سفیر مکزیک: کورتاسار و فوئنتس لایق نوبل ادبیات بودند ولی به آن نرسیدند

به گزارش خبرنگار مهر، نشست عصری با کارلوس فوئنتس، عصر دیروز دوشنبه ۱۹ تیر با حضور عبدالله کوثری، علی‌ اصغر محمدخانی، امیرعلی نجومیان، علی‌اکبر فلاحی و کارلوس تیرا دوساوالا سفیر مکزیک در ایران، در موسسه فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.

محمدخانی در این نشست گفت: ادبیات مکزیک ۳ نام برجسته دارد که عبارت‌اند از خان رولفو، اوکتاویو پاز و کارلوس فوئنتس. اگرچه اوکتاویا پاز و کارلوس فوئنتس هر دو نویسنده و شاعر بودند، ولی هر دو در امور سیاسی هم فعالیت داشتند و هم سفیر سیاسی بوده‌‌اند و هم سفیر فرهنگی. کارلوس تیرا دوسالاوا، سفیر مکزیک در ایران هم که برنامه حضور دارند، هم سفیر سیاسی هستند و هم سفارت فرهنگی کشورشان را به عهده دارند.

وی افزود: اکثر حاضران با آثار فوئنتس آشنا هستند و او نام شناخته‌شده‌ای برای دوستداران ادبیات در ایران است. طی ۳۰ سال گذشته بیشتر کارهای او ترجمه شده است. آقای عبدالله کوثری هم که در برنامه حاضر هستند، نزدیک به ۵ اثر فوئنتس را ترجمه کرده است. نه تنها ترجمه آثار فوئنتس که ترجمه آثار بسیاری از نویسندگان آمریکای لاتین را مدیون آقای کوثری هستیم.

این نویسنده در ادامه گفت: آثار فوئنتس، عکس کارهای یوسا، بسیار پیچیده و سخت هستند. فوئنتس در آثارش، خیلی به تاریخ مکزیک می‌‍پردازد. هویت قومی در مکزیک برای او بسیار مهم است. اوایل قرن بیستم در مکزیک، با انقلاب‌ها، خشونت‌ها و دیکتاتوری‌هایی همراه بوده که معمولا در آثار و کارهای فوئنتس و دیگر نویسندگان آمریکای لاتین می‌بینیم. این سرشت ادبیات آمریکای لاتین را نشان می‌دهد.

محمدخانی گفت: فوئنتس در پی شناخت و بررسی انقلاب مکزیک و تحول افراد است. البته انقلاب مکزیک هم مانند دیگر انقلاب‌هاست و آن‌چه برای فوئنتس مهم است، این است که چه ایده‌ها و چه نظراتی در آن وجود داشت و در نهایت به چه تبدیل شد. این بررسی را به وضوح در آثار او می‌بینیم. مجموعه آثار فوئنتس را می‌توانیم آینده‌ای از سیاست، تاریخ، اسطوره، فلسفه و هنر بنامیم. نویسندگان آمریکای لاتین اگرچه حضور پررنگی در عرصه ادبیات داشته‌اند اما می‌توانیم فوئنتس و اوکتاویو پاز را روشنفکران این حوزه دانست. وقتی آثار فوئنتس را بررسی می‌کنیم، راجع به سیاست و این که نویسندگان مورد علاقه‌اش کیستند، بحث‌های زیادی کرده است.

معاون فرهنگی موسسه شهر کتاب گفت: یکی از نویسندگان مورد علاقه‌ فوئنتس توماس مان است. او به فاکنر ارادت زیادی دارد و معتقد است که بدون کافکا، نمی‌شود. جیمز جویس هم نویسنده دیگری است که فوئنتس از علاقه‌مندانش است. فوئنتس معتقد است بهترین شکل ادبیات قرن بیستم، ادبیات آلمان است و بهترین نویسنده آلمانی هم توماس مان است.

وی در پایان سخنانش گفت: فوئنتس می‌گوید من را دسته‌بندی نکنید، من را بخوانید! من نویسنده‌ام. ژانر نیستم.

در ادامه این برنامه کارلوس تیرا دوساوالا سفیر مکزیک گفت: خولیو کورتاسار و کارلوس فوئنتس از نویسندگان بزرگ آمریکای لاتین هستند که نتوانستند جایزه نوبل ادبیات را دریافت کنند ولی در سطح آن بودند. این دو نویسنده از دیگر نویسندگان برای دریافت این جایزه لایق‌تر بودند. کار اصلی فوئنتس رمان بود ولی در زمینه‌های دیگر هم فعالیت داشت. او درباره رابطه مکزیک با دیگر کشورها هم آثاری داشت که زیاد مطرح نمی‌شوند ولی از آثار مهم او هستند. انتقادات فوئنتس را اکثر روزنامه‌های مکزیک چاپ کرده‌اند.

وی افزود: فوئنتس یک چهره سیاسی هم بود و مدت زمان زیادی دیپلمات بود که دلیلش دیپلمات بودن پدرش است. او دیپلمات بودن را کنار گذاشت ولی بعد از مدتی دوباره دیپلمات شد. در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ اوکتاویا پاز و کارلوس فوئنتس نظریات خاصی درباره انقلاب کوبا داشتند و در اصل، انتقادشان به رژیم کوبا و شوروی بود که کمونیست بودند. تا زمان مرگ فوئنتس در سن ۸۳ سالگی این انتقادها و مواضع در بسیاری از نشریات آمریکای لاتین منتشر شدند که بسیاری از مردم هم از مواضع فوئنتس حمایت کردند.

سفیر مکزیک در ایران گفت: فوئنتس در آثارش اشاره به واقعیات جامعه دارد و بر رابطه انسان‌ها با یکدیگر پافشاری دارد. طی چندین دوره جلوی انتشار آثار فوئنتس گرفته می‌شد اما این مانع با گذر زمان برداشته شد. خوشحالم که آثار این نویسنده در ایران ترجمه می‌شود و امیدوارم که مترجمان ایرانی این آثار را مستقیما از زبان اسپانیولی به فارسی ترجمه کنند تا حق مطلب ادا شود


MehrNews Rss Feed

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.