ساخت و سازها در تهران از حد قبل است

با پوزش بسیار ، انچه در این نوشته کارشناس محترم مطرح نموده اند ، بیشتر بصورت، درد دل و وشنیده های پراکنده ایشان است ، که متاسفانه ربط چندانی به تحلیلی که میباید نیازهای بخش شهری کشور- کلان شهرها وبویژه تهران – را تبیین نماید ، ندارد . انچه مهم است، پاسخ به این مهم استکه : ایا بفرض شهرتهران در وضعیت کنونی ، گسترش بیشتری داشته باشد ویا اینکه چنانکه برنامه ریزی های عملا” به بن بست رسیده کنونی هدف خود قرار داده اند، ازهرگونه گسترش بیشتر باید جلوگیری شود ؟ اگر چنین باشد ، بدون تعارف به مسئولین این امور باید گفت :
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی این ره که تومیروی بدون شک به ترکستان است !!
قریب به چهل سال پیش که ، گروهی تحت عنوان « گروه تحقیق مطلعات شهری ومنطقه ای» را بکمک اساتید دانشگاه تهران و دانشگاه ملی سابق تشکیل دادیم درمطالعات وبررسیهای انتقادی که روی تهران وطرح جامع کذائی وبنظر ما به بن بست رسیده ان ، انجام میدادیم ؛ به روشنی دران سالها – اوایل دهه پنجاه خورشیدی – مشخص بود که تحولات جامعه شهری ما ، شرایط حاکم برتوسعه اقتصادی اجتماعی ما ، تداوم عقب ماندگی ها ، پویائی جابجائی جمعیتی ما ودر نتیجه ساختار بسیار شکننده وویژهء شبکه وسیستم شهرهای ما بگونه ای « ذاتی» گرایش به تمرکز شدید جمعیت وامکانات در کلانشهرها بویژه درتهران را دارد! بارها مطرح نمودیم ، با تدوم سیاست های محدود کننده که باروندهای درجریان در«تقابل»هستند ،مشکلات چنان تشدید خواهد شد که ، بلاخره تهران عمدتا”با بسط حاشیه نشینهایش ! به قزوین بپیوندد. دران زمان این منطقه کلان شهری را به کنایه ,, تِه قَزَ ,, خواندیم ! ولی با همه اینها شاهدیم ، همان طرز تفکر کلیشه ای علیرغم ناکامی مداوم اش ، هنوزدررابطه با تهران وگسترش ان دنبال میشود !؟
هم اکنون با توجه به اهداف پایه ای که طرح جامع جدید برای خود انتخاب کرده ، ومسئولین با پافشاری درحفظ مصوبات ان ، یعنی: جلوگیری ازگسترش تهران ، ایجاد حریم غیرقابل ساخت وساز، ممانعت از افزایش تراکم وهمچنین عرصه شهرکه هم اکنون تهران را با محدوده ۶۳۰ کیلومترمربعی خود درردیف کلانشهرهائی چون کینشازا درکنگوقرارداده ! بشدت به بیراهه میروند ! کلا” درتوهم بسرمیبرند ! این پافشاری که درراستای حفظ مصوبات طرح جامعه کلیشه ای وبه بن بست رسیده اعمال میشود ، جز مزید برعلت شدن ، همچون طرح قبلی وایجاد مشکلات برای شهروندان، از انجمله : تشدید قطبی شدن جامعه شهر ، زمینه سازی افزایش حاشیه نشینی ، وپروبال دادن به سوداگری ودر نهایت راندان عده بیشتری به حاشیه ، نتیجه دیگری نخواهد داشت . جوانب مختلف ومتنوع این بحث را طی مقالات متعددی در سایت (شهرسازی وتوسعه ) مورد بحث قرار دادیم . اکنون پیشنهادی برای سروران محترم دارم . ایا ممکن است ، شرایطی فراهم اورید تا این مسئله ، یعنی مسائل کلان شهرها بویژه تهران ، شبکه شهرها وهمینطور شبکه کلان شهرهای کشور، طی بحث همه جانبه ای مورد تجزیه وتحلیل همگانی قرار گیرد ؟ ما معتقدیم سیاست گذاری های که در رابطه با تهران وسایر کلان شهرها از طریق طرحهای جامع کنونی انجام میشود وبلاخره اصرار به حفظ این مصوبات ، با اطمینان کامل ره به کعبه نیست . شاید بتوان با طرح اینگونه نظریات پیشاپیش انچه بعدا” بصورت نا کارآ مدی ، وچه فکر میکردم چه شد های ، گسترده ای ، ظهور نماید ، رابهتر شناخت . البته این احتمال هم میتواند وجود داشته باشد که راقم این سطور دچار توهم باشد ، که در اینصورت انهم روشن خواهد شد !