سینمای مستند و کوتاه جایی برای پیشرفت ندارد/ فیلم‌سازان مستقل پدیده امسال جشنواره فیلم‌ کوتاه بودند

محمدعلی فارسی در گفت‌وگو با خبرنگار سینما هنرآنلاین دربارهٔ کم و کیف آثار رسیده به جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: امسال فیلم‌های رسیده به دبیرخانه جشنواره، از نظر محتوا و مضمون بسیار قابل قبول‌تر نسبت به سال قبل بود. ما برای انتخاب بعضی از فیلم‌ها مجبور بودیم که فیلم‌های دیگر را کنار بگذاریم و آثار خوب را حذف کنیم، اما سال قبل به سختی توانستیم ۲۰ فیلم را برای رقابت با فیلم‌های دیگر معرفی کنیم و این نکته بیانگر تغییر نگاه فیلم‌سازان و روی کار آمدن استعدادهای تازه در عرصه فیلمسازی است.

فارسی ادامه داد: در جشنواره امسال نهاد ها و ارگان های مختلف هیچ حرفی برای گفتن نداشتند و فیلم سازان مستقل پدیده امسال بودند. مرگز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان نهادی که باید در عرصه فیلم کوتاه حرفی برای گفتن داشته باشد، هیچ فیلم قابل قبول و مطلوبی را ارائه نکرد. صدا و سیما به صورت خودجوش فیلم هایی را ارسال کرده بود که این فیلم ها از نظر کیفی بسیار ضعیف بودند. آبروی جشنواره فیلم کوتاه امسال فیلمسازان گمنامی بودند که از شهرستان ها آثار خود را برای دفتر جشنواره فرستادند.

این مستندساز سینما کشور در خصوص وضعیت فیلم‌سازان کوتاه و مستند گفت: بعید می‌دانم شرایط فیلم کوتاه و مستند بهتر از این شود، چون مدیران سینمایی دغدغه این نوع سینما را ندارند و فقط به دنبال برگزاری جشنواره‌های مختلف و گرفتن عکس یادگاری کنار یکدیگر می باشند. تا زمانی که مدیریت فرهنگی چنین نگاهی به این نوع سینما داشته باشند، جای پیشرفتی در سینمای کوتاه و مستند نیست. فیلم کوتاه در جهان از جایگاه بسیار ویژه‌ای برخوردار است. بسیاری از فیلم‌سازان مطرح جهان برای تثبیت جایگاه تفکر خود هر چند وقت یک بار، فیلم مستند و کوتاهی را جلوی دوربین می‌برند. اما در ایران از جایگاه فیلم مستند و کوتاه استفاده دکوری می‌شود که فقط بگوییم ما در سینمای ایران تکمیل هستم و هرگونه فیلم‌سازی رایج در دنیا را در سینمای خود داریم.

محمدعلی فارسی یادآور شد: در رسانه ملی که بخش مستند به طور کل تعطیل شده است و مسئولین صدا و سیما تمایلی برای تولید و پخش آثار مستند از رسانه ملی ندارند. سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم تمایلی نسبت به این موضوع ندارند و فقط جشنواره برگزار می‌کنند که یک بودجه‌ای را خرج کنند و یک بیلان کاری ارایه دهند.

یار قدیمی شهید مرتضی آوینی دربارهٔ آینده سینمای کوتاه و مستند گفت: باورم بر این است که این شرایط اگر ادامه پیدا کند، آینده روشنی در انتظار این نوع سینما نیست و بچه‌هایی که در این سینما به فعالیت می‌پردازند، به همین حد قانع باشند چون جایی برای پیشرفت نیست. مقصد نهایی همه ما سینما است و جشنواره فیلم کوتاه فرصتی است برای معرفی استعدادهای تازه، جوانانی که نامی برای خود به دست می‌آورند و بعدها یاد می‌گیرند که چطور می‌توانند با روابط عمومی قوی خود و لابی‌گری دو یا سه تله‌فیلم برای صدا و سیما کار کنند و وارد دنیای حرفه‌ای سینما شوند و استعداد خود را به نابودی بکشانند.

فارسی اضافه کرد: در سینمای ما یک بازیگر درجه سه و چهار از یک مستندساز حرفه‌ای و استخوان خرد کرده‌های سینمای مستند و کوتاه مشهورتر است. چه کسی سراغ از امثال کامران شیردل و طیاب می‌گیرد؟ حرفه‌ای های سینمای مستند خانه‌نشین شدند و کسی از آن ها سراغی نمی‌گیرد. امیدواری‌های واهی را باید کنار گذاشت و به فکر چاره‌ای برای نجات سینمای مستند و کوتاه بود.

محمد علی فارسی سازنده آثاری همچون “قصه‌های جنگ”، “مهاجران”، “حقیقت گمشده”، “خلوت دل”، “عشایر عرب”، “سرزمین نخبگان” و… است. او از جمله اشخاصی است که در سری دوم ساخت روایت فتح و چند مستند دیگر در کنار “شهیدآوینی” مشغول به فعالیت بوده است.

انتهای پیام/۵۵