سنگ آهن صادر می کنیم، فولاد وارد می کنیم، و فولادسازی ها با ظرفیت کامل کار نمی کنند

خبراقتصادی – صادرات سنگ آهن ایران به چین به معنای  فروش ماده خام به جای محصول است و این در حالی است  که بسیاری از ظرفیت های تولید فولاد ایران خالی است و عجیب تر این که هر سال مقادیر قابل توجهی محصولات فولادی از چین و هند و … وارد ایران می گردد!

در شرایطی که  کشور با بیکاری جوانان مواجه است و کارگران و کارکنان بسیاری بدلیل عدم استفاده از ظرفیت تولیدی کامل صنایع کشورمان مواجه می باشند، عده ای برای کسب سود حاصل از صادرات سنگ آهن به قیمت پایین به چین و واردات فولاد از چین به ایران، راحت ترین راه را خام فروشی مواد اولیه و واردات انتخاب کرده اند.

متاسفانه رانت و فرصت سوداگری در بخش فولاد نیز مانند بسیاری از صنایع و بخش های اقتصادی کشور، تحت تاثیر درآمد دلاری حاصل از فروش نفت دارد و به جای اینکه با استفاده از ظرفیتهای تولیدی کشور بتوانیم حداقل  تولید صنایع فولاد کشور را به ظرفیت اسمی آن برسانیم و ایجاد شغل کنیم و نیاز داخلی را تامین کنیم، متاسفانه در برنامه ساده تولید فولاد نیز به صادرات مواد خام و واردات محصول نهایی روی آورده ایم. 

در حالی که فاصله معادن سنگ آهن تا ذوب آهن و فولاد مبارکه، فولاد هرمزگان، فولاد خوزستان و… کمتر از فاصله ایران تا چین است و تامین آب و زغال سنگ و کک و گاز  و نیروی کار متخصص ایرانی نیز راحت تر از واردات فولاد آماده از چین است. 

با این حال مشخص نیست که چرا سنگ آهن را به چین می بریم و از چین فولاد وارد می کنیم!؟

در حالی که با برنامه ریزی منسجم و مدیریت بهتر می توان همین مواد اولیه، کارگر، سوخت و گاز و کک و زغال سنگ وآب را از ایران تامین کرد و فولاد ساخت و نیاز کشور را تامین و از خالی شدن معادن کشور و صادرات آن به چین نیز پرهیز کرد

استیل بیزینس بریفینگ چاپ انگلستان گزارش کرده است که ایران از صادرات مواد اولیه سنگ آهن در ۱۱ ماه قبل مبلغ ۱٫۲ میلیارد دلار بدست آورده است .

صادرات این ماده خام در شرایطی به کشور چین انجام شده است که هنوز از دریافت وجوه صادراتی حدودا یک میلیون تن سنگ آهن به کشور چین اطلاعاتی در دست نیست .

خام فروشی محصول استراتژیک سنگ آهن در شرایطی صورت می گیرد که ایران برای تولید فولاد نیاز مبرمی به این ماده اولیه دارد و معلوم نیست که به چه سبب صنایع فولادسازی ایران با تمامی ظرفیت کار نمی کنند تا بتوانیم از سنگ آهن خودمان استفاده نماییم؟

فروش سنگ آهن آنهم با قیمت های ارزان و محروم کردن صنایع فولادسازی کشور از این ماده خام اولیه به بهانه صادرات محصولات غیرنفتی مسیر نادرستی است که ادامه دادن به این مسیر خام فروشی ضربات مهلکی بر پیکره صنعت فولادسازی کشور وارد می کند.

 به عبارت دیگر، رقم قابل توجهی سنگ آهن را با سرعت و عجله و به طور مستمر صادر می کنیم و ۱٫۲ میلیارد دلار درآمد کسب می کنیم در حالی که چند میلیارد دلار و چند برابر آن واردات فولاد داریم و ظرفیت کارخانه ها خالی است و فولاد داخلی به اندازه کافی به فروش نمی رود و جوانان نیز به جای اشتغال در فولادسازی و صنایع جانبی و پایین دستی فولاد، سرگرم خالی کردن معادن می باشند و یا در حال رانندگی کامیون ها برای صادرات سنگ آهن مشغول می باشند.

این در حالی است که ایران با تولید فولاد به اندازه نیاز خود و صادرات آن می تواند از سنگ آهن موجود در سال های آینده بهره ببرد  و بسیاری از صنایع کشور را نیز تامین کند. نه این که معادن را خالی کنیم و بیکاری جوانان را شاهد باشیم.