورت نیاز بازداشتشدگان همگی به زندانهای رسمی منتقل شوند. در این روز با تماس دبیر شورایعالی امنیت ملی با دادستان تهران، دستور رهبر معظم انقلاب به ایشان ابلاغ میشود. بعد از طفره رفتن آقای مرتضوی و استدلال نامبرده مبنی بر نبودن وجود جا در سایر زندانها به وی ابلاغ میشود که در صورت نداشتن جا در سایر زندانها، بازداشتشدگان همین امروز آزاد شوند. متأسفانه دادستان تهران به این موضوع عمل نکرده و فردای آن روز بازداشتشدگان منتقل میشوند.
– مرتضوی هم در یک مصاحبه و هم در اعترافاتش در پاسخ به چرایی عدم تمکین از دستور اکید رهبری گفتهاند که آن روز (یعنی در اوج بحران و یک روز قبل از فوت اولین قربانی کهریزک) در مرخصی به سر میبرده و مشغول دفاع از پایاننامه دکترا بودهاست! بعد هم که معظمله مجددا دستور تعطیلی بازداشتگاه را به شورایعالی امنیت دادند که منجربه تشکیل کمیته ویژه و بازرسی از کلیه بازداشتگاهها و مراکز مرتبط شد. این در حالی بود که مرتضوی برای توجیه مرگ این عزیزان برخلاف نظر صریح و رسمی پزشکی قانونی، اقدام به پروندهسازی از جمله ادعای کذب ابتلا به مننژیت کرد! متهمان مرتبط در دادگاه نظامی تهران نیز به این موارد صریحا اعتراف کرده و مجازات شدند.
– معظمله در دیدار با اساتید دانشگاه در هشتم شهریور ۸۸ در پاسخ به عرایض بنده فرمودند: «این برادر عزیزمان و خانواده محترمشان و نیز همه کسانی که در این قضایا آسیبی بر آنها وارد شده بدانند که بنای نظام و تصمیم نظام بر مجامله کردن نیست.» کمی بعد در سوم آذرماه ۸۸ ایشان در دیدار خصوصی خانواده ما یادآور شدند که «عنوان مجرمانه اگر ثابت شود، حاشیه امنی برای هیچکس نیست.» همچنین در دیدار با خانواده مرحوم کامرانی در اواخر سال ۸۸ ضمن حمایت از مطالبات ما، به ایشان فرمودند: «یک گام از حقتان عقب نشینی نکنید.»
– اخیرا در هفته قوه قضائیه، بنده ملاقاتها و رایزنیهایی با شش تن از مسئولان عالیرتبه قضایی کشور و از جمله حضرت آیتالله آملیلاریجانی، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح، رئیس سازمان بازرسی کل کشور و دادستان تهران داشتم و باخبر شدم که پرونده آماده ارائه به دادگاه است و بنابراین ما برای برگزاریِ دادگاه، روزشماری کرده و نتیجه را به قانون واگذار میکنیم.
دانلود
خبرآنلاین