سبک معماری اسم ASM – پایه گذار معمار ایرانی مهندس عامری فرد

به گزارش گروه معماری ممتازنیوز، سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می رسد. از آن زمان تاکنون، این هنر پیوسته در ارتباط با مسائل گوناگون، توسعه و تکامل یافته است. با گذشت سالیان دراز و با گذر از دوره های مختلف فرهنگی و تاریخی، میراثی که برای معماران امروز بر جای مانده، مبانی نظری ریشه دار در فرهنگ و هنر این مرز و بوم است که از نظرها غافل مانده و ترکیبی از فرم های غریب سبک های تولد یافته در فرهنگ هایی دیگر و شکل گرفته برای مردمانی دیگر. رنگ باختن مفهوم هویت دردی است که معماری کشور بدان گرفتار است. طراحی های باری به هر جهت و فرم هایی که در پی تکرار و تقلید شکل می گیرند، معماری کشور را گرفتار دور باطلی کرده که رهایی از آن، نیازمند تفکری عمیق در چرایی رسیدن به این نقطه و جست و جو برای یافتن راه حلی عملی است.

برج مسکونی یاس طراحی به سبک اسم

عامری فرد، به عنوان یک معمار ایرانی، در طی سال ها فعالیت در این حیطه، همواره این موضوع را در نظر داشته است. پیشینه فرهنگی-تاریخی ای که به عنوان فرزندی از خاندان عامری ها، سازنده و مالک خانه عامری های کاشان در ذهن وی نقش بسته بود به دغدغه ی توجه به این مفهوم دامن می زد و نهایتا وی را بر آن داشت تا به راهی اساسی برای برون رفت از این بحران بیندیشد.
وی، کلیدی ترین مساله را فقدان مفهوم و هویت در طرح های امروزی می دانست. بنابراین تصمیم گرفت تولد هر طرح را با هویتی ویژه آغاز کند. شروع طراحی هر اثر، با نام گذاری آن است. به این ترتیب، طراحی، با الهام از این نام کلید می خورد. ایده های طراحی با نگاه به نام پروژه و مفهومی که در آن نهفته، شکل می گیرد و نمود آن ها، در ترکیبی از علم و هنر معماری در طرح تجلی می یابد. این گونه، هر پروژه، هویتی مستقل یافته و معماری شاخص و ویژه آن در کنار نام منحصر به فردش، هر اثر را تبدیل به طرحی ماندگار در ذهن مخاطبان می کند.
این گرایش و سبک، به سادگی، با الهام از رویکرد طراحی اش، نام “اسم” را به خود گرفته است. تا اشاره ای داشته باشد به منشا خلق اثر و روند طراحی آن.
سبک های شناخته شده ای که در معماری وجود دارند، هر یک، بر اساس مبانی نظری خاصی شکل گرفته و اصول فرمی آن ها، این شالوده های نظری را در خود منعکس می کنند. به عنوان مثال سبک معماری “فولدینگ”، عمودگرایی، طبقه بندی و سلسله مراتب را مردود می داند و به جای آن افقی گرایی را مطرح می کند؛و یا در سبک “گوتیک” که سبکی مذهبی و همواره در خدمت کلیسا بوده است، ساختمان هایی که بنا می شدند، مشخص به بلندی و سبکی کم ‏سابقه و باریکی جزرها و نازکی دیوارها بودند. به عنوان مثالی دیگر، در سبک “معماری مدرن”، استفاده از تکنولوژی روز، مصالح مدرن، پیش ساختگی، عملکرد گرایی و دوری از سبکهای پر زرق و برق تاریخی مورد توجه قرار گرفت.
سبک اسم، خود را نه در قید و بند فرمی خاص، و نه محدود به فرهنگ یا مخاطبی ویژه می کند. این سبک، با گرایشی مفهومی، می تواند شامل طرح هایی با گرایشات ایرانی-اسلامی و یا آثاری در قالب فرم های مدرن و یا کلاسیک باشد. نکته اصلی، ارتباط بین مفهوم و هویت اثر، و نمود ظاهری آن است. این گونه است که نه تنها راه حلی برای معماری هویت زده امروزی کشور است، بلکه می تواند نماینده شایسته ای برای علم و هنر این مرز و بوم در سطح بین المللی نیز باشد.
به عنوان نمونه از آثاری که با این سبک در حال شکل گیری است، می توان به برج مسکونی یاس در جزیره کیش، مجموعه نورالعین در شیراز، هتل جنت الاسما در عراق و مجتمع تجاری معبود در مالزی اشاره نمود.
ایده طراحی برج یاس، وام دار نام زیبا و یگانه آن است که با نقش و نگاری برآمده از دل، با قلم طراحان، در پیوندی باور نکردنی با تکنولوژی روز دنیا، شکل گرفته است.

بدین ترتیب، آثار طراحی شده در سبک “اسم”، نه صرفا با ظاهری زیبا و شکلی فانتزی، بلکه در پیوند با بستر بنا، گرایشات فرهنگی و اجتماعی کاربر و همچنین همگام با جدید ترین فناوری ها به منظور خلق اثری پایدار و جاویدان است.