مناطق حساس زیستی مناطقی هستند که طبق دستورالعمل کنوانسیونهای جهانی، گونه‌های حساس جانوری و گیاهی را در خود جا داده یا محل کریدور حیات وحش محسوب می‌شوند. مناطقی که سازمان محیط زیست وظیفه دارد طبق قانون این مناطق را مورد توجه قرار دهد. مناطق حساس زیستی مناطقی هستند که جزو مناطق چهارگانه محیط زیست(پارک ملی، منطقه حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و منطقه شکار ممنوع) محسوب نمی‌شوند اما در ایران طبق قانون حفاظت از محیط زیست این مناطق در تمامی ایران مورد مطالعه قرار گرفته و در سال ۷۹ مطالعات تمامی کریدورهای حیات وحش و مناطق حساس ایران انجام شد. این مطالعه که میلیاردها تومان صرف تهیه آن شده اکنون تنها در کتابخانه‌های سازمان به سر می‌برد در حالی که باید سازمان حفاظت محیط زیست تعریف مشخصی در این باره انجام دهد. بررسی این مطالعات و دخالت در این مناطق جزو تکالیف سازمان محسوب می‌شود. بررسی‌های صورت گرفته در مناطق حساس زیستی استان فارس و کهگیلویه و بویراحمد در مرکز طرح‌های مدیریت مناطق حفاظت شده صورت گرفته است و برای این کار رقم چندین میلیاردی هزینه شده که بر اساس آن این کریدورها مشخص شود و اتفاقا این کریدورها مشخص شده‌اند اما تاکنون سازمان حفاظت محیط زیست مطالعات انجام شده را به هیچ مرکز و نهادی برای ارزیابی و تمرکز بر فعالیت‌ها ارایه نداده است. اکنون این مطالعات درجه یک تنها در کتابخانه سازمان محیط زیست خاک می‌خورد در حالی که پلنگ منطقه رستم در مرز استان‌های فارس و کهگیلویه و بویراحمد به دست مردمی که اطلاعی از این اهمیت ندارد کشته می‌شود و سازمان لابد می‌خواهد دست روی دست بگذارد و بگوید در مناطق حفاظت شده نیست در حالی که اساسا قانون برای این سازمان تکلیف تعیین کرده است. پیشتر و در سال‌های گذشته مسیرهای ورود پلنگ در این مناطق مشخص شده ولی سازمان محیط زیست مدیریت مطلوبی در این باره انجام نداده است. در مطالعات صورت گرفته؛ وضع ورود و زیست گورخر ایرانی، یوزپلنگ ایرانی، پلنگ، خرس و حتی پرندگان مانند قرقاول و حتی آبزیان هم مشخص شده است و ضعف سازمان محیط زیست که نتوانسته نتایج مطالعات را اجرایی کند مزید بر علت شده است. با این‌که یازده سال از پایان مطالعه مناطق حساس زیستی گذشته است و سالانه ۱۹ تا ۲۰ میلیارد هزینه برای چنین طرح‌هایی صرف شده است اما هیچ برنامه مشخصی برای سازماندهی مناطق حساس زیستی صورت نگرفته و این مناطق بی‌توجه رها شده‌اند در حالی که قانون محیط زیست هرگز این مناطق را که دارای حداقل گونه‌های گیاهی و جانوری با ارزش هستند را رها نکرده است اما روزانه حیات وحش در این مناطق به دست مردم کشتار می‌شوند. سازمان محیط زیست در استان فارس و کهگیلویه و بویراحمد مثل بسیاری از مناطق حساس زیستی و مناطق چهارگانه شناسایی شده، باید نتایج این تحقیقات را ببنید و در تدارک برنامه‌ریزی برای کریدورهای حیات وحش در کشور باشد تا دیگر شاهد کشتار بیرحمانه حیات وحش تنها به سبب نبود حساسیت از سوی سازمان مرکزی نباشیم. *کارشناس محیط زیست و ثبت‌کننده برخی زیستگاه‌های ایران
آن کس که ازاول میداندبه کجامیرودخیلی دورنخواندرفت.ناپلئون